Gedachte verdicht in materie

 

                               -Tijd verdicht gedachte in materie-

                 Hans Bemboom, 2002, Acryl op linnen,100x150cm.

Gedachten, ideeën, gevoelens, verlangens en verbeeldingen zetten zich om in stof en krijgt dan vorm als je er iets mee gaat doen. Alles wat verdicht en gevormd wordt, is door de geest, de ontvanger der gedachte ontstaan. Een vraag die je hierbij kan stellen is: Bestaat er eigenlijk wel materie? Is niet alles wat bestaat een verschijningsvorm van energie? Er zijn eigenlijk geen dingen maar alleen een verandering in verschijning en vorm. Materie is niet opgebouwd uit materie, maar op kwantumniveau uit zuivere vormen en mogelijkheden. Materie is de verpakkingsvorm van energie en niet de energie zelf. De energie moet eerst uit de materie worden vrijgemaakt. Een vergelijking van een Boeddhistische filosoof die zegt: De geest is in principe alleen energie, er is alleen maar geest. Maar de geest kan figuurlijk gezien gaan verkalken en alleen de kalk nemen we waar als zogenoemde materie. Maar ook die waarneming is een illusie want ook kalk is stof en stof is energie en energie is geest. In de Bhagavad Gita wordt al gesproken van het zich bevrijden van de illusie van de stof en haar illusoire wereld.

Max Planck, een vooraanstaand natuurkundige, ontving in 1917 de Nobelprijs voor de ontwikkeling van de kwantumtheorie en sprak tijdens een lezing in 1944 de volgende woorden: 

Er is geen op zichzelf staande materie. Alle materie ontstaat en bestaat alleen door een kracht die de atoomdeeltjes in trilling brengt en ze bij elkaar houdt tot het kleinste zonnestelsel van het heelal. Maar aangezien er noch een intelligente kracht, noch een eeuwige kracht in het gehele universum is, moeten we aannemen dat er een bewuste intelligente Geest achter deze kracht is. Deze geest is de basis van alle materie. Het is niet de zichtbare maar vergankelijke materie die het echte, het ware, het werkelijke is – want materie zou niet eens bestaan zonder de Geest – maar de onzichtbare, onsterfelijke Geest is het ware! Omdat geest echter ook niet op zichzelf kan bestaan, maar elke geest tot een wezen behoort, moeten we noodzakelijkerwijs geestelijke wezens erkennen. Maar aangezien ook spirituele wezens niet uit zichzelf kunnen voortkomen, maar geschapen moeten worden, ben ik niet bang om deze mysterieuze Schepper net zo te noemen als alle beschaafde volkeren van de aarde hem gedurende duizenden jaren hebben genoemd: God! Aldus komt de natuurkunde, die met materie te maken heeft, vanuit het rijk van de materie in het rijk van de geest. En daar eindigt onze taak en moeten we ons onderzoek in handen geven van de filosofie.(1a)

God blijft die mysterieuze vorm van primaire wetmatigheden die verbonden is met aardse entiteiten, aarde, zon, planeten en heelal. Wiens naam niet genoemd mag worden buiten het religieuze denken. Of is die God het veld van universele informatie dat onze gedachten voedt? En kunnen wij andersom met die gedachten een stukje God zijn, door het ultieme bewustzijn te ervaren?

Dus materie bestaat alleen in onze geest. Maar hoe moeten we dan de atoomstructuur plaatsen in ons spirituele denken? Of zijn atomen in werkelijkheid maar concentratiepunten van de geest, die zich onderwerpen aan universele wetmatigheden? Welke gedachten kunnen we onderscheiden? Of liever gezegd welke vorm heeft de gedachte. Een vorm als golfbeginsel, die wij met ons bewustzijn kunnen opvangen. Een gedachtevorm is een vorm die tijdens het denken door de geest wordt bewerkt en tot mentale materie wordt gekneed. Abstracte gedachten zouden gedachtevormen creëren die geometrisch van vorm zijn. Concrete gedachten genereren dan weer gedachtevormen die de gedachte uitbeelden. Een gedachtevorm van een sporadische gedachte dooft, na enige tijd weer uit, door weer uiteen te vallen in ongedifferentieerde mentale materie. Men schat dat er per dag zich zo’n 50 duizend gedachten aandienen. De vorm van een herhaalde gedachte wordt blijvend. Is er aan een gedachte emotie verbonden dat wordt de gedachtevorm bezield door astrale materie. Zo kan de gedachtevorm van muziek in kleur worden vertaald en de gedachtevorm van kleur in muziek. In feite kunnen we met ons bewustzijn maar een gedachte tegelijkertijd overdenken. Wel kunnen gedachten zich razendsnel presenteren, zodat het lijkt of er meerdere gedachten tegelijk spelen. Maar waar komen die 50 duizend gedachten per dag vandaan? Sommige hersenwetenschappers gaan er vanuit dat gedachten een biologisch fenomeen zijn, veroorzaakt door analyse en deductie in de hersenen op basis van kennis, combinatie vermogen, herinnering, erfelijk materiaal e.d. Maar onze hersencellen zijn ook een samenspel van moleculen, atomen en quarks, die weer een samenklontering van energievehikels zijn uiteindelijk afkomstig uit de complexe golfvelden van ons universum. Spirituele leermeesters vertelden ons dat de gedachten niet in ons brein zitten, maar in een universeel energetisch veld, waarmee ons “zijn “, onze “ziel” is verbonden. Of iedere ziel zich kan verbinden met dat gehele universele veld is nog de vraag. Misschien bestaat er wel een soort van code waar de ziel gebruik van kan maken om zich bij een afgebakend deel van het veld in te loggen. De mogelijkheid om zich te verbinden met een groter deel van dit universele veld is weer afhankelijk van de mate van bewustzijn. Een hogere graad van bewustzijn gaat gepaard met een hogere trillingsfrequentie. Deze hogere vibrerende energie tilt je als entiteit naar een hoger niveau van menszijn. Daarom willen we als 21^ste -eeuwse mens zo graag ons bewustzijn verhogen om gebruik te kunnen maken van al die vernieuwende gedachten die onze problemen met milieu en energie kunnen oplossen. De tijd verdicht gedachte in materie, als we realiseren wie wij zijn en wat we kunnen veranderen in de illusie van de stoffelijke werkelijkheid. Ik ben mijn gedachten en koester mijn intuïtie, maar wie ben jij? Ben jij een gedaante gedachte van mij? Of........ bedenk jij mij? Ik ben jij en jij bent mij. Zij zijn jou met mij erbij.

J.J. van Verre.

Literatuur: -Tijdschrift Logon, Joachim Planckmeyer, sept.22, 2020.

-1a.Archiv. zur Geschichte der Max-Planck-Gesellschaft,

Dep. Va,Rep.11 Planck,No.1797

-De Leegte, Spirituele Filosofie, 27 dec. 2007.

-De onzichtbare werkelijkheid, Spirituele Filosofie,25 sept.2007

- Gedachtevormen, uit Theosofie.

 

Het getransfigureerde wezen.

                    Oorlog is een wrede verstoring op de weg naar vrede.

                                                            j.j.v.verre.

 

Radeloos voel ik mij elke dag bij het zien van de beelden en het lezen over de verschrikkingen van de oorlog in Oekraïne. Berichtgeving omtrent een voorjaars offensief dat pas in ons najaar plaatsvindt, levering van nog meer wapens, tanks, straaljagers en geniepige drones en de vele duizenden doden. Maar wat kunnen wij, tv kijkende en krant lezende burgers doen als er voorlopig geen einde aan deze oorlog lijkt te komen. In de media is de schuldvraag duidelijk beantwoord en dat zou dan de steun aan het Oekraïense leger rechtvaardigen. Maar wanneer is een oorlog ooit te rechtvaardigen? Misschien is een oorlog te billijken als een land bevrijd kan worden van een overheerser die de bevolking van het bezette land onderdrukt en een loopje neemt met de democratische en culturele waarden. Maar dan nog zijn deze voorwaarden betrekkelijk en is de gevoelswaarde rekbaar. Wij hebben als inwoners van de Europese Unie en als NAVO partners gekozen voor militaire steun en zijn eigenlijk al direct bij deze oorlog betrokken. Doordat we zijn betrokken bij deze gecompliceerde oorlog hebben we ook de taak om tot een oplossing te komen. Een oplossing die tot vrede moet leiden. En die taak wordt mijn inziens onbehoorlijk verricht. Waar blijven al die vredes plannen? Als we inventief genoeg zijn om de meest gecompliceerde moordmachines te bouwen, dan moeten we toch ook vindingrijk genoeg zijn om creatieve voorstellen te formulieren die de weg naar vrede kunnen ontsluiten. Ik kan er zelf aan mijn schrijfbureau wel een handvol verschillende bedenken.

Wie zoekt naar ontsnapping in deze wrede wereld van honger en oorlogen zal zich moeten bevrijden van al die dualistische meningen omtrent goed en kwaad. Een waarlijke bevrijding is de transfiguratie van menszijn. De wedergeboorte van ons bewustzijn, onze onsterfelijke ziel verbonden met onze gemanipuleerde geest. Ook onze aangeleerde kennis zal op vele dominante plekken moeten worden gewist en door zelfkennis, mededogen en liefde worden overschreven.

Maar nu praktisch. Wat moeten, of kunnen wij doen om die huidige oorlog in Ukraine  te laten stoppen? Gewoon door een massale verandering in ons denkpatroon. Niet denken in oorlogstaal, maar denken in vredes plannen. Laat de pers onophoudelijk nieuwe vredesvoorstellen publiceren, dan wordt de kans van slagen zeker vergroot. Confronteer beide strijdende partijen met die voorstellen, zodat het focus wordt verplaatst van oorlogssituatie naar een toekomst na de oorlog.

Geef Rusland die gebieden waar Russen wonen en bescherm Oekraïne door een tijdelijke VN vredesmacht. Als het land zich bij de NAVO wil aansluiten, spreek dan af dat er op Oekraïens grondgebied geen kernraketten mogen worden geplaatst. Doe wat!! Denk in vrede, denk in vrede. Mijn pacifistische denkwijze moet natuurlijk wel reëel blijven, maar wie niet waagt, wie niet wint. Als we dagelijks zouden lezen omtrent het verloop van vredes onderhandelingen, worden we minder gefocust op de oorlog zelf. Daardoor wordt het zinloze karakter van die oorlog nog meer bloot gelegd. Albert Einstein zei al: Vrede kan niet bewaard worden door middel van strijdkracht. Het kan alleen bereikt worden door ons verstand. En je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt. Vrede is de boosheid verdrijven door het licht van liefde binnen te laten. Wij moeten het getransfigureerde wezen zijn die de oorlog vergeet in vrede.

                   J.J.v.Verre.

Literatuur: Transfiguratie, Catharose de Petri, Uitgever: Rozekruis Pers, Haarlem, 1995.ISBN: 9067321605.    

Overeenkomst tussen boeddhistische en spirituele filosofie

                Witte reiger uit: Birds of America.

Kleurenplatenboek gemaakt door John James Audubon(1785-1851). 

De reiger staat bewegingloos en geduldig op z'n hoge poten aan de waterkant, wachtend op een kikker of visje. In de boeddhistische teksten wordt de witte reiger in verband gebracht met meditatie en spirituele groei. Ook in de boeddhistische poëzie wordt de reiger geroemd om zijn gratie, geduld en focus. De spirituele betekenis van het zien van een reiger is langzamer aan doen, je doel bepalen en op je intuïtie vertrouwen bij het kiezen van de juiste weg. Door geduldig te vertrouwen op je intuïtie en te luisteren, komen er wegen door nieuwe kansen en volg die met je hart.              

Wat is nu de overeenkomst tussen de boeddhistische en spirituele filosofie? Boeddhistische filosofie en spirituele filosofie hebben veel overeenkomsten. Beide filosofieën richten zich op de innerlijke wereld van de mens en zijn gericht op het bereiken van een hoger bewustzijn. In de boeddhistische filosofie wordt dit bereikt door middel van meditatie en het volgen van het achtvoudige pad. In de spirituele filosofie wordt bereikt door middel van mindfulness, zelfreflectie en het ontwikkelen van een persoonlijke relatie met het bovennatuurlijke of goddelijke.

Beide filosofieën benadrukken ook het belang van compassie en mededogen voor anderen. In de boeddhistische filosofie wordt dit bereikt door middel van het ontwikkelen van liefdevolle vriendelijkheid en mededogen voor alle levende wezens. In de spirituele filosofie wordt dit bereikt door middel van het volgen van de gouden regel: Het behandelen van anderen zoals jezelf behandeld wilt worden.

Wat is de overeenkomst tussen de spirituele en de boeddhistische filosofie? De volgende inleiding heb ik ontleend aan het antwoord dat AI aan mij gaf door middel van ChatGPT.  

Zowel de spirituele filosofie als de boeddhistische filosofie hebben betrekking op aspecten van het menselijk bestaan en streven naar begrip en verlichting. Hoewel er veel verschillen zijn tussen deze twee benaderingen, delen ze ook enkele overeenkomsten:

1^e Nadruk op bewustzijn en zelfonderzoek:

Zowel spirituele filosofie als boeddhistische filosofie moedigen individuen aan om hun bewustzijn te onderzoeken en te ontwikkelen. Beide tradities leggen de nadruk op introspectie, zelfreflectie en het begrijpen van de aard van het zelf.

2^e Zoeken naar betekenis en doel:

Beide filosofieën stellen vragen over de betekenis van het leven en het doel van ons bestaan. Ze zoeken naar antwoorden op vragen over lijden, geluk, moraliteit en het bereiken van verlichting.

3^e Transcendentie van het ego:

Zowel de spirituele als de boeddhistische filosofie erkennen het ego of het zelf als een bron van lijden. Ze streven ernaar het ego te transcenderen of los te laten om een hogere staat van bewustzijn en vrede te bereiken.

4^e Ethiek en compassie:

Zowel spirituele filosofie als boeddhistische filosofie benadrukken de waarde van ethisch gedrag en compassie. Ze moedigen individuen aan om compassievolle, mededogend en niet-schadelijke levenswijzen te cultiveren.

Hoewel er dus overeenkomsten zijn tussen spirituele filosofie en boeddhistische filosofie zijn er ook belangrijke verschillen, afhankelijk van de specifieke tradities en stromingen binnen elk van deze brede categorieën. Het is belangrijk op te merken dat er diverse scholen van zowel boeddhistische als spirituele filosofie zijn, elk met hun eigen kenmerken en accenten.

Tot zover de analyse van AI. Ik vond het interessant om deze vraag te stellen omdat een antwoord nimmer is gerelateerd aan persoonlijke denkbeelden, hoewel we de bron vermelding niet exact weten. De bron vermelding die werd opgegeven was bij verre niet volledig. Wel is het duidelijk dat binnen de filosofieën vele stromingen aanwezig zijn die specifieke karakteristieke kenmerken vertonen. Ik vond het bijzonder dat de gouden regel binnen de spirituele filosofie werd vermeld: Behandel de ander zoals jezelf behandeld wilt worden. Al verschillende keren beschreven in dit blog, zoals: ”De dag van het gouden hart, spirituelefilosofie.blogspot.com, 4-4-2010”.

In het knap geschreven boek: Spirituele filosofie en de ziel, heeft de auteur als filosoof de diepte opgezocht. De spirituele filosofie wordt geduid als een wijze van bezinning, waarbij de dimensie van de ziel wordt ontbloot. Mijn opvattingen omtrent spirituele filosofie zijn gericht op de simplificatie van bezinning en verbondenheid. De eenvoudige zaken die het denken als wetenschap passeert. Maar die de liefde van het gouden hart laat stralen. Wij menselijke entiteiten in verbondenheid zijn dat te vaak vergeten.

Misschien is de vierde dimensie niet de tijd maar de liefde. Een spel met woorden die hun betekenis verliezen als we alleen lezen en niet luisteren. Misschien is tijd alleen maar het momentum dat slechts bestaat tussen toekomst en verleden. Waarbij we het verleden beter leren kennen in de toekomst en de toekomst alleen een illusoire angst is uit het verleden. Luister naar dit spel van woorden. De laatste alinea is voortgekomen uit de creatieve drang van de vrije wil,  die de rationele argumenten en analyses  opsluit in een kelder van tegenstellingen. Mijn vrijheid van denken is de cipier die de sleutel tot ontsnapping draagt. Maar ook mijn digitale vrijheid lost op, of wordt weer gevangen in het web van liefde in verbondenheid. Ik ben jou en jij bent mij. Wij zijn zij, met ons erbij.

 

J.J. v. Verre.

 

 

Literatuur:

-Spirituele filosofie en de ziel, Jacques Graste,

 Uitgeverij Klement, Kampen.ISBN 978-90-8687-028-8.

-Uit: Spiru.nl. Spirituele betekenis vogels,20-8-2020.

Wat is meer 4 kraaien of 3 olifanten?

 

                wier hart hunkert naar licht,

                wier geest zoekt naar wijsheid,

                wier ziel door mededogen wordt bewogen

                 G.de Purucker (uit: Het Pad van Mededogen)

Het antwoord op die vraag is eenvoudig, want 4 is meer dan 3, maar qua volume zijn die drie meer dan vier. Maar als je de vraag zou herformuleren en zou vragen: Wat is waardevoller 4 kraaien of 3 olifanten is de vraag al een stuk gecompliceerder en moet je een waardeoordeel vellen over een zoogdier t.o.v. een vogel. Een kraai  noemen we slim. Hij kan puzzelen en verstopt z’n voedsel en weet het ook nog terug te vinden en onthoudt zelfs hoelang het voedsel onder de grond houdbaar blijft. Kraaien zijn sociaal, ze werken samen om voedsel te bemachtigen en lijken zich te kunnen verplaatsen in de noden van een ander. De Wipsnavelkraai is een echte puzzeloplosser. Het dier pakt met een kort stokje een langere stok om bij voedsel te kunnen komen. Of hij buigt een ijzerdraadje om tot een haak. Een olifant heeft een goed geheugen. Een waterbron waar de dieren jaren geleden waren, weten ze terug te vinden. Ze zijn erg meelevend met leden van hun eigen groep en zelfs van andere soorten. Olifanten rouwen ook na het overlijden van een soortgenoot. De kudde neemt dan echt afscheid. Een olifant gebruikt takken als gereedschap om aan verse blaadjes te komen. *                                                                                             

De intelligentie is mogelijk vergelijkbaar tussen deze twee dieren, maar bij het waardeoordeel werpt zich dan de vraag op of een zoogdier waardevoller is dan een vogel? Bij sommigen bestaat de opvatting dat een zoogdier dichter bij de mens staat en dus meer van waarde zou zijn. Genetisch gezien zijn die verschillen minder groot. Of is voor een mens de liefdevolle relatie met een dier misschien het criterium wat belangrijk wordt in deze toch wel abstracte keuze. Is een inwoner van Nederland misschien meer waard dan een Russische soldaat vechtend in Oekraïne? In een respectloze oorlog misschien wel, maar in een harmonieuze vredes situatie waarschijnlijk niet. Of vinden wij landgenoten altijd waardevoller dan vreemden? We vinden eigen familieleden belangrijker dan onbekenden. Het gaat om de al eerder genoemde liefdevolle relatie met de ander die de waarde van de ander voor jou bepaald. Een onbekende kan heel waardevol voor je worden als je met hem of haar of het in contact komt en de gelegenheid krijgt om de diepe emoties van de ander te ervaren. Je krijgt dan het gevoel. Dit is een prachtig, bijzonder mens.  Ook andersom kan een ex-geliefde een haatreactie oproepen als de scheiding met de nodige onredelijkheid z’n beslag heeft gekregen. Het nu afvallige familielid komt misschien op gelijke hoogte met een onbekende of wordt misschien minder waardevol dan een onbekende. Toch blijft dit allemaal vreemd, want als wij het waardeoordeel van de ander baseren op onze liefdevolle relatie met die ander, dan kunnen we ons dus behoorlijk vergissen. Als het gevoel van liefde overheersend is, kan een objectieve beoordeling van de ander moeilijker worden gemaakt. Ook sluiten we ons dan teveel af van degenen die wij niet kennen. In mijn beschouwing: De dag van het gouden hart, beschrijf ik hoe je een dag per jaar ieder mens dat je ontmoet met een waarde intentie kan benaderen op dezelfde wijze als je een dierbaar familielid benadert. Dit betekent in feite dat we ons minder als individu moeten gaan zien en meer als onderdeel in relatie met de ander. Een toekomstige visie die de zielskracht in verbondenheid kan ontsluiten. In de Boeddhistische visie van de spirituele filosofie is geen plaats voor verstorende emoties zoals gehechtheid, boosheid of onwetendheid. We moeten misschien als mens helemaal geen waardeoordelen meer uitspreken als het gaat om levende entiteiten. Alleen de entiteit die ons ziek kan maken en of ons bedreigt in uitroeiing mag vernietigd worden. Of een dier gedood mag worden als noodzakelijk voedsel is eigenlijk een retorische vraag, want wanneer is dat noodzakelijk in onze maatschappij met al z’n technische mogelijkheden van genetische engineering  en nieuwe methodes van verrijkt plantaardig eiwitrijk voedsel. Mens en dier, vogel of olifant wij zijn hier op aarde om ons bestaan te respecteren en te ondersteunen. Ik ben jou en jij bent mij. Wij zijn zij, met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Literatuur:- *Uit: Quest, De 7 slimste dieren en een heel dom beest,

                      Paul Serail, 20-8-2021.

                  - De dag van het gouden hart, J.J.v.Verre, Spirituele filosofie,     

                    4-4-2010

 

De werkelijkheid voorbij het denken.

-Het denken houdt op te denken, dat ik de denker was-


In het evolutionaire denken kunnen we een aantal fasen onderscheiden.
Ten eerste het denken vanuit de groep,familie of staat. Zoals in de antieke wereld van de Grieken. Ten tweede het denken vanuit het ik. Waarbij het moeilijk invoelbaar is om te bedenken hoe het denken niet vanuit het ik moet hebben plaats gevonden.
Ten derde het denken in dualiteiten. Ten vierde het denken zonder dualiteiten. En als bijzondere vorm de werkelijkheid voorbij het denken. Maar dan leven we wel in de vierde fase van de industriële revolutie en wel in de tweede helft van de 21e eeuw

Indien we ons proberen te verplaatsen in de eerste fase , dan is het belang van de leefomgeving groter dan die van het ik en mogelijk dat het ik nog niet als stemmetje aanwezig was. Er zullen in de tijd van de grote Griekse filosofen zeker wel ik gerelateerde denkers zijn geweest, maar voor het grootste deel was dit denken abstract. Ook de waarde van het menselijk leven was ondergeschikt aan het groepsbelang. De individuele doodsangst zal veel zwakker zijn geweest ten opzichte van de teloorgang als familie of staat.
Het denken vanuit het ik heeft zich geleidelijk aan ontwikkelt vanuit de eerdere fase, maar blijft voor het grootste gedeelte toch sterk verbonden met de omgeving en het overleven van de familie.
Mede dankzij de religieuze invloeden, heeft het denken in dualiteiten zich kunnen ontwikkelen. Normen en waarden opgedrongen door kerk en heersers, met de dreiging van hel en vagevuur als je je niet conformeerde aan deze voorschriften. Ook de opkomst van het Humanisme heeft geen verandering gebracht in het duale denken. Pas bij de Westerse revival van de boeddhistische levens filosofie, de New Age beweging ,mindfulness beweging, een cursus in wonderen en dergelijken, wordt het duale denken ter discussie gesteld. We kunnen dan als menselijke entiteit verdraagzamer worden voor onszelf als voor de ander. Het denken gaat weer een beetje terug naar de eerste fase, waarin het denken vanuit de familie of groep centraal stond. Ook heel belangrijk binnen het non duale denken is het feit dat je als mens geen mening hoeft te hebben omtrent zaken waarover discussie bestaat.
Maar wat is nu de werkelijkheid voorbij het denken?
Dit ligt een stuk gecompliceerder dan de eerder genoemde fasen van ons denken. We denken dan niet meer vanuit ons ik, maar we laten ons denken vanuit de multidimensionale werkelijkheid. U zult als lezer nu denken, wat is dat voor een hocus pocus, wat een onzinnig gezwets. Maar laat ik het u proberen uit te leggen.
Wij leven in een door tijd gedomineerde ruimte van donker en licht, van leven en dood, van begin naar einde en proberen tussendoor ook nog onze planeet te redden van zijn cyclische momenten van schijnbare ondergang. Dit zal de huidige mens nooit kunnen redden in de vier dimensionale mindsetting. Vooral ook niet omdat de afhankelijkheid van energiebronnen en economische drijfveren per natie nogal verschilt. Als onze planeet met een stem kon worden bestuurt dan was het gemakkelijker, maar dan nog rijst de vraag of die ene stem wel de goede beslissingen zou nemen. Maar moeten we daarom maar ons denken loslaten?
Ja en nee. We moeten niet denken, maar creëren, niet rede twisten of al onze menselijke prestaties voortkomen uit de een of andere unieke essentie, die wij als individuele entiteit, onze ziel noemen en ons onsterfelijk maakt en ons mensen gelijk stelt met de Goddelijke afstamming. Onze heilige spirit, die ons verheft boven het aardse denken. Misschien is onze echte omringende wereld wel een virtuele wereld en zijn wij mensen maar pionnen in een schaakspel van energetische krachten, die onze planeet in werkelijkheid besturen. Is onze werkelijkheid wel objectief of subjectief of zijn we zo gewend om in een intersubjectieve wereld te leven, afhankelijk van alle individuen om ons heen. Wij zijn als consumerende aardbewoners, bijzondere entiteiten, die wetten, normen, plaatsen en namen vanuit onze fantasie naar een werkelijkheid hebben verheven. Maar we zijn ons niet meer bewust van dit feit en spinnen het wereld wijde web verder uit, maken vele verbindingen en komen naar verloop van tijd in een fase, die je gerust met een virtuele wereld kan vergelijken. Onze werkelijke wereld is virtueel geworden en niemand weet meer precies waar het is mis gegaan. De werkelijkheid voorbij het denken is bewustzijn geworden en met bewustzijn kunnen we alles creëren wat mogelijk is. Voorbij het denken is werkelijkheid de fantasie en is de fantasie de werkelijkheid. Als we een stap verder durven te denken, dan worden we bedacht door het netwerk van informatie wat ons omringt. Of we dan nog vrij denkende wezens zijn is niet relevant, want hoogs waarschijnlijk zijn we die ook nooit geweest. Of wij mensen echt een vrije wil hebben blijft interessant in de discussies tussen neurofysiologen aan de ene kant en filosofen en godsdienstwetenschappers aan de andere zijde.
Uit neurofysiologische studies van onder andere Benjamin Libet(1916-2007) blijkt er bij experimenten een “bewustzijnsvertraging” van een halve seconde te bestaan. Zijn experiment zag er ongeveer als volgt uit: De proefpersoon zag op een oscilloscoop een punt bewegen, zoals de secondewijzer van een klok. De opdracht luidde om zo nu en dan een spontane beweging met de vinger van de rechter hand te maken, zoals het indrukken van een knop. De positie van de stip werd tegelijk elektronisch gemeten. Tevens moest de proefpersoon aangeven op welk moment hij het eerst de aandrang voelde om te gaan reageren. Dit laatste gebeurde door de positie van de stip te onthouden. Deze subjectieve schattingen bleek nu gemiddeld 300 milliseconden later te komen dan de vroegste hersenactiviteit die met behulp van de Readiness Potential van het EEG was gemeten. Omdat het moment waarop men zich de intentie tot handelen bewust wordt, ongeveer 200 milliseconden voor de handeling zelf plaatsvindt, blijft er dus nog wel tijd over om de handeling in het uitvoerstadium te controleren. Dit bijvoorbeeld om deze af te breken of bij te stellen. De conclusie van Libet was: handelen gaat aan denken vooraf. Wij hebben geen vrije wil, we kunnen hooguit ja of nee zeggen tegen de neurologische impulsen die in onze hersenen ontstaan. Zodat dit soort van experimenten zou aantonen dat al onze beslissingen en keuzes al worden genomen, voordat we ons bewust worden van deze keuze en dat onze keuze vrijheid wellicht een illusie is.
Doch om meteen maar de vrije wil over boord te gooien gaat veel filosofen te ver. Zoals het proefschrift van Lieke Asma uit 2018. Overgenomen uit een artikel uit Trouw, geschreven door Petra Modderkolk: Lieke Asma stelt dat neurofysiologische onderzoekers aannames doen omtrent de vrije wil, waar geen goede argumenten voor zijn. Die verkeerde definitie van de vrije wil leidde tot een verkeerde setting van het Libet experiment. In dit experiment worden zaken weggelaten waarover mensen zouden kunnen reflecteren of waar ze intenties over zouden kunnen hebben. Er is geen enkele reden om de knop op een bepaald moment in te drukken. Dat moeten ze totaal spontaan doen. Vervolgens vinden onderzoekers hersenactiviteit en zeggen ze dat de hersenactiviteit de handeling heeft veroorzaakt. Maar er zijn ook geen redenen die de handelingen kunnen veroorzaken. Er blijft geen oorzaak over behalve die hersenactiviteit. De filosofie heeft een ander uitgangspunt voor de vrije wil. Voor een vrije handeling zijn meerdere voorwaarden nodig. Filosofen zeggen: een handeling is vrij als je er een reden voor hebt en redenen tegen elkaar kunt afwegen. In het eerder genoemde experiment van Libet, ontneemt hij zijn proefpersonen de kans om te reflecteren en te handelen op basis van redenen. Libet maakt het onmogelijk om te laten zien dat mensen vrij zijn. Het is niet altijd nodig om een afweging te maken voor een bepaalde handeling. Zelfs als er hersenactiviteit aan een bewuste handeling voorafgaat, sluit dat niet uit dat een bewuste intentie een rol heeft gespeeld.



Onze vrije wil is een illusie van ons ego, die denkt dat hij de bedenker is van ons communicatieve zijn. Wij zijn bedacht door een hogere macht en geen mensenbrein is bij machte om aardse wantoestanden door onze zon veroorzaakt, op een adequate manier op te lossen. Een oplossing in het aardse denken is gebaseerd op het te niet doen van een mogelijke oorzaak, zoals de CO2 uitstoot, maar elke verandering is nooit wederkerig en daarom ligt een oplossing buiten ons denken. Het accepteren van een vernieuwde werkelijkheid en keuzes maken wat we willen behouden en toch gaan verliezen. Meer bomen en groene planten zijn zo wie zo goed voor onze aarde en energie opwekken uit krachtbronnen die geen CO2 uitstoot geven is eigenlijk heel simpel. Alleen de versnippering van ideeën door ons denken veroorzaakt, brengt ons in paniek. We hebben oceanen vol met energetische mogelijkheden, een vurig kloppend hart van onze aarde en de zonnestralen van onze dichtstbijzijnde ster. We zijn als mensen een waterdruppel in de oceaan, nietig en vluchtig, maar oer krachtig in verbondenheid.

De werkelijkheid voorbij het denken. Worden we dan bedacht en wie bedenkt ons dan? Als we ons denken kwijtraken, zijn we dan robots en worden we geprogrammeerd. Blijft er nog een stukje vrije wil over? Of hebben we die nooit gehad? Ik kies nu mijn verlangens niet zelf. Mijn verlangens worden door het bewustzijn aangeboden. Ik ervaar mijn verlangens alleen maar en handel ernaar of niet. Theologen hebben lang gedebatteerd over het mogelijke verband tussen de wil en de ziel. Ze gingen er vanuit dat ieder mens een innerlijke essentie-de ziel- heeft die zijn ware zelf is. Ze gingen er vanuit dat dit zelf verschillende verlangens bezit, zoals het ook liefdevolle entiteiten, auto’s en waardevolle goederen bezit. Ik kies mijn verlangens naar het schijnt op dezelfde manier zoals ik mijn kleding kies en mijn lot wordt bepaald door die keuzes. Als ik voor goede verlangens kies, kom ik in de blauwe hemel en als ik slechte verlangens kies wordt het de doodse hel. Vervolgens rijst de vraag hoe we onze verlangens kiezen. Als we er van uitgaan dat ons bewustzijn verlangens aan de lopende band creëert, die sterker worden en weer afzwakken en geleidelijk weer verdwijnen uit ons bewustzijn. Het bewustzijn dat creëert en wij kiezen onze gedachten uit. Maar doen we dat bewust of wordt er in ons hoofd voor ons gekozen? De werkelijkheid voorbij het denken is het realiseren dat het ik niet de bedenker is van onze gedachten. Of ons, of liever gezegd het bewustzijn lokaal in ons hoofd aanwezig is, of misschien non lokaal is in feite niet belangrijk, want de besturing gebeurt buiten onze wil om en wij zijn in feite beperkte robots, die misschien een ziel hebben. Die ziel is dan meer een soort van code die kan inloggen op het grote netwerk van het intermenselijke bewustzijn.
Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.


Literatuur:

-Religie en filosofie, Petra Modderkolk, Trouw, 30 juni 2018
-Libet Experiments, The Information Philosopher, solving philosophic problems with the new information philosophy, www.informationphilosopher.com
-Homo Deus, Yuval Noah Harari, uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam. ISBN 9789400404540.
-Plaatje overgenomen van ConFront, Coaching & Training, Leeuwarden.

Seks in spiritueel perspectief

“Ik keek niet in de ogen van mijn minnaar. Ik was verloren in
mijn eigen geest; ik had mijn verbeelding nodig om het hoogtepunt te
bereiken. Ik had geen gevoel van samensmelting of iets heiligs. Seks was niet meer dan je in jezelf terugtrekken en klaarkomen”.
- Jessica Graham-


Seks is een wezenlijk onderdeel van het bestaan als menselijke entiteit. Toch wordt het niet direct gekoppeld aan mindfulness of zaken die zich met spirituele ontwikkeling bezig houden. Dat is aan een kant jammer, omdat de seks zich evenals zijn beoefenaar probeert te verschuilen in de leegte der stenen, in het spel der fantasieën en het afgescheiden luisteren naar de stem van begeerte. Seks is de emotionele vlam van lusten, van opwinding en van het opnieuw zoeken naar volledige bevrediging. Seks is het eenzame, het soms verslavende, ongebreidelde, maar soms ook hopeloze aanhangsel van de vele facetten van de liefde. Maar seks is geen liefde en liefde geen seks, maar beide zijn nauw verwant aan elkaar wat betreft het voortbestaan van de hoeksteen van de samenleving, maar kent allang geen gender specificiteit meer. Seks heeft zich afgescheiden van zijn primaire taak en is de boer op gegaan in tal van vermommingen. Tal van speeltjes, pillen, poppen, pornofilms en verhalen zijn bedacht om de ontlading van de seksuele spanning te vergemakkelijken. Masturberen is een belangrijke vorm van seks, die uiteindelijk alleen is gericht op het orgasme. Het is cyclische vorm in vier fasen, opwinding, plateau, orgasme en ontspanning. Hierbij wordt door de fantasie en of prikkeling van sensibele centra in de hersenen, het orgasme opgewekt en komen de liefdeshormonen, zoals endorfine, oxytocine en dopamine komen vrij. De endorfine heeft een relaxed effect en geeft een gevoel van gelukzaligheid. Oxytocine, het knuffelhormoon, geeft gevoelens van liefde en verbondenheid, maar geeft ook ontspanning. En de dopamine zorgt ervoor dat klaarkomen wat verslavend werkt.
Is er eigenlijk nog plaats voor seks met een liefdes bewustzijn? Bestaat er eigenlijk wel een vorm van spirituele seks en wat moet ik me dan daarbij voorstellen? Bestaat er een verschil tussen de liefde bedrijven en neuken??

Recent las ik het boek van Jessica Grahem: Mindful&mind blowing seks. Dit boek is een aanrader voor iedereen, die zich wel eens afvraagt of de beleving van seks niet te veel wordt overschaduwd door de emotionele vlam der lusten, zoekend naar volledige bevrediging. Bij mindful seks gaat het niet alleen om de bestemming te bereiken, maar meer om van de reis te genieten. Door meditatie oefeningen wordt een perspectief geboden, dat verbondenheid met een partner intensiveert, maar ook de eigen seksualiteit verkent door te luisteren naar de signalen uit ons eigen lichaam. Mindful masturbatie, speeltjes, bdsm, porno, alles kan worden geïntegreerd tot een betere seks beleving. Dit boek is zeker geen soft mindfulness verhaal, maar een boodschap voor een ieder die zijn beleving van dit leven wil belonen met een hoger cijfer.
Als je jong bent is seks heel gewoon, in het begin heel spannend en zelfs zo spannend als man, dat je te snel klaarkomt en niet kan genieten van de seksuele reis. Als je lange tijd dezelfde partner hebt kan seks ontaarden in een soort van sleur en als je ouder bent wordt seks weer bijzonder, iets mysterieus, iets wat ik in deze beschouwing wil uitleggen.
Mindful seks heeft te maken met spiritueel ontwaken. Maar om volledig te kunnen ontwaken moeten we dit ontwaken integreren met alle deelgebieden uit ons leven, waaronder seks. Ontwaken is begrijpen dat we meer zijn dan ons denken en onze emoties. Ontwaken is een proces waarbij je aandacht intuïtief verlegt van buiten jezelf naar binnen. Je probeert te denken in oplossingen en conformeer je niet aan duale opvattingen, laat een mening je niet opgedrongen worden. Je hoeft niet te kiezen. Je hoeft niet altijd een mening te hebben. Zodat je lichaam en geest beter in balans komen en je ook echt leert om van jezelf te houden. Spiritueel ontwaken gaat gepaard met grote, innerlijke veranderingen. Maar deze veranderingen kunnen ook veel verwarring gaan veroorzaken. Je zult oude ideeën moeten vervangen door nieuwe. Je zult deze transformatie soms snel, soms geleidelijk ondergaan, maar er komen momenten van protest van je ego. Soms wil je ego weer je oude ik gestalte geven en je laten inzien dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt. Je kunt alleen maar ruimte maken voor nieuwe denkbeelden als de oude beeldenstorm is gaan liggen. Waar je transformatie toe leidt, is nooit voorspelbaar. Maar het leren houden van jezelf en het volledig accepteren wie je bent, is wezenlijk. Want alleen dan kan je in liefde de ander ontmoeten.
Maar hoe weet iemand nu dat hij of zij of gender vrij, spiritueel aan het ontwaken is geslagen? Je kunt hiervoor de 10 Spiritual Awakening Symptoms raadplegen:
- Het gevoel dat je leven voorgoed is veranderd
- Onzekerheid en verwarring
- Nieuwe dingen doen, welke je vroeger nooit deed.
- Je ervaart gevoelens van eenzaamheid.
- Je empathisch vermogen is versterkt.
- Je bent sensitiever geworden. Je intuïtie is verstrekt. Je derde oog gaat open.
- Jezelf afvragen wat het doel in je leven is. Waarom je op deze planeet bent.
- Op zoek naar waarheid en spirituele zelfontplooiing
- Het frequenter ervaren van synchroniciteit. Van synchroniciteit is sprake wanneer twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden in een voor de betrokkene zinvol verband, dat niet noodzakelijk als causaal wordt ervaren. Eenvoudig gezegd: je ervaart het als "meer dan gewoon toeval"; omdat de twee gebeurtenissen voor jou met elkaar te maken schijnen te hebben, maar niet zo dat het ene het andere heeft voortgebracht.
- Periodes van angst en depressie meemaken.
Andere veranderingen die kunnen optreden zijn de volgende: Je hecht minder waarde aan de materie, je eetpatroon verandert, je zorgt beter voor je lichaam, je wordt gevoeliger voor de invloed van de maan, je zoekt vaker de natuur op. In de natuur ga je intuïtief aanvoelen dat bomen ook een energie uitstralen en een bepaalde trillingsfrequentie bezitten. Alles in en om ons heen bestaat uit energie, vibrerend in de verschillende dimensies. Maar wij zijn als entiteit verbonden met dit energetische netwerk en ons bewustzijn is daar een onderdeel van. Als we dit energetisch netwerk God zouden noemen, dan zijn wij de goddelijke partikeltjes op aarde.
Een ander hulpmiddel dat we kunnen gebruiken om los te komen van het idee dat wij onze gedachten zijn, is meditatie. Meditatie is zijn in het hier en nu. Bij meditatie denk je zonder dualiteiten, of denk je helemaal niet, luister je naar je lichaam, probeer je te ontspannen en probeer je tot je diepe wezen, tot jouw ware kern te komen. Door deze oefeningen is het gemakkelijker om te ontwaken uit de dominantie van ons ego en ons te verbinden met het multidimensionale veld van energie, waarbij we onze trillingsfrequentie kunnen aanpassen, evenals een verhoogde mate van coherentie,leidend tot een transcendent bewustzijn.

Seks in spiritueel perspectief is niet zomaar een boodschap, maar een keuze mogelijkheid. Het is de keuze van willen ontwaken uit de droom van illusie. En onze beleving van seks kan hierbij worden verrijkt. Of die seks nu beter wordt of slechter is niet opportuun, maar dat ie oprechter zal worden staat vast. Als we onszelf voorhouden dat we niet onze gedachten zijn, kunnen we gemakkelijker expressie geven aan onze intieme wensen en onze partner duidelijk maken, wat we nu echt willen. Passionele verlangens blijven verlangens en de liefde bedrijven of neuken is enkel een verschil in expressie van de vorm. De vorm is onze elementaire verbondenheid.
Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Literatuur:
-Mindful en mind blowing seks, Jessica Grahem, Uitgeverij Ankh Hermes,ISBN: 9789020214987.e-book:9789020214994.
-The Spiritual Awakening Process, Luna & Sol, e-book: ISBN:9781370002900.

De man in het donker

-De man in het donker ziet hen die in het licht staan-

Ik zie de man in het donker, een centrale entiteit op deze planeet. Hij weet dat alles wat er zich voor zijn ogen afspeelt voor hem is bedoeld. Het waarnaar hij kijkt is het levensspel, gespeeld door echte mensen en echte dieren met echte bomen en struiken. Hij hoeft nog niet te applaudisseren, want deze voorstelling is nog lang niet afgelopen. De lange man voor hem en de ietwat gezette vrouw naast hem zijn beide onderdelen van het spel der ontmoetingen. Ik fluisterde je naam en dacht aan de mooie dingen uit mijn jeugd, mijn vertrouwde ouders en mijn eerste liefde. De wind blaast nieuwe herinneringen aan mij voorbij, terwijl het licht mijn waarneming verblindt. Wie zijn zij die mij uit mijn slaap houden, die mij in slaap brengen of die zorgen dat ik nimmer wil gaan slapen? Wie zijn mijn ontmoetingen en wat willen zij van mij?? Ik luister naar de stem in mij en verwacht geen direct antwoord. Twijfel, angst, onzekerheid en jaloezie zijn alternerende gedachten die mijn bestaan doorkruisen. Maar het doel van mijn leven is het zoeken naar en vinden van liefde. Het ultieme gevoel van vrede en veiligheid, dat mijn zijn zich herinnert, zodat niets meer mijzelf kan raken.
Mijn zelf zoekt zijn identiteit in verwondering en geniet van de momenten dat mijn denken niet denkt, mijn onderscheidingsvermogen niet ziet en mijn geleerdheid niets weet. Het podium wordt verlicht door mijn aandacht en alle spelers spelen voor mij. Ik ben de spin in het web, de spil waar alles omdraait, de kijker, de lezer, de toeschouwer. Maar ook de slaper, de eter en de tovenaar. Ik betover mezelf door mijn denken, die gedachten oproept van keuzes maken, van een mening hebben en van meerdere duale denkbeelden, zoals goed en kwaad of mooi en lelijk. Ik verslik me in deze gedachtes en zonder mezelf af in leegte, waarin niets moet, maar alles mag. Alles is goed zoals het is, het is zoals het is, het wordt nooit anders dan het is en het is noch goed of kwaad, noch mooi of lelijk. Is deze leegte dan niet armoedig in je gedachten? Nee, want die leegte is dat alles wat is!!En meer dan alles wat is, is er niet. Alles wat meer zou kunnen zijn, wordt door je denken bedacht en knokt voor een plaats in je hoofd. Deze illusies verkleden zich als de werkelijkheid en treden op de voorgrond als bezit, geldingsdrang of macht willen uitoefenen.Het ego laat je tal van mogelijkheden zien waarvan het weet dat je daar gevoelig voor bent. Het is ook goed dat je ego bestaat, omdat alleen door zijn tegenkracht een ultieme overwinning op jezelf mogelijk is. Alles wat er in jouw omgeving gebeurt is voor jou bestemt en leert je de weg naar verlichting. Het pad dat we moeten bewandelen is kronkelig, onverlicht en met kuilen en verraderlijke boomwortels die ons willen tackelen. Maar het doel dat we willen bereiken is zo belangrijk, want het laat ons transformeren naar een andere ik. Een vernieuwde entiteit, die in de spiegel nog lijkt op ons vroegere spiegelbeeld, maar waarvan onze mind setting compleet is veranderd en zelfs ons DNA een transmutatie heeft ondergaan. Je bent dan wie je wil zijn en vergeten wie je was. Het podium van begeerde lusten, van uitgesproken denkbeelden en van vergaarde trots is niet meer. Ik ben wie ik ben en niet wie ik denk dat ik ben. Ik ben liefde en verdraagzaamheid. Liefde voor de wereld en verdraagzaam voor mezelf, om te kunnen zijn wie ik ben.

Ik knipper met mijn ogen en geniet van het spektakel om mij heen. Woorden van woede zoeken mijn angst en woorden van angst zoeken mijn woede, maar zij vinden niets, want er is leegte. De leegte die mijn ziel ontroert is de liefde voor de schepping en vrede voor het leven die de goddelijke vonk heeft ontstoken. Liefde zonder voorwaarden; oprechte liefde is onnoembaar, onbeschrijfbaar, alles omvattend en blijft broos. Het moet worden gekoesterd, want op een dag is ie plotseling verdwenen. Verdwenen in de spelonken van ons onbegrip. Maar we kunnen alleen de mooie gedachten bewaren in herinnering en hopen dat door onze reïncarnatie en samsara die liefde herkenbaar blijft. Ik heb mezelf gevonden in de goddelijke wijsheid van het zijn. Ik kijk naar het spel dat voor mij is bestemd en geniet en lach. Niet luid en aanstekelijk, maar ietwat ingetogen, want ook andermans verdriet is voor mij bestemd en ik wil niemand de indruk geven uitgelachen te worden. Wie ben ik??
Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.