woensdag 31 augustus 2016

Doi Suthep Tempel



“Inzicht is de sluier van de illusie doorzien en liefde ervaren in een nieuwe werkelijkheid”.
-J.J.v.Verre-

In maart 2016 heb ik een meditatiecursus gevolgd in de Doi Suthep Tempel te Chiang Mai,Thailand. Dat mediteren niet zo simpel is had ik al eerder begrepen. De vraag die mijn vrienden stelden was: “Waarom daar en niet gewoon dichter bij huis”? Voor mij was die vraag niet relevant, want ik wilde graag daar naar toe, zodat mijn antwoord luidde: “Daarom, omdat ik daar wilde zijn”. Het is de magie van de omgeving die je keuzes kunnen bepalen en niet de ratio van het kiezen. De officiële naam van de tempel is: Wat Phra That Doi Suthep, op de heuvel Doi Suthep, 15 km ten noorden van Chiang Mai. De tempel werd in 1383 gesticht.De bezoeker moet 309 trappen oplopen om de tempel met invloeden vanuit het boeddhisme en Hindoeïsme te aanschouwen. Er staat een model van de Emerald Boeddha, als een beeld van de Hindoe God Ganesh.
Ik had me opgegeven voor de 10 daagse cursus Vipassana meditatie. Deze vorm van meditatie stelt je in de gelegenheid om meer kennis te verwerven door zelf observatie. Je traint jezelf om bewust te worden van het hier en nu, je lichaam,gevoelens en gedachten te observeren en te koppelen aan het nu moment.Er werd instructie gegeven omtrent, de zittende meditatie, de liggende, de staande en de lopende meditatie.Vooral de zittende, als lopende meditatie werden daar getraind. De liggende meditatie had ik thuis wel in bed geoefend en dat is relatief gemakkelijker in een stille omgeving.De zittende meditatie lukte me pas in de juiste houding met gebruikmakend van twee kussentjes en gaf me veel pijn in mijn rug en een stram gevoel in mijn knie en voet gewrichten.Met de rechter voet op de linker knie. Ik had tevoren thuis met de linker voet op de rechter knie geoefend en dat ging redelijk, maar nu hier...en andersom. Een volwaardige meditatie houding heb ik nooit bereikt. Bij de zittende meditatie concentreer je op de ademhaling.De cyclus: rising en falling gericht op de ademexcursies en bij sitting concentreer je met je gedachten op het zitten en met touching raak je in gedachte het eerste drukpunt aan. Dit herhaal je tot je alle drukpunten hebt gehad. De inademing verloopt bewust en bij de uitademing laat je de concentratie los, zonder dat andere gedachten je kunnen afleiden.Als je bent afgeleid, moet je de reden van afleiding enkele malen benoemen en dan weer de meditatie voortzetten.Dit lijkt gemakkelijk, maar de creatieve geest probeert van alles om de meditatie discipline te verstoren. De lopende medicatie gaf mij regelmatig problemen door evenwichtsstoornissen. Ja dat soort handicaps worden talrijker bij het ouder worden. Het bewust worden door elke beweging van de voet uit te spreken.Diep nadenken over heel langzaam lopen. Nu ga ik lopen.Nu licht ik mijn hiel op van de grond,nu til ik mijn hele voet op, nu beweeg ik mijn voet, nu zet ik mijn voet weer neer.Ik ga nu ophouden met lopen, ik sta nu stil.De duur van de verschillende meditatie onderdelen werd geleidelijk aan verlengd. De meeste van de tien cursisten kwamen uit Thailand zelf en waren een stuk jonger dan ik .Veel contacten met de anderen waren er niet, omdat de cursisten niet onderling met elkaar mochten spreken. Alleen korte momenten in het lokale winkeltje.Ook mochten we niet lezen. De dagindeling: 5h opstaan,5.30h-6.45h Dhamma Talk(boeddhistische leer en meditatie kunst),een soort van boeddhistisch college met iedere dag een ander onderwerp,7h-7.30h ontbijt,tot 11h meditatie oefeningen,11h-11.30h lunch, veel rijst,groenten en sojabonen. De meeste boeddhistische kloosters zijn vegetarisch, maar niet allen. Deze wel. Na de lunch weer individuele meditatie en om 14h een terugkoppeling naar de coach/teacher monnik.De rest van de middag ging ik vaak de lopende meditatie oefenen buiten.Om 18h-19h chanten in de tempel boven. De mantra’s worden in het Pali gezongen en er is geen vertaling in het Engels. Zo’n twintig monniken en achterin zaten wij cursisten, in het wit gekleed. Hoewel ik stiekem 2 zakken met zoutloze pinda’s had meegenomen, had ik alleen de eerste twee dagen behoefte aan die extra calorieën. Je kon tussendoor wel water en melk drinken.Om 21.30h naar bed.Ik sliep op een eigen kamertje met een te klein, hard bed en akelig zoemende muggen. Je mag een mug alleen doodslaan als je zeker weet dat het een malariamug is, of een overbrenger van een andere ziekteverwekker(interview Dalai Lama). Ook ’s avonds in bed dreunde de meditatie zinnen, zoals bij de lopende meditatie nog na in mijn hoofd:”lifting,rising,moving,placing”.
Wat is nu de boodschap van deze cursus geweest? Allereerst de boeddhistische waarden besproken in een spirituele omgeving.De verbodsbepalingen(niet stelen,doden,alcohol en materialisme)vond ik minder interessant, begrip voor wijsheid,reinheid en compassie.Elk levend wezen alle liefde toewensen. Dat schoonheid en uitstraling van binnenuit komen en het vinden van geluk in jezelf en hoe het mediteren je hierbij kon helpen. Ik denk zelf dat meditatie de gezondheid kan verbeteren, vooral bij die mensen die gebukt gaan onder stress, en met dat indringende gevoel van stress niet kunnen omgaan.Het is goed om niet steeds te hoeven nadenken over de toekomst en je zorgen te maken over mogelijke gebeurtenissen, die waarschijnlijk nooit zullen plaatsvinden. Of het voor iedereen geldt weet ik niet. Misschien dat het lezen van een goed boek of een fijn gesprek met een vriend of vriendin hetzelfde effect teweeg kan brengen.Maar de spirituele omgeving en de goeroeriaanse manier om een levensles te ondergaan maakten voor mij deze meditatiecursus tot een bijzondere gebeurtenis. Misschien bestaat er geen toekomst, maar alleen een onvoltooid heden.En als we alleen maar ons heden willen voltooien, dan kunnen we ons spiegelen aan elkaars liefde en weten dat alles wat er in het heden gebeurt, geboren is vanuit een toekomst.Een boeddhistische levensfilosofie is een wezenlijk onderdeel van mijn spirituele filosofie, vergeven een belangrijke pijler. Ook inzicht vergaren is een onderwerp van verschillende beschouwingen geweest.
Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.