maandag 18 juli 2011

Problemen.



Problemen hebben we allemaal, maar het grootste probleem bij het oplossen van problemen is de ontkenning dat het ons probleem betreft. We willen het probleem ontlopen door te denken dat het zich vanzelf oplost in de tijdsdimensie. Hierbij bedoel ik echte problemen en niet een tijdelijke tegenvaller, zoals slecht weer bij een geplande buitenactiviteit. Het oplossen van een probleem kan een pijnlijke zaak zijn. Een proces met voetangels en klemmen, dat ons kan laten lijden en ons kan terugwerpen in nederigheid,doen verbijten in het stof van schroom en ellende. Vanuit het diepe dal kunnen we dan als beloning uitkijken naar de berg van een gelukkiger toekomst.
Een benadering van een probleem kan als volgt worden ingedeeld:

-De slechtste oplossing, die van een primitieve of oer reactie, die van agressie of destructie.
-Een minder slechte oplossing, die van een poging om een snelle, ondoordachte oplossing te vinden.
-Een poging om een overwogen snelle oplossing te vinden.
-De tijd nemen om een weloverwogen oplossing te bedenken.

Echte problemen lossen nooit uit zichzelf op. Echte problemen verdwijnen alleen als er een weloverwogen oplossing voor wordt bedacht. De neiging om een probleem te negeren bestaat bij ons allemaal. Hoe langer zo’n probleem blijft voortsukkelen hoe groter het wordt en hoe moeilijker een oplossing kan worden gevonden. We kunnen de meeste problemen in ons leven alleen oplossen door ze te materialiseren en daarna geleidelijk te dematerialiseren. Maar waarom is dit proces dan toch zo moeilijk? Omdat we een probleem pas echt kunnen aanpakken als we het tot ons probleem beschouwen en niet tot het probleem van een ander. We moeten voor het oplossen van een probleem zelf de verantwoordelijkheid dragen. Nooit blijven denken dat het probleem niet door onszelf wordt veroorzaakt. Of het nu komt door haar of hem, door het werk of door die ongrijpbare overheid, we moeten de schuldvraag laten vallen en het probleem fysiek binnendringen. We moeten als een amoebe het probleem omsluiten en ons met het probleem transmuteren tot een veranderde entiteit. Die nieuwe entiteit gaat dan het oude probleem oplossen. Het zal moeilijk blijven om een onderscheid te maken welke zaken binnen en buiten onze verantwoordelijkheid vallen. Dit kan in vele gevallen discutabel zijn of een meer filosofisch karakter hebben.

De snelheid waarmee de wereld veranderd, die exponentiële versnelling dwingt ons om sneller oplossingen te bieden aan problemen welke er nog niet daadwerkelijk zijn , doch dreigen te komen als we onze levensstijl niet aanpassen. Ook nu moeten we ons verantwoordelijk voelen voor die toekomstige zaken en niet onze volgende generatie met de problemen opzadelen. Ik leef, ik ben bewust en ik wil mij verbinden met het draadloze collectief wat de mensheid heet.
Ik ben jij,jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

.