dinsdag 9 oktober 2007

Het goede is het slechte.


Als het goede en het slechte geen dualiteiten zouden zijn ,
zou noch het slechte of het goede bestaansrecht hebben gehad.
Als we ons zouden distantiëren van het goede en het slechte
zouden omarmen , zou het goede beter zijn en het slechte
minder slecht.
Als we het goede moeten nastreven en het slechte moeten verbannen,
dan zal het slechte zich versterken en het goede zal blijven
verliezen in die tweestrijd.
Als we ons geloof zouden baseren op een slechte God ,die het leven
van de mens op aarde ondraaglijk zou maken , dan zouden we ons
als mensen een voelen.
We zouden meer respect voor elkaar hebben, meer gevoel voor sociale
gelijkheid en elkaar steunen tegen het geweld van die machtige
overheerser.
Geen onderlinge oorlogen , geen terroristische aanslagen , geen
religieuze discriminatie.
Waar en wanneer is het dan mis gegaan?
In onze angst voor het bestaan , ons gevoel voor rechtvaardigheid
en ons ingeboren gevoel van minderwaardigheid.
De niet aflatende drift om ons voort te moeten planten en het
meewaardige gevoel om emotionele banden aan te gaan en verkregen
bezit te kunnen verliezen.
Het aanbidden van de schepper(s) ,het ultieme goede , het
ge personifieerde gevoel van liefde en mededogen is de valkuil
die we zelf hebben gegraven.
De godenkracht is het aangeboren dilemma waarmee generatie op
generatie heeft geworsteld , heeft gestreden en bestreden in een
trance van eerbied voor een goede God.
Een God die het beste met de mensheid voor had.
De eerste mensen waren misschien uitprobeersels van biologische
engenering en zagen de makers als niet aardse designers.
Of de eerste bewuste aardbewoners waren verward door het geweld
van de natuur , de angst voor ziekten en doodgaan , de tegenstellingen
tussen de mensen zelf , de gelukfactor , het onderlinge verschil
in voor- en tegenspoed.
Zo is het idee van rechtvaardigheid gegroeid , versterkt door het
sterke gevoel van onrechtvaardigheid wat het menselijk leven laat zien.
Een God zou het onrechtvaardige kunnen rechtvaardigen in een dimensie
van het leven na de dood.
Later zijn entiteiten vanuit de ruimte gekomen en hebben veel ontzag
ingeboezemd door hun futuristische techniek van vliegen en manipuleren.
Opnieuw werd een veelheid van bestraffende goden ingevoerd ,
die de simpele mensheid konden onderdrukken.
In de loop van de tijd werd het wij gevoel vervangen door een
ik gevoel , waarbij de onderlinge rivaliteit binnen een
sociale structuur toenam.
Het gevoel van manipuleren werd door menselijke leiders over
genomen en vaak werd een religieus standpunt gebruikt om een oorlog of strijd te kunnen rechtvaardigen.
Met de komst van het christendom werd het geloof monotheïstisch,
in navolging van het jodendom en werd het onderdrukken van grote bevolkingsgroepen versterkt door
een plaatsvervanger van God op aarde.
Deze Paus werd gefinancierd door koningen en edelen en zodoende
werd het feodale systeem vanuit de religie beschermd.
Ook het later toegetreden systeem van Islamieten heeft de ongelijkheid
van mensen versterkt en het feodale binnen de maatschappij
gerechtvaardigd.
Door de religies konden grote bevolkingsgroepen onderdrukt blijven
en kon zonde en slechtheid worden afgekocht.
Nu we als mensen de geschiedenis in het juiste perspectief kunnen
zien , zullen we gaan twijfelen omtrent de oprechtheid van het goede.
Tevens moeten we de geschiedenis herschrijven,zodat we niet opnieuw
gemanipuleerd worden door de kruisridder van het goede,de bestrijder van
het slechte ,het goed vermomde slechte of door religieuze betweters.
We moeten veel alerter zijn op onze huidige situatie en ons afvragen
wie ons nu nog manipuleren.
Het goede of het slechte is betrekkelijk als we ons afvragen:
voor wie is het goede slecht en het slechte goed geweest?
Misschien dat een slechte God beter was geweest voor een grote groep
van goede mensen.
Vanuit de spirituele filosofie bestaat er binnen het denken geen
dualiteiten van goed of slecht.
Wel bestaan er op aarde omstandigheden waardoor het slechte in de
mens kan worden opgeroepen , evenals het goede zich kan manifesteren.
We hadden bijna allen kampbeulen kunnen zijn , als onze omgeving ons
had verteld dat het werk als kampbewaker het goede was en de
gevangenen de slechten.
Wie is de held en wie de terrorist ?
Het leven zou verder moeten zonder die twee , alleen de maatschappij
zal zich moeten blijven beschermen t.a.v. die elementen , welke
wij slecht noemen omdat ze ons bestaansrecht ondermijnen.
Dit dilemma zal ook nooit opgelost kunnen worden.
Hierdoor blijft het goede en het slechte naast elkaar bestaan.
In onze aardse setting is dat onvermijdelijk.
Alleen in een wereld waarin we echt vrij zijn zonder dualiteiten ,
is het misschien mogelijk om het slechte te zien als polariteit
van het goede en het goede als tijdelijke manifestatie van het slechte.
Dan kan een slechte God ook goed zijn en kunnen we ons alleen door
onszelf laten manipuleren.
Als een goede God van slecht had geweten , had hij niet goed ,
maar slecht geheten.

J.J.v.Verre.

zondag 7 oktober 2007

Mens zijn vanuit een metafysisch standpunt.


-----------------------Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Het menszijn is vervat in mogelijkheden en veel onmogelijkheden.De mogelijkheden zijn niet voor ieder mens dezelfde,de onmogelijkheden misschien wel,hoewel een onmogelijkheid een filosofisch begrip is.Een onmogelijkheid zou alleen dan kunnen bestaan als het denken er geen mogelijkheid voor in de plaats kan stellen.Via de religieuze opvatting was de mens slecht na de zondeval en zou hij in zijn leven de hemel moeten verdienen,om niet in het vagevuur of hel terecht te komen.De zin van het leven op aarde zou kunnen zijn: te streven naar de beste versie van zichzelf en daarvoor alle mogelijkheden te gebruiken.Van ervaringen in het leven te leren en door deze ervaringen te transformeren.Veranderen in een hoogstaand mens,dichtbij de goddelijke essentie.De vraag rijst echter of dit daadwerkelijk de bedoeling is geweest van de schepper(s).Menszijn betekent onvolmaakt zijn,fouten maken,anderen onheus bejegenen,verschrikkelijke dingen doen of denken.Als de mens volmaakt was geschapen en ieder zou leven volgens de religieuze opvattingen over goed en slecht,dan zou de wereld er nu heel anders hebben uit gezien.De vraag blijft bestaan of de technische ontwikkeling mogelijk was geweest binnen een leefklimaat van tevredenheid,mededogen,gelijkheid en sociale verbondenheid.Wat zou dan de zin van het leven op onze aardbodem zijn geweest?Metafysisch gezien bestaat er geen direct antwoord op deze zijns kwestie,maar het geeft ons wel de mogelijkheid om een andere doelstelling te formuleren.Het doel van het leven is het leven zelf,het beleven van het
aardse avontuur.Een eenvoudig doel zult u denken,doch zo eenvoudig is dit niet als we hier verder over door filosoferen.Het beleven van het aardse leven in relatie met alles wat ons omringt,wordt sterk gekleurd door onze opvattingen wat betreft goed en kwaad.Ons eigen ik heeft zich meestal gedistantieerd van al onze "slechte"eigenschappen.Maar als onvolmaakt geschapen mens krijgen we die eigenschappen toch niet voor niets?We moeten onze negatieve eigenschappen durven te laten zien en misschien wel koesteren als iets wat net zo belangrijk voor ons is als al die positieve en maatschappij geaccepteerde gedragingen,welke als ideaal worden beschouwd.De zwarte kant van jezelf is net zo belangrijk als je ideaalbeeld.Maar moeten we dan onze negatieve gevoelens de vrije loop laten?Nee,deze gevoelens moeten worden erkend,maar mogen niet bepalend zijn voor ons directe handelen.Ons handelen in het heden moet niet gericht zijn op een toekomst of op ervaringen uit het verleden.Het denken en doen moet gericht zijn op continuering van de bestaande levensloop met het grote doel voor ogen om bestaande liefde te versterken,het verdriet te verzachten,het mededogen te intensiveren en de onderlinge verbondenheid te manifesteren.We moeten het leven beleven zoals het niet is en veranderen hoe het zou kunnen zijn.Maar wel moeten we blijven wie wij zijn en niet afstand gaan nemen van essentiële zaken,zoals karaktereigenschappen,gevoelens en eigen gedachten.Onze eigenschappen leiden naar een persoonlijkheidsmutatie van gericht menszijn in verbondenheid met alles wat ons omringt.Onze eigenschappen welke minder goed lijken te passen bij ons spiritueel ideaalbeeld,dienen als ervaringkracht een plaats te behouden en kunnen in ons leven met dualiteiten worden gebruikt om nieuwe eigenschappen te versterken.Het doel in ons leven zou dan kunnen zijn: Het beleven van ons eigen leven vanuit onze aardse visie met al onze eigenschappen gericht op een spirituele beleving van ons denken.

J.J.v.Verre.

woensdag 3 oktober 2007

Het zingende hart



Deze beschouwing is opgedragen aan Lex Vrieze,initiator en oud teamleider CCU en afd. Cardiologie Scheperziekenhuis in Emmen.

Het zingende hart is de filosofische zinsnede waarbij het hart de boventoon voert.Dit ten opzichte van de overheersende rol die onze hersenen spelen bij onze dagelijkse rationele beslissingen.Het zingende hart is in de spirituele filosofie een mengplaats van serene rust, luisteren naar en mee resoneren met het veld van verbondenheid.Het hart de zetel van de intuïtie, het begrip en de loopplank tot het ware zijn.Gelukkig voelen,liefdevol ontmoeten,gevoelig zijn, mededogen uitstralend en onthaasten zijn begrippen die met het hart zijn verbonden.Als we naar ons hart willen luisteren, zullen we een beetje doof moeten zijn voor de stem van ons brein, die ons tot de orde zal willen roepen.De rationele dictator die ons leven in z'n macht heeft en uiteindelijk wil bepalen wat goed of slecht voor ons is.We zullen in opstand moeten komen tegen deze dwingeland,hem ontwapenen en zorgen dat zijn rationele kracht in dienst komt van onze hartekracht.
Ons hart, het contraherende orgaan dat al onze lichaamcellen voorziet van levensenergie in een continue,pulserende stroom van wat wij bloed noemen.Bloed,het rode transport medium dat vele bekende en nog onbekende structuren bevat die een wezenlijke rol speelt bij de overleving van onze elementaire menselijke deeltjes, de cellen.Een cel is een vitaal deeltje van de humane entiteit, welke alle informatie van het individu als geheel in zich draagt en zich heeft getransformeerd tot een uniek onderdeel van het geheel.Duizenden chemische reacties vinden per seconde in een willekeurige lichaamcel plaats.Een onvoorstelbaar gebeuren dat met een onwaarschijnlijke precisie plaats vindt.Het DNA in de celkern bevat de blauwdruk voor de levensprocessen welke zich op microscopisch niveau in de cel voltrekken.Het aansturen van die DNA informatie vindt plaats door energieën in de cel, waarbij fotonen activiteit mogelijk een belangrijke rol speelt.De invloed van biofotonen op cellulair niveau is een interessante bevinding van recent onderzoek.De uiterst zwakke emissie van lichtdeeltjes vindt plaats in elke cel van alle levende weefsels en werd in de jaren twintig van de vorige eeuw voor het eerst beschreven.Deze elektromagnetische golfdeeltjes die door de cellen worden uitgezonden liggen in het UV gebied van het lichtspectrum. Dit geconcentreerde licht is coherent en geeft de biofotonen de mogelijkheid om celprocessen te regelen en informatie over te brengen.Ook informatie tussen verschillende cellen onderling en tussen celstructuren van verschillende weefsels is mogelijk.De fotonen activiteit die gemeten wordt kan informatie verstrekken omtrent de functie van de cel en pathologische processen kunnen worden gedetecteerd en andersom met licht therapie in de toekomst worden behandeld.Een nog zwakker gedeelte van fotonen activiteit is in het bloed aanwezig en wordt door het hart naar de periferie gepompt.

Het hart onze liefdevolle kern van niet aflatende bedrijvigheid, van onstuimige passie en van gevoelige ingetogenheid.Ons unieke orgaan begint te kloppen in de 8e week van de zwangerschap.Met een frequentie van 120-160 slagen per minuut.Na de geboorte gaat de hartslag geleidelijk omlaag tot 60 per minuut bij een gezonde volwassene.Waarom nu het zingende hart en niet het swingende of dwingende?Het lied dat het hart zingt wordt met gepassioneerde trots begeleid door de stem van ons geweten en de harp van liefde die als een zilveren doos de ander in ons weerspiegelt.Het lied van verbondenheid is de sleutel die onze ware aard kan ontsluiten en de achter de bosjes loerende driften van het ego ontmantelt.Ons hart is de toegang tot een nieuwe werkelijkheid en niet de dualistische manier van denken die het brein ons heeft opgelegd.Loslaten wat vertrouwd lijkt in ons denken en luisteren naar de stem van ons innerlijke wezen, die met minder intuïtieve overredingskracht dan vroeger onze keuzes kan vergemakkelijken.

J.J.v.Verre