maandag 22 december 2008

Het nieuwe denken


De holografie is een methode om een driedimensionale afbeelding van een object te maken.De werking berust op het principe van interferentie.Het licht als golfverschijnsel.Om een hologram te maken is een laser nodig.Een laser zendt coherent licht uit. De oorspronkelijke golven en de golven die via de fotografische plaat komen,doven op bepaalde plaatsen in de ruimte uit (tegenfase) en op andere plaatsen in de ruimte versterken ze elkaar. Dit verloopt alleen onder de voorwaarde dat de golven niet willekeurig door elkaar lopen en van dezelfde lengte zijn.Bij gewoon licht lopen de golven niet in fase met elkaar. Op de fotografische plaat is het beeld niet rechtstreeks herkenbaar,elk deel van het beeld draagt bij tot het gehele hologram.Naarmate het fotografisch beeld groter is wordt het hologram scherper afgebeeld.Er vindt een zogenaamde Fouriertransformatie plaats. Omdat ieder deel van de fotografische plaat het gehele beeld van het hologram in zich draagt is de naam,holografie gekozen. De zetel van ons verstand,onze hersenen zijn holografisch opgebouwd en nemen een holografische buitenwereld waar,waar het tevens deel van uitmaakt. In het drie dimensionale bereik van onze waarneming lijken de dingen verschillend en gescheiden. In het multi-dimensionale denken zijn alle materiële zaken en gebeurtenissen ruimteloos ,tijdloos, verbonden en ongedeeld aanwezig. Op een voor ons herkenbare manier bouwen onze hersenen een subjectieve werkelijkheid op. We zien wat wij denken te zien en horen wat wij aan geluid verwachten. In onze belevingswereld moeten de beelden steeds scherper worden en het geluid steeds verfijnder. De commercie springt hier op in en biedt ons steeds nieuwe mogelijkheden om dit ideaal beeld te kunnen verwezenlijken. Als onze hersenen een veelheid van frequenties zouden interpreteren die onze driedimensionale ruimte te buiten gaat, zouden we niets waarnemen omdat het onzichtbare niet herkenbaar is. De kortste afstand tussen twee punten is dan geen rechte lijn maar een extra dimensionale kromming. Volgens de futurologe Marilyn Fergusson is ons brein een hologram dat een holografisch universum interpreteert. Dit holografisch wereldbeeld komt voort uit de ideeën van David Bohm en Karl Pribram. Bohm de bekende theoretisch fysicus en filosoof. Pribram de neurofysioloog en neurochirurg die een verband legde tussen het hologram effect en de gedragingen van de menselijke hersenen. Hij had tevoren met de beroemde neurofysioloog Karl Lashley samengewerkt die op zoek was naar de zetel van het geheugen in het menselijk brein. Deze geheugen functie bleek overal in het brein aanwezig als een gecodeerde trillingfrequentie in een bijna non locale aanwezigheid ,als een holografische voorstelling. Ken Dychtwalt vat het nieuwe holografische model als volgt samen.
Hij formuleert de volgende vijf punten:
1. Enkel energie of enkel massa bestaat in werkelijkheid niet. Elk aspect van het universum lijkt noch een ding noch een niet-ding te zijn,maar bestaat veeleer als manifestatie van trillingen en energie.
2. Elk aspect van het universum is op zichzelf een geheel,een volledig Zijn,een op zichzelf bestaand omvattend systeem,dat een volledige opslag van informatie over zichzelf bevat.
3. Elk aspect van het universum lijkt deel van een groter geheel,een grootser Zijn en van een meer omvattend systeem te zijn.
4. Omdat elk aspect van het universum in trillingen tot uiting komt en alle golfvormige uitingen zich binnen het hologram vermengen,bevat ieder aspect van het universum kennis van het geheel. Omdat bovendien elke trillingsmatige uiting van elke holografische eenheid tevens een uiting van louter informatie vormt,kunnen wij verwachten dat elk afzonderlijk aspect het vermogen bezit om interne kennis van alle andere afzonderlijke aspecten binnen het hologram te bezitten.
5. Binnen het holografische model bestaat de tijd niet als lineair doortikken van het moment van nu naar net voorbij. In plaats daarvan kan tijd zich heel wel multi-dimensionaal in vele richtingen tegelijk begeven. Het multi-dimensionale universum wordt dan holoversum genoemd.
Omdat ons conventionele denken kennelijk ontoereikend is om dit holoversum in zijn totaliteit te bevatten is voor dit nieuwe wereldbeeld een nieuw denken vereist: één van totaliteit, van onderlinge verbondenheid, van een bijzondere inspanning in anders denken. Dit nieuwe denken kan metadenken worden genoemd,omdat het de linker en rechter hersenhelft,ratio en intuïtie,verstand en gevoel verenigt in een nieuw kader. Het kader van het holistische wereldbeeld. Wij leven als mensen in een illusoire wereld en we moeten ons bewust worden van deze voorstelling van zaken. Dat deeltje van het holoversum waar wij deel van uitmaken is als menselijke molecule gecodeerd. Het illusoire verschil in menselijke vorm welke wij op aarde waarnemen is een variabele projectie van een holografische entiteit in onze driedimensionale wereld. We zijn als menselijke wezens niet gescheiden van elkaar,maar we verbeelden ons dat wel. Het nieuwe denken is een holistisch wereldbeeld, dat de mens in spirituele zin verlicht tot een meervoudige entiteit.

J.J.v.Verre.

Geraadpleegde literatuur:
-Holografie,uit Holowiki(www.holowiki.com).
-Heelheid en impliciete orde,David Bohm.
-Het nieuwe denken, Fritjof Capra.
-The Tao of Physics, Fritjof Capra.
-Vom Werden zum Sein, Jiddu Krishnamurti en David Bohm.
-Het holografisch universum, Michael Talbot.
-De terugkeer van de betovering, Morris Berman.
-Dobbelspel der Goden, Joh. von Buttlar.
-Unsichtbare Kräfte, Joh. von Buttlar.
-Brain and Behaviour, Karl H.Pribram.
-The Holographic Brain with Karl Pribram, Jeffrey Mishlove.

zondag 30 november 2008

Negatieve emoties


Als we ons bewust zijn van emoties dan geven de positieve emoties ons vleugels,het leven is dan prachtig,we voelen ons prettig en alles wordt bekeken door een roze bril die de liefdevolle dingen waarneemt en de sombere,zwarte bladzijden niet kan lezen. Wat gebeurt er echter met negatieve emoties zoals boosheid ,verdriet en angst?
Boosheid is meestal een reactie op wat gebeurd is en verdriet is vaak een uiting van iets wat niet gebeurde ,maar volgens onze verwachtingen had moeten gebeuren. Bij angst speelt iets onbestemd een rol,iets dat zou kunnen gebeuren. Dat wat zou kunnen gebeuren,daar zijn we dan bang voor. De boosheid kunnen we overwinnen door die emotie vroegtijdig te herkennen en dan te reguleren met ons bewuste denken.
Dit herprogrammeren van ons denken is aan de orde gekomen in de vorige beschouwing “dichterbij”. Het verdriet over iets dat niet gebeurt ,niet meer kan gebeuren of waarschijnlijk niet meer zal gebeuren ,heeft te maken met ons verlangen om de heelheid van de vertrouwde zaken in stand te houden. De wens om een directe relatie aan te gaan met wat of wie we dat graag willen is de basis van verdriet als dit gebeuren minder waarschijnlijk tot onmogelijk wordt. Een afscheid bij het overlijden is een sterke emotionele gebeurtenis,omdat de overledene als rationele partner verdwijnt in een zwart gat van desintegratie. Het verdriet is gebaseerd op het eigen verlies van de interactie tussen het begeerde en het verlorene. Tussen de werkelijkheid uit het verleden en de onwerkelijkheid in de toekomst. Bij het verdriet zal het niet gebeuren en angst voor het mogelijk kunnen gebeuren elkaar kunnen afwisselen als de negatieve emotie verwerking behoeft. Het verschuiven van verdriet naar angst kan een stap zijn naar verlichting van de negatieve emotie. Het weten dat elke negatieve emotie wordt gesublimeerd door een positieve , kan de emotionele balans in evenwicht houden. We associëren de negatieve emoties vaak als blokkades voor een harmonieuze ontwikkeling,doch het bespelen van deze gevoel sensaties is de essentie van je ontwikkeling. Het verdriet verwerken, de angst overwinnen en de boosheid in de kiem smoren is de opgave om een volwaardig spiritueel leven te leiden. Een leven waarin het beleven van de emoties centraal staat. Emoties zijn de heuvels in een vlak landschap, de bergen en dalen in onze levensloop, de variaties in ons mens-zijn.
Negatieve emoties geven ons de mogelijkheid om het leven te verrijken door bewust te zijn van de emotionele schommelingen en de positieve emoties maximaal te beleven.

J.J.v.Verre.

zondag 16 november 2008

Dichterbij.

------------------- Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Na jarenlang geworsteld te hebben met gevoelens van een plotseling opkomende boosheid,een misschien wel licht agressief gedrag, ego centraal gerichte doelstellingen en andere duistere zijden van mijn persoonlijkheid,heb ik na rijp beraad met mijn liefdespartner gekozen voor een spirituele zelf behandeling. Ik noemde dit zelfmutatie ,een multifunctioneel woord wat misschien het antwoord kan geven op vragen als : hoe beheers ik mijzelf? Ik had geen duidelijk behandelingsplan of techniek voor ogen,maar het moest een spontane gebeurtenis zijn. Een spontane geboorte,een plotse dood,een moment van plotselinge verandering dat zich niet van tevoren aankondigde.

Er werd een datum geprikt toen ongeveer vier maanden verder: 1-1-2001. Een symbolische datum,een krachtige coördinaat in de tijd,een cesuur tussen vroeger en nu. Voor die datum heb ik mijn geest opengesteld voor esoterische litteratuur, theosofische overwegingen,Boeddhistische leringen en meditatie technieken , doch werkelijke meditatie heb ik nooit ondernomen. De verschillende boeken en de vele gesprekken met spiritueel ingestelde vrienden hebben me veel geleerd over andere levensfilosofieën. Uit deze nieuwe informatie kwam een nieuw denken opgang,bewuster dan mijn vroegere denkbeelden en meer gericht op mijn bovengenoemde streven. Langzaam leefde ik toe naar die datum van transformatie. Een toch wel gewone dag maar voor mij een hele bijzondere dag . Een dag die te vergelijken is met de dag waarop je met roken stopt of andere goede Nieuwjaars voornemens ,welke moeilijk lijken om te realiseren.

Wat is nu het uiteindelijke resultaat van deze transformatie? En is het gelukt om te veranderen in een minder opvliegend en meer sociaal denkend persoon? Volgens mijn liefdespartner was het een opmerkelijke verandering die zij bij mij waarnam. Een minder snel boos wordende houding naar haar toe en naar onze kinderen. Minder snel de schuld bij anderen leggen als eigen fouten of slordigheden meespelen. Minder snel somber zijn of teleurgesteld als iets even wat tegenzit.
Wat zijn nu de door anderen opgemerkte veranderingen aangaande mijn emoties? Ten eerste,het bedachtzamer reageren op onverwachte gebeurtenissen. Het bijna ontbreken van een echte spontane reactie. Ten tweede,het te lang overwegen van beslissingen en het relativeren van gebeurtenissen zodat een interessante discussie mening ontbreekt. Een van mijn dierbare emoties, de hartstocht is gelukkig onveranderd aanwezig gebleven en verder is mijn gevoel van liefde voor alles wat leeft sterk toegenomen. Ik zie het leven op aarde in verbondenheid en niet als individuele eenzaamheid. De macht van deze verbondenheid is zoveel sterker dan de armoede van individuele denkbeelden als eenzaamheid,alleen zijn, geïsoleerd zijn,verstoten voelen en zich liefdeloos voelen. In deze wereld van verbondenheid mag geen armoede,honger,strijd of pijn bestaan. Het een voelen met alles wat leeft geeft ons mensen zoveel liefde dat al het “slechte”kan worden overwonnen.

Binnen de spirituele filosofie heb ik gekozen voor het boeddhistische levensprincipe van liefde en mededogen. Het leven is zo vluchtig,zo snel voorbij,zo spijtig,zo onmenselijk. Laat ons denken aan de grootsheid van ons menselijk zijn in verbondenheid met alles wat leeft. Laten we kiezen voor verandering, mutatie, een hogere trillingfrequentie of hoe dat ook benoemd mag worden. Kiezen voor de liefde in verbondenheid en niet alleen de verbondenheid met je partner,je gezin,familie of vrienden kring,maar alles waar het gevoel van liefde je mee verbindt. Ik hoop dat ik door bovengenoemde zelf mutatie een beter mens ben geworden. Ik heb dit wel zelf mutatie genoemd, maar het blijft eigenlijk bij een kleine verandering in de menselijke geest,die de wil en het denken beïnvloed en de acute emotie leert beheersen. Van Verre dichterbij ,is eigenlijk de titel van deze beschouwing. Denken in nieuwe zekerheden en weten dat ons bestaan wordt behoed door liefde.

J.J.v.Verre.

woensdag 22 oktober 2008

Zielsverwanten.

---------------------------Acryl op linnen,Mieke Westenburg.

Door de eeuwen heen vormen aardbewoners liefdevolle relaties om de soort in stand te houden, te overleven en het gevoel van noodzakelijke liefde te bevredigen. Liefde in het leven is het belangrijkste vitamine dat een mens nodig heeft om een evenwichtig en gelukkig leven te leiden. Liefde voor het leven zelf,liefde voor de maatschappij waarin je leeft,liefde voor jezelf,liefde voor je familie,liefde voor je liefdespartner, liefde voor vreugde en plezier maken en liefde voor degene die van jou afhankelijk is of die jouw liefde nodig heeft. Veel vormen van liefdes relaties die de mens in zijn leven moet aangaan. Ook de liefde voor de aarde zelf is een belangrijke relatie. Als we ons beperken tot de relatie met onze medemens, onze levenspartner in het bijzonder,dan is een van de eerste vragen die kan worden gesteld: hoe ontmoet ik mijn relatie waarmee ik mijn leven wil delen? Deze vraag wordt vaak door jonge mensen gesteld die bang zijn om geen geschikte levenspartner te vinden en erg kritisch zijn wat betreft het maken van afspraakjes. Het meest eenvoudige antwoord luidt: veel verschillende mensen ontmoeten,regelmatig met verschillende liefhebbers uitgaan en leren van jezelf en van de ander. Deze ontmoetingen leren je het meeste over jezelf en als je jezelf beter kent ,kan je de liefdesrelatie met jezelf verdiepen. Als de liefde voor jezelf evenwichtig is,kan een intieme relatie met een vriend of vriendin gemakkelijker plaatsvinden. Jezelf voelen als eenheid tussen het rationele en het intuïtieve denken. Jezelf beschouwen als entiteit in verbondenheid met alles en iedereen. Je ziel zoekt romantiek,hartstocht,intimiteit,vertrouwen en echtheid. En plotseling realiseer je dat deze nieuwe ontmoeting iets bijzonders in je losmaakt. Het gevoel van verliefdheid en vertrouwdheid. Het samenkomen van verschillende gevoelens die het mens-zijn uit het gevoel van eenzaamheid kunnen tillen en je in een nieuwe dimensie kunnen plaatsen. Het weten van alleen zijn is vergeten en de nieuwe partner voelt als een zielsverwant. Door een relatie uit te bouwen kunnen zowel jezelf alsmede je partner veranderen. Door een regelmatige wisselwerking wordt het bewustzijn beïnvloed en kunnen die veranderingen de onderlinge band verder versterken. Een mens naast een ander mens,is spiritueel gezien geen duo maar vormt een meervoudige projectie van energieën. Vroeger was de belangrijkste reden om een partner te zoeken,het kunnen overleven. De romantiek is later gekomen en nu zoeken we een soulmate,een medemens met wie we ons kunnen vereenzelvigen als een onderdeel van ons zijn. Een partner bij wie we volledig onszelf kunnen zijn en met wie we het levenspad samen kunnen bewandelen. Je kan zo’n iemand niet uitzoeken maar hij of zij kruist je pad op het moment dat aan eerder genoemde liefdesrelaties is voldaan. Binnen de spirituele filosofie wordt de zielsverwant gezien als een extra dimensionale ontmoeting, een zijns expressie in het veld van verbondenheid. Een eerste stap naar de volledige verbondenheid met alles en iedereen,wat zich in een nieuwe dimensie zich kan ontwikkelen. Zielsverwanten de stap naar spirituele ontwikkeling in de verschillende liefdesrelaties.

J.J.v.Verre.

donderdag 9 oktober 2008

Tijdbeleving en bewustzijn.



Vroeger ging alles langzamer,of je nu hard werkte of niets deed.Oudere mensen vertelde je dat de tijd zo snel verliep,terwijl je zelf het gevoel had dat alles veel sneller mocht gaan.Sneller volwassen worden,sneller in een auto rijden,sneller zelf op vakantie kunnen gaan en sneller echt eigen baas zijn over je eigen leven.
Wat verandert er in de tijdsbeleving bij het ouder worden?Sommige onderzoekers beweren dat het hoofd vol raakt met al de herinneringen en daardoor het gevoel van tijdsbeleving verandert in een steeds snellere beleving.Het bewustzijn van de energetische botsingen die onze hersenen registreren is een kaatsspel tussen inkomende en opgeslagen energieën.Het weten van bekende zaken geeft nieuwe impulsen een versnelde doorstroming in het energetische web van opgeslagen gebeurtenissen.

Een andere interessante gedachte is de tijdsdimensie zelf.In hoeverre wordt het bewustzijn beïnvloed door de factor tijd die het nu van het verleden en toekomst scheidt. Door het comprimeren van een vier dimensionale toestand in een drie dimensionale ruimte wordt de tijd stil gezet. Misschien kunnen jongere mensen gemakkelijker hun bewustzijn vier dimensionaal ervaren,terwijl oudere mensen het vier dimensionale gebeuren proberen te comprimeren en daardoor continu een versnelling in de drie dimensionale wereld ervaren,waarbij het lijkt alsof de tijd sneller gaat.Als we het leven reduceren tot de allerkleinste deeltjes, de quarks,dan blijft de tijd buitenspel.De term deeltje is eigenlijk een verkeerd woordgebruik.De objecten die door de deeltjesfysica worden bestudeerd,gedragen zich volgens de wetten der kwantummechanica en vertonen daarom dualiteit. In sommige experimenten gedragen ze zich als deeltjes,in andere als golven.Het zijn geen deeltjes noch golven,maar slechts een wiskundige formulering van een kwantum toestand in een abstracte ruimte.Subatomaire deeltjes manifesteren zich verschillend in relatiemet de waarnemer, waarbij het waarnemend bewustzijn invloed uitoefent op het gene dat wordt waargenomen. Hierdoor staat de vorm niet vast.Waargenomen werkelijkheden zijn gerelateerd aan bewustzijn.Met name de graad van bewustzijn, ook wel de trillingfrequentie genoemd.Hierdoor is het mogelijk dat de vorm en eigenschappen van de materie dusdanig kunnen verschillen dat het begrip “werkelijkheid” niet meer van toepassing is.
In de spirituele filosofie spreken we van een meer dimensionale werkelijkheid.
Het wezen van de materie is een wiskundige formule geworden, welke via een filosofische invalshoek moet worden benaderd.Wat is nu de rol van ons bewustzijn in de tijdsbeleving?Is ons bewustzijn wel gekoppeld aan onze hersenactiviteit? Of is ons bewustzijn een non locaal fenomeen wat alleen een interactie met onze hersenen aangaat? Ook het bewustzijn zelf kan als kwantum verschijnsel worden beschreven.Zoals studies welke op microanatomisch niveau het centraal zenuwstelsel ontleden en de fysische verschijnselen in de microtubuli beschrijven.Dit veld van kleine zenuwcel deeltjes en tubuline eiwitten werkt als een super snelle computer.Het zou de interface kunnen vormen tussen non locaal bewustzijn en hersenfunctie.Tussen vier-dimensionale informatie en drie-dimensionaal bewustzijn.Door deze drie-dimensionale beperking kan ons bewustzijn de werkelijkheid
niet waarnemen in zijn multi-dimensionale hoedanigheid.Het zal de hiaten aan informatie zelf bedekken door de tijd te projecteren op momenten van zintuiglijke waarneming.Volgens Penrose kan het bewustzijn niet worden verklaard door neuronen of netwerken van neuronen,maar door kleine deeltjes,de microtubuli die in elke lichaamscel voorkomen.Andere onderzoekers menen dat deze tubuline eiwitten zelf het bewustzijn genereren.Dat tijdsbeleving een bewustzijn gekoppeld fenomeen is,lijkt mij duidelijk.Waarom de subjectieve tijdsbeleving verandert bij het ouder worden blijft speculatief.Het is bekend uit studies met mensen die in grotten verbleven, de tijd trager werd ervaren.Uit een grotverslag waarbij Maurizio Montalbini 366 dagen in afzondering verbleef, hij het idee had dat zijn verblijf 219 dagen duurde.De verhouding tussen de waak- en rustperiode blijft onveranderd t.o.v. het leven buiten de grot. Ook het denken in tijdselementen is lastiger wanneer men in het donker in een grot verblijft.Het beleven van de tijd is van ons bewustzijn afhankelijk en is niet te verklaren door het “vol”raken van onze geheugenfunctie.Mogelijk dat een snellere tijdsbeleving door het bewustzijn zelf wordt gegenereerd.
Tijd is betrekkelijk,relatief en zeker geen absoluut begrip.
De tijd verglijdt langs zon en maan,rond de cirkel van ons cyclisch bestaan.
Zal ik meegaan of blijven staan?
De aarde draait door,een mens zal vergaan.
Het weten is vergeten als Chronos stil blijft staan.


J.J.v.Verre.



Geraadpleegde litteratuur :
-------------------------

S.Hawking: Het heelal.

S.Hawking en R.Penrose: De aard van ruimte en tijd.

R.Penrose: Shadows of the mind.

R.Penrose:De nieuwe geest van de Keizer.

Allan Hobson:Bewustzijn.

Erich Harth:Brein en Geest.

F.C.v.Dongen:Het bewustzijn als Quantum-verschijnsel
Een kritiek op de tijdsbeleving.

P.v.Lommel:Eindeloos Bewustzijn.

J.Phillips:Sociologist emerges from grotto.
The Times,10 dec. 1993.

Wikipedia: Bewustzijn.

woensdag 17 september 2008

Zijn wat je bent.



De filosofische reikwijdte van deze beschouwing brengt het denken
in verwarring.
De grootsheid van dit ultieme zijn verblindt de alternatieve
spookbeelden die de denker ontmoet in zijn denken of tijdens
het manipuleren van zijn gedachten.
Zijn wat je bent,zonder iets te willen worden ,klinkt heel eenvoudig,
maar is uitermate gecompliceerd als wij dit volgens neutrale spelregels interpreteren.
De spiegel welke wij ons voorhouden verandert onophoudelijk.
Het rollenspel dat de menselijke geest heeft leren spelen,
fluctueert zo snel dat wijzelf nauwelijks in de gaten hebben
wanneer we van rol wisselen.
De relaties welke wij aangaan met onze eigen ideeën,met die
van onze medemensen, met ervaringen uit het verleden,
lopen als draden in een spinnenweb,netjes geordend
maar wachtend op de beslissing van de spin,het denken,
die het spel regisseert.

De werkelijkheid binnen de spirituele filosofie wordt gedefinieerd
als een verzamelplaats van mogelijkheden welke Multi-dimensionaal
aanwezig zijn en worden geprojecteerd in ons drie dimensionale denken.
Andersom heeft alles dat bedacht kan worden een werkelijkheidszin
als enkelvoudige projectie van het meer dimensionale.
Wat betekent nu in feite het zijn wat je bent?
Het zijn zonder het denken,zonder het spiegelbeeld die het ego
van je gemaakt heeft.
De spirituele bron van jezelf,de eenheid van zijn,het lichtwezen
in de beginne,dat wat is.
Dat wat is staat aan de basis van de menselijke identiteit,
is de schakel in de ketting der verbondenheid.
Het wezenlijke van dat wat is, benoemt zich als goddelijke vonk,
liefde,of manifesteert zich als geestelijke kracht zonder dualiteit.
Woorden verhinderen het wezen van deze vorm van energie te omschrijven.
Het voelt goed,omdat goed doet wat goed ontmoet.

Het denken is verstoten uit het bewuste zijn.
Vanuit de meditatie komt de kracht van dat wat is tevoorschijn.
Het verbindt zich dimensieloos met tijd en ruimte en tilt
het ware ik uit het denken.
De tijd staat stil en de ruimte is ondenkbaar klein.
Als het denken weer van stal wordt gehaald,begint de klok
weer te lopen en wordt de ruimte weer onbegrensd groot.

Zijn wat je bent is leven in het tijdloze ogenblik
van ruimteloosheid.
Zij wat je bent zonder iets te willen worden is het koesteren
van dit moment.
Het een zijn met het mogelijke en onmogelijke in het leven.
Het vrij zijn van gedachten,van zorgen,van angst en pijn.
Echt vrij zijn is de menselijke essentie die wij moeten zoeken
buiten ons denken.

Zijn wat je bent is het enige dat zich blijvend met liefde
heeft verbonden.
Zijn wat je bent is de ultieme vrijheid van de menselijke geest.

J.J.v.Verre.

dinsdag 9 september 2008

Het huwelijk.



Een huwelijk is een maatschappelijk geaccepteerde vorm van een liefdes relatie.
Een basis voorwaarde voor elke maatschappij om het voortbestaan veilig te stellen.
Een vorm van een veilige haven,waarbinnen het gevoel van seksualiteit kan worden bevredigd.Deze bron van genot is een van de meest sterke obsessieve instincten
van de mens.Het creëert een prettige spanning,een sensitief hoogtepunt,een kortdurende vlucht uit de werkelijkheid,het tijdelijk vergeten van jezelf.
Het traject van spanning en seksuele ontlading werkt verslavend.Indien seksualiteit geen eigen plaats bekleedt in het huwelijk,maar een aparte status krijgt toebedeeld,dan werkt dat uiteindelijk problematisch op de verbondenheid.
Het denken geeft de seksualiteit teveel aandacht en het “ik” wordt minder vrij en creatief en angstig om tekort te schieten.
Een huwelijk begint met een plechtigheid waarbij trouw en liefde wordt beloofd in goede en slechte tijden,in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid.De belofte om je partner te vertrouwen en te waarderen en alle dagen van je leven er voor elkaar te zijn.Een verbintenis die een mensenleven duurt.Dat betekent liefhebben in verbondenheid. Deze band wordt met ringen gesymboliseerd.
De onderlinge liefde gematerialiseerd als ringen: solide,onbegrensd en eindeloos.
We begrijpen wat liefhebben is en we begrijpen ook wat verbondenheid betekent.
Maar wat betekent nu dat liefhebben in verbondenheid eigenlijk?
Je leeft met je liefhebbende man of vrouw samen in een huis, in een bed,maar toch blijf je vaak als individu geïsoleerd. Je blijft je als eenheid voelen binnen het echtelijke samenzijn. Je ervaart je partner als vriend, gesprekgenoot,seksmaatje,
vader of moeder van je kinderen,maar geen echte fysieke noch geestelijke eenheid,geen ware verbondenheid. Een echte verbondenheid wil zeggen ik ben jij en jij bent mij.
De reden dat zo’n relatie bijna niet voorkomt is dat we ook in ons verbonden huwelijk een rol spelen,waarbij ons denken de illusie van gescheiden zijn suggereert. De rol van huwelijks partner wordt bepaald door ideeën welke grotendeels
buiten ons om gevormd worden. De maatschappelijke opvattingen,de mening van je eigen ouders,vrienden en je eigen ervaringen binnen je huwelijksrelatie.Als je elkaar ontmoet in het leven en de liefdesvonk springt over,dan komen twee individuen samen op een moment dat hun levenslijnen elkaar snijden.Vanaf dat moment kunnen de ontwikkelingen parallel lopen,maar kunnen ook geleidelijk aan uit elkaar lopen.
Een divergerende ontwikkeling kan tot vervreemding leiden.Twee mensen die samenleven delen elkaar toch in hokjes in,blijven de fouten als fout van de partner zien en niet als een gezamenlijk gebrek en blijven zich eenlingen voelen.Dit verhindert om met elkaar een werkelijke relatie aan te gaan.Een relatie op basis van echte verbondenheid. Waarschijnlijk bestaan er maar weinig echtelijke relaties die in
werkelijke verbondenheid en in ware liefde persisteren. Echte verbondenheid betekent: geen bezitdrang, geen afgunst,geen strijd,geen agressie, eigenlijk geen dualiteit en tenslotte geen verdriet als je levensgezel er niet meer is.
Liefde in verbondenheid kent nauwelijks verdriet bij een afscheid,
want deze liefde is tijdloos en zal blijven bestaan in een eigen dimensie.Wel is het jammer dat je dan niet meer de tijd krijgt om de opgebouwde verbondenheid verder te verdiepen en nieuwe dingen samen te ervaren.Een huwelijk in echte verbondenheid is mogelijk als beide partners een diepe zelfkennis bezitten en elkaar volledig als deel
van zichzelf accepteren.Indien deze verbondenheid bestaat,is de volgende stap: het zoeken naar een veld van verbinding,waar een bewuste eenwording met de rest van de mensheid tot stand kan worden gebracht.Alles is een en met elkaar in liefde verbonden en in het hart gekoesterd door een spirituele kracht.Binnen deze filosofische opvattingen bestaat er geen gescheiden zijn,geen bezitdrang,geen materialisme meer,maar enkel zijn in het licht der verbondenheid.
Dan is een huwelijk een kosmische band tussen twee lichtwezens die elkaar op aarde ontmoeten en de spirituele liefdes kracht uitstralen.

J.J.v.Verre.

maandag 1 september 2008

Zelfkennis, een reis naar uzelf.

------------------Acryl op papier, Mieke Westenburg.

Een van de allerbelangrijkste zoektochten die wij kunnen ondernemen is het ontdekken van ons zelf.Wie zijn wij eigenlijk? Wie stuurt ons gedragspatroon? Het overdenken van deze vraag overvleugelt ieder antwoord.De ontdekkingsreis naar ons eigen zijn voert langs diepe spelonken en ruige paden op glibberige berghellingen en steile dalen.De ontdekkingsreiziger moet bestand zijn tegen pijn, uitputting en vele tegenslagen.Voordat we ons reisdoel definiëren moeten we bewust zijn van de betekenis vandit doel. Het doel is niet een tijdelijke verblijfplaats maar een nieuw thuis zijn.De weg om dit doel te bereiken loopt niet naar binnen of naar buiten maar voert ons dwars door ons denken naar een pad van bezinning dat eerst gevonden moet worden.De fout welke we gemakkelijk kunnen maken is om aan anderen te vragen hoe deze weg gevonden kan worden. Die anderen zullen direct bereid zijn om je te helpen met hun inzichten,maar die zullen je nooit op jouw reisweg brengen.
Jouw weg is alleen voor jou bestemd en de inspanning die het kost om je doel te bereiken is alleen door jou op te brengen.

Hoe vind ik dit pad,deze reisroute zonder hulp van anderen?
De weg die moet worden bewandeld volgt een intuïtief gestuurd kompas dat een
meerdimensionale richting op wijst,buiten ons bewuste denken.
Het doel van onze reis zit niet in ons binnenste,niet in ons hoofd,niet in ons hart,
maar in een aangrenzende dimensie buiten ons weten.
Indien we ons ware ik willen ontmoeten en de zelfkennis willen opdoen,dan zullen we
ons intuïtief moeten laten leiden.
Maar hoe begin je dan met zoiets abstract?
Door je te laten leiden buiten het denken om in een nieuwe richting die goed voelt.
Alles wat goed aanvoelt moet een belangrijke plaats krijgen en niet direct worden
weggehoond door de dictatuur van het denken.
Als de reis wordt begonnen dan zullen we direct te maken krijgen met struikrovers,
flarden van dwang gedachten die je zullen overhalen om een andere weg in te slaan.
Je zult de schaduw zijde van jouw wezen moeten blootleggen.
Dit duistere deel van jezelf zal moeten worden omarmd en in liefde worden
geopend. Het donkere deel van de mens kan het beste worden bestreden door er licht in te laten en de duisternis met liefde te verlichten.
Er zal geen duisterheid meer bestaan ,geen schaduw meer worden opgeworpen in
een ruimte die met liefdes licht wordt beschenen.
Dolende brokstukken van agressie,egoïsme en zelfingenomenheid zullen door
het mededogen worden gevangen en met liefde worden geïnjecteerd.
Het moeizame proces begint pas bij de bron van het ik,als het reisdoel is gevonden.
Want als we ons willen vestigen in de bron van het licht,de kern van onze liefde,dan
moeten we voorkomen dat onze gedachten weer de overhand krijgen en ons weer
terug willen voeren naar het gezag van het altijd energie verslindende ego.
Dan begint de strijd tussen het denken en het weten,tussen oud en nieuw,tussen
spiritueel en materialistisch.
Alleen als onze bereikte zelfkennis tot overgave leidt,dan kunnen we transformeren
naar een bewuste ik en de oude ik doen sublimeren als sneeuw in het zonlicht.
Een vernieuwde mens wordt dan wakker in een wereld van verbondenheid,waarbij
het liefdes licht de bron is van energie en het denken in dienst staat van het zijn.

De wereld wordt minder donker vandaag. Een beetje meer licht en een beetje meer
bewustzijn betekent meer liefde en minder pijn.
Het leven wordt lichter vandaag,maar zwaarder om het verlichte denken in daden
om te zetten en niet terug te vallen op de ego gestuurde entiteit die je was.

J.J.v.Verre.

zaterdag 16 augustus 2008

De boodschap van Alcyone.



“Als een wit zeil op de blauwe zee ben ik,
eenzaam voor hem die mij ziet,
van de kust der begrenzing”.

J.Krishnamurti.


Krishnamurti is voor mij de meest aansprekende filosoof van de afgelopen 20e eeuw. Een man die de wereld heeft laten zien dat het streven naar geluk en geestelijke harmonie te maken heeft met zelfkennis,denken in verbondenheid en weten dat er geen scheiding bestaat tussen de waarnemer en het gene wat wordt waargenomen.
Het lezen van zijn boeken brengt jezelf terug naar de spirituele menselijke kern, die we allen bezitten en ons leven verbindt met de goddelijke intentie.
Krishnamurti lezen is een leerproces ter verrijking van de zelfkennis.
Als een mens zich diepgaand verandert,als wij die lezen ons laten veranderen,dan verandert het bewustzijn van de gehele mensheid een beetje.Jij en ik zijn als wezens verbonden in die mensheid.De mensheid in wording,in beweging en evolutie zijn wij nu.
Samen op een wonderlijke plaats in een multi-dimensionale ruimte.
Samen verbonden met elkaar maar ook met onszelf.
Met onze eigen schaduwzijde,met onze agressie,met onze illusoire waarneming,met onze opgefokte ego’s,onze zelfingenomenheid,onze betweterigheid.Verbonden met onze hang naar sterke leiders en onze angsten om dat te verliezenhetgeen ons dierbaar is.Je afvragen:wil ik liefde of voldoening?
Ben ik alleen in mezelf geïnteresseerd,of toch ook in de ander?
Wil ik vrij zijn in een wereld zonder angst,maar daarbij afstand doen van alle waarden die mij aan de aarde binden?
Alcyone werd door Krishnamurti als pseudoniem gekozen voor zijn eerste boek.
De naam Alcyone of Alkyone is een personage uit de Griekse mythologie.
Alcyone was een van de Pleiaden.De Pleiaden waren zeven nimfen,de dochters van Titiaan Atlas en Oceanide Pleione.Pleione stamt weer af Kronos en Rheo ,de vader en moeder van Zeus.Nadat de vader van de Pleiaden Atlas,de wereld op zijn schouder moest torsen,achtervolgde Orion de zeven zusters en probeerde hij hen te verleiden.Om Atlas gerust te stellen veranderde Zeus de pleiaden eerst in duiven en later in het Zevengesternte. Orion bleef de zusters door de hemel achtervolgen.
De Pleiaden zijn als sterrengroep duidelijk herkenbaar aan het firmament.
Ze bevinden zich op een afstand van 440 lichtjaren van de aarde.
De pleiaden worden Soraya in het Perzisch genoemd en Subaru in het Japans.De vele lezingen die door Krishnamurti werden gegeven hebben een transmutie teweeggebracht bij zijn gehoor en de lezers van zijn boeken.Een van de steeds terugkomende lessen zijn:
-luister niet naar anderen
-vind de waarheid in jezelf
-jijzelf bent bepalend voor je eigenleven
-maak je geestelijk vrij en onafhankelijk
Ter nagedachtenis van Alcyone blijft zijn boodschap resoneren in de hoofden van diegenen die zich vrij willen maken van de dwang der gedachten.Het vrije denken in de eenvoud van het ongerepte leven.De puurheid van menszijn in de maagdelijke bron van reinheid en vuur,die het voortbestaan behoedt van het ongeremde avontuur in verlossing nabij.De meester van de spirituele filosofie,die geen goeroe wilde zijn,maar diezijn duizenden volgelingen inspireerde tot het andere denken.De wereld wordt leeg vandaag.De ruimte die eerder werd opgevuld door macht,bezit,strijd en pijn zal zich ontledigen en zich opnieuw volzuigen met liefde.

J.J.v.Verre.

vrijdag 15 augustus 2008

Licht energieën.




Tijdens mijn recente graancirkel reis in Wiltshire,Engeland ben ik in contact gekomen met verschillende mensen,die lichtbollen hadden gezien of met de foto en video camera hadden vastgelegd.Nadien heb ik me enigszins verdiept in het fenomeen:lichtbollen,lichtenergieën en lichtwezens.Het licht is een vorm van elektromagnetische energie.We onderscheiden elektromagnetische activiteit van kleine naar grotere kwanta.Men onderscheidt de volgende groepen:gewone radiogolven,korte radiogolven,radar golven,infrarode golven,licht golven(rood,oranje,geel,groen,blauw,violet),ultraviolette stralen,x-stralen en gamma stralen.Wat zijn nu eigenlijk lichtbollen?
Lichtbollen zijn cirkelvormige licht intensiteiten en worden ook wel orbs genoemd.
Het woord orb is ontleend aan het Latijnse woord orbis dat cirkel of kring betekent.
Lichtbollen zijn zeker niet allemaal zo rond als een bal. Verschillende vormen worden beschreven.Ze zijn zowel overdag als ’s nachts zichtbaar.
We onderscheiden witte bollen,gekleurde bollen(blauw,paars,oranje,roze,grijs,groen en geel.Lichtbollen die wegschieten(shooters genoemd),clusterbollen(orbs in orbs) mooie ronde ,vaak grotere bollen met een structuur erin.Waarschuwende bollen(met een stukje eruit).Bollen met een gezicht erin of de vorm van een dier of een getal.
Lichtbol verschijningen kunnen zowel met een analoge als een digitale camera worden vastgelegd.De meeste bollen worden in het donker waargenomen met een digitale camera met flits.Waarschijnlijk mede door de verkleinde reflectiehoek die is ontstaan door de steeds kleinere camera’s.
Foto technisch kunnen pseudo-orbs ontstaan door stofdeeltjes in de lucht,
door sigaretten rook,door kleine waterdruppeltjes en door spiegelende vlakken.
Het blijkt dat in een omgeving met verhoogde energie, krachtplaatsen,
sterke emoties en spirituele bezinning deze bollen zich gemakkelijker manifesteren.
We moeten ons realiseren dat een doorsnee mens slechts 10% van de ons bekende werkelijkheid met zijn zintuigen kan waarnemen.Misschien dat orbs een soort van paranormale intelligentie vertegenwoordigen en afhankelijk zijn van de energie van de waarnemer.Indien wij evolueren naar een hogere trillingfrequentie met een ruimer bewustzijn dan zal het in de toekomst gemakkelijker worden om deze omringende energieën waar te nemen.Misschien dat vroeger beschreven dwaallichten een zelfde energie manifestatie waren.Wat of wie zijn nou eigenlijk die lichtenergieën?
Niet alleen een dichtheid van fotonen.Het is een energie,een bewustzijn dat licht uitstraalt en daardoor zichtbaar wordt.
Misschien zijn het energieën uit een andere dimensie .
Misschien zijn het energieën die de botsing of ontmoeting tonen van de kosmische energie met de energie van onze aarde.
Misschien zijn het lichtwezens die de vorm van energie hebben gekozen om gemakkelijk in de tijd ruimte relatie van onze drie dimensionale wereld te kunnen doordringen.
Misschien zijn het dolende zielen die wachten op een nieuwe incarnatie.
Misschien is het onze eigen energie die altijd is verbonden met het veld van energie dat ons omgeeft en alles met elkaar verbindt. De energetische verbinding met de entiteit “moeder aarde".Binnen de spirituele filosofie is alles dat bedacht kan worden waar in een meervoudige projectie van het enkelvoudige.
Alle bovengenoemde mogelijkheden kunnen gelijktijdig waar zijn.Meerdere mensen die mij vertelden dat ze regelmatig deze lichtverschijningen zien,voelen een contact met deze energieën.Ze hebben het gevoel dat deze lichtbollen luisteren naar de wil van de persoon,een gevoel van liefde overdragen en het prettig vinden wanneer ze als entiteit worden gezien en niet als een lichtgevend ding.Waarschijnlijk zijn lichtbollen een vorm van energie welke we nog niet kennen,maar wel gekend willen worden.De energie bol in de lucht is liefde in licht.

J.J.v.Verre.

zaterdag 19 juli 2008

De stem van de Zon.



De bron van onze aards bestaan is de Zon.
Deze dichtstbijzijnde ster staat op een afstand van 155 miljoen
kilometer van de aarde.
De Zon is een gele dwergster en omvat 99% van de massa van ons
gehele zonnestelsel.
De Zon bevat voornamelijk waterstof en voor een klein deel helium.
Per seconde wordt zo’n 600 miljoen waterstof in 596 miljoen ton
helium omgezet.
Ongeveer 4 miljoen ton komt als energie vrij in de vorm van
elektromagnetische energie.
Deze energie ontstaat door het fuseren(=samensmelten) van
4 waterstofkernen tot een heliumkern.
Van de Zon vliegt een constante stroom deeltjes weg met een
temperatuur van zo’n 100.000 graden Celsius.
Ze vliegen met een snelheid van 450 km per seconde en
deze zonnewind komt voorbij de baan van onze dwergplaneet Pluto,
op zo’n 10 miljard km van ons verwijderd.
Zonnevlekken zijn gebieden met zeer sterke magnetische activiteit
waardoor het energie transport van de hete binnenkant naar
de oppervlakte beperkt wordt.
Het magnetische veld veroorzaakt een sterke verwarming van de kern.
Het aantal zonnevlekken dat zichtbaar is varieert over
een 11 jarige cyclus.
Deze zonnecyclus heeft een belangrijke invloed op het aardse klimaat.

Minimale zonneactiviteit houdt verband met lagere temperaturen
op aarde en langere zonnecycli veroorzaken hogere temperaturen op aarde.
Waarschijnlijk heeft de Zon meer invloed op klimaat veranderingen op aarde,
dan veranderingen in onze dampkring en de invloed van planeten bij elkaar.
De zonne-energie zorgt voor warmte en licht, zonder deze twee grootheden zou
het leven op aarde niet mogelijk zijn.

De Grieken noemde haar helios en de Romeinen sol .
Vroegere beschavingen eerden de Zon als zonnegod en bouwden zonnetempels.
Een zonnegod is de Zon als godheid vereerd.
In veel oude culturen zoals bij de Egyptenaren,de Germanen,
Kelten en Azteken was dat het geval.
De Egyptenaren vereerden de ochtendzon, Chepri ;de god die met z’n schip
langs de hemel voer,Ra en de avondzon Atoem.

De lichtkracht van Achnaton,een van de meesters van Sirius,wordt beschreven
die het vrijkomen van kennis zou stimuleren.
We kennen de zonnetempel uit het verhaal van Kuifje en de Inca tempel in Peru.

Wat is nu de spirituele betekenis van onze zon?
Het is de brenger van het licht,de schepper van kleur,de drager van warmte .
De tovenaar van liefde en vrolijkheid en de boodschapper van einde en begin.
Wij mensen zijn geëvolueerde zonnekinderen, licht energieën die zijn gematerialiseerd.
Wij blijven als ex lichtwezens met de koperen ploert verbonden.
De Zon is de energie centrale van geest en materie, de verwekker van leven,
van denken, van voedsel en brandstof.
De astrologische betekenis van de Zon vinden we terug bij de oude Grieken.
De Zon werd gezien als lichtgever.
Apollon (Apollo), de ambassadeur van de Zon was de boodschapper van het
innerlijke licht.
“Ken u zelve”was de zinspreuk op zijn grafsteen in Delphi.
Dit schetst het belang van Apollo als symbool van bewustzijn.
Deze god werd niet gezien als de Zon zelf.
Hij droeg de Zon dagelijks van oost naar west.
De eigenlijke Zon was ver weg en onaantastbaar.
Dat was de kern,de essentie van het leven,onbenaderbaar
en niet te begrijpen.
Apollo’s menselijke gedaante laat zien dat hij een weerspiegeling is
van de menselijke geest.
Een instrument voor het onbeschrijfelijke.
Het is daarom niet verwonderlijk dat zowel Pythagoras als Plato
beiden een voorkeur hadden voor de figuur van Apollo.
Apollo als voorbeeld van het filosofisch denken.

Apollo de heerser van de wereld,de profeet,de genezer en de cultuur brenger.
Op munten uit Delphi zien we afbeeldingen van de navelsteen,als een punt in het midden van een cirkel.
Delphi,de navel van de aarde,het centrum waar het licht
incarneerde op aarde.
De cirkel werd in verband gebracht met Apollo,vanwege de enorme
omtrek van de zon.
De cirkel zonder begin noch einde en als teken van de
goddelijke eeuwigheid.
In de astrologie wordt dit teken nog steeds gebruikt om
de Zon te symboliseren.
Asklepios zelf zou de zoon van Apollo zijn, een als mens geïncarneerd
deel van deze godheid.
De Grieken zagen ziekten als een combinatie van lichamelijke en geestelijke discongruentie.
Afgesneden te zijn van het licht van de zon.
In de schaduw van de duistere krachten.
Om de harmonie in de ziel te herstellen,werd gebruik gemaakt van muziek
en werd er gewerkt met de interpretatie van dromen,die de stap
naar het onbewuste zette.

Muziek gaf de stem weer van de kosmische sferen,het geluid van de
galactische harmonie.
De stem van de zon roept nog in stilte en we zullen ver in onze
herinnering terug moeten gaan om de muziek van haar licht te horen.

J.J.v.Verre.

zondag 13 juli 2008

De dodencel.


-Acryl op hout door Wendela Westenburg, april '07.


Deze filosofische beschouwing is ontleend aan het gedicht:”de achttien doden”
van dichter Jan Campert(1941).
Dit prachtige verzetsgedicht beschrijft het gevoel van de
“ware vaderlander”, als verzetsman opgepakt en opgesloten in een dodencel, de nacht voor zijn executie.

Mijn leven was te kort om nagedacht te hebben over goed en kwaad.Het was verstopt als de witte watten in het plastic zakje op mijn moedersslaapkamer, wiens rijgende koortje de toegang versperde.Het is gebeurd zoals het gebeuren moest onder deze omstandigheden.Niet zomaar over je heen laten lopen.Je tanden laten zien.Ik was niet schuldig.Maar zeker niet onschuldig.Onschuld was een voorzichtige,laffe keuze van laten gebeuren,over je heen laten komen en net doen of je nog een pas geboren baby was.Deze onschuld stond ver van mij af,maar over de schuldvraag bestonden nog vele vraagtekens.Wat betekent schuld als men zich verzet tegen een meedogenloze onderdrukker,die het goede van een samenleving vernielt en sommige bevolkingsgroepen wil uitroeien.Maar wat maakte het uit als ik dood zou zijn?
De betrekkelijkheid overviel mij.
Ik dacht aan hen die voor mij hier zaten.Geloofden zij in hun heldenrol?
Dat hun leven het dood zijn waard kon zijn.Ik denk dat de onvermijdelijkheid van hun dood,de doodals held tot iets groots van hen maakte.
Iets dat lijkt op een keuze,maar waarbij elke vorm van kiezen is ontkracht.
Hebben wij helden,slachtoffers een eigen wil gehad die ons levenspad daadwerkelijk heeft geleid?Wat is een eigen wil?
Is een eigen wil dezelfde illusie die wij koesteren als de waarheid en werkelijkheid in onze aardse wereld ?
De waarheid van de vrije wil is niet dat de mens in vrijheid een keuze kan maken, maar dat in gedachte een keuze vrijheid mogelijk is.
Het goed zijn als de “ware vaderlander” was slechts een symbool voor innerlijke rust.
Het zekere weten dat de vrijheid in je geboorteland en het leefklimaat beter zouden zijn gediend zonder die bezetter en overheerser.
Een gewapende overval op de gevangenis was anders verlopen dan gepland.
De schuld als moordenaar van drie jonge gevangenis bewakers was pijnlijk,maar deed geen pijn, omdat de rol van vrijheidsstrijder de ethische schuldvraag overwon.
Het weten van de consequenties die het soldaat zijn of vrijheidsstrijder met zich mee brengt is bekend:het mogelijk doden van de tegenstander.
Het lot van een gevangen genomen soldaat is internationaal
beschermd,maar een opgepakte verzetsstrijder is overgeleverd aan de grillen,de haat en de laagste driften van de “bezetter”.
De soldaat valt onder de overeen gekomen spelregels, de verzetsman is opgejaagd wild en weet dat het met zijn leven is gedaan als hij of zij wordt opgepakt.

Het spaarzame licht viel in smalle strepen de enge ruimte binnen. De laatste ochtend was aangebroken die het einde van het leven inleidde.Het afscheid, de dood, het verlaten van de wereld zou weldra plaats vinden.
Ik voelde me schuldig geen afscheid te kunnen nemen van mijn liefste, mijn ouders, broers en vrienden in mijn te korte leven.Ik voelde me onschuldig omtrent de aanklacht: een gewetenloze moordenaar te zijn.De verwarring van alternerende gedachten omtrent mijn daad,mijn geloof in bevrijding van mijn land,de schuld van doden en gedood worden,God en de zin van het leven,het verdriet maakte mij krachteloos en klein.
Mijn nietige ik in deze veel te kleine cel werd overgenomen door een spirituele kracht welke het hoe en waarom afzwakte en een daadkrachtig “daarom” in de plaats stelde.In mijn droom dansten we om de vrijheidsboom,mijn liefste en ik, mijn ouders en ook de familie van de omgekomen cipiers.
We dansten steeds sneller in het rond totdat de gezichten vervaagden en een snelheid in het niets overbleef.Een duizelingwekkende snelheid waarbij het denken niet meer mogelijk was.Er werd voor mij gedacht,maar die gedachten kon ik niet goed begrijpen.
Ik kon mijn ogen nauwelijks openen,maar toen ik ze geopend had was ik weer terug in mijn cel.Een nieuwe werkelijkheid had zich aangediend en het begrijpenwas vervangen door beleven.Mijn beleven van de noodzaak van mijn daad was duidelijk.Alles had een onvervangbare plaats in de meer dimensionale werkelijkheid.Mijn werkelijkheid zou een symbool worden voor de strijd tegen het onrecht en onderdrukking.

Leven in verbondenheid met alles wat is, met alles wat was en met alles wat nog gaat komen, waren mijn laatste gedachten.

J.J.v.Verre. mei 2005

zondag 8 juni 2008

De transmutatie.



----------------------------Acryl op hout, Mieke Westenburg.


In ieder mens schuilt de kracht van de oermens die de drang
tot overleving als belangrijkste drijfveer zag van het
denken en handelen.
Dit weten over het verleden kunnen we gebruiken om
onze instincten te begrijpen en later te ontwortelen.
De agressie en lustgevoelens welke wij bezitten moeten
niet worden vernederd als de donkere schaduwzijde in ons bestaan,
maar worden geïsoleerd en gekoesterd,zoals we wilde beesten
in de dierentuin behandelen.
Deze duistere eigenschappen hoeven niet ten toon worden gesteld,
omdat er al genoeg boeken en films zijn uitgebracht waarin
deze negatieve entiteiten de hoofdrol spelen.
Wanneer ons bewustzijn voldoende is geëvolueerd kunnen we
proberen om deze negatieve karakter eigenschappen te begrijpen,
te isoleren en door middel van transmutatie deze buiten ons denken
en handelen te plaatsen.
We blijven dan wel verbonden met deze primaire reflecties,
maar zullen deze alleen te hulp roepen in noodsituaties waarbij
het voortbestaan wordt bedreigd.
Hoe gaat zo’n proces van transmutatie in z’n werk?
Het belangrijkste is dat die eigenschappen welke we willen
muteren worden geaccepteerd en als een wettig kind
worden aanvaard.
Nooit denken : "deze eigenschappen zijn niet van mij of
horen niet bij mij".
Koesteren,liefhebben,een plaats geven en dan isoleren
en transformeren.
Energieën welke een negatieve invloed uitoefenen kunnen
op zo’n manier worden verzwakt,waarbij nieuwe positieve
energieën kunnen worden versterkt.
Transmutatie is een proces wat in onze lichaamscellen
veelvuldig voorkomt, waardoor aanpassing aan veranderde
omstandigheden kan plaats vinden.

Binnen de spirituele filosofie is aanpassing aan verandering
een belangrijk item, doch deze verandering mag nooit worden
gedreven door factoren ,die niet op ziels niveau hun basis hebben.
Transmutatie moet een bewuste keuze zijn die het lichaam en geest
verbindt met het non locale bewustzijn in het veld van energie
wat ons allen verbindt.

Het resultaat van een transformatie van karakter eigenschappen
is verbluffend,je bent niet iemand anders geworden,
maar je bent degene die je wilt zijn.

J.J.v.Verre.

zaterdag 7 juni 2008

Het bewustzijn.


Door de eeuwen heen zijn er veel beschouwingen omtrent
bewustzijn vermeld.
Vanaf de Griekse filosofie,via de renaissance stromingen
naar de eigentijdse opvattingen welke dikwijls zijn verbonden
met de kwantum mechanica.
Wat verstaat men nu onder bewustzijn?
Het anticiperen van de menselijke geest op indrukken van
buitenaf of inzicht hebben in het eigen denkproces en daar
verslag van kunnen doen.
Het weten van het eigen ik in relatie met de omgeving.
Het afstand kunnen nemen van de dwang van het ego en de
betrekkelijkheid van leven en dood kunnen ervaren.
Het bewustzijn is meer dan alleen bewustzijn van het feit
dat je hier op aarde leeft.
Bewustzijn is het bewust zijn voor jezelf en de ander in relatie
met het geheel.
Bewustzijn is een staat van geestelijke rijkdom die het mogelijk
maakt het leven te beleven met zijn grillige gebeurtenissen,
zijn prachtige natuur,zijn cyclische verloop en zijn altijd
terugkerende liefde.
Het bewustzijn dat energetisch wordt gevoed door liefde en
het omringende veld van energie dat alles met elkaar verbindt.
Bewustzijn is gelokaliseerd in een andere dimensie maar staat
met onze hersenen in verbinding via het veld van neuronen netwerken,
celmembranen activiteit,DNA en fotonen activiteit op cellulair
niveau,waarbij die energetische informatie ook deels in een andere
dimensie bestaat.
Een mens is een energetisch wezen wat niet drie dimensionaal bestaat.
Alle energie en materie bestaat in meerdere dimensies.
Er bestaat een continue uitwisseling van deeltjes en informatie
over en weer.
Vanuit ons drie dimensionaal denken is dit moeilijk te begrijpen,
omdat we opgesloten zitten in een illusoire werkelijkheid.
Binnen de spirituele filosofie is bewustzijn de sleutel en het slot,
het leven en de dood, de werkelijkheid en de werkelijkheden,
de waarheden naast de waarheid.

Het bewustzijn is een energetische entiteit,die niet verstopt zit
in een hoekje van ons lichaam of ergens in onze hersenen.
Bewustzijn is een vorm van energie welke niet afhankelijk is
van plaats,ruimte of tijd, maar wel betrokken is bij ons lichamelijk
en geestelijk functioneren.


J.J.v.Verre

vrijdag 30 mei 2008

De bron van uw problemen.


Problemen welke wij in ons leven op aarde ontmoeten,
komen voort uit onze primaire levensbehoeften en uit
emotionele perikelen waarvan de bron in ons eigen denken
verankerd ligt.
De primaire levensbehoeften zijn: eten en drinken,veiligheid,
gezondheid ,wonen en slapen.
De emotionele toestand als bron van problemen kan worden
onderverdeeld in zelf oplosbare vraagstukken en problematiek
waarbij alleen professionele hulp een oplossing kan bieden.

In onze westerse wereld ligt de nadruk op emotionele problematiek,
welke het individu steeds moeilijker zelf kan oplossen.
Allerlei instanties hebben zich opgeworpen om de dolende mens
te leiden nadat de vertrouwde steun van familie ,vrienden en buren
in de haast van de moderne maatschappij verloren is gegaan.
Wat is nu de essentie van die emotionele problemen?
De verwachting dat iets beter zal gaan,als aan bepaalde voorwaarden
kan worden voldaan.
Het denken dat problemen eerst moeten worden opgelost,alvorens
een nieuwe stap in een nieuwe richting kan worden gezet.
De oorzaak van die problemen ligt in ons denken en niet
in ons zijn.
Het denken bepaalt hoe er gedacht moet worden.

Binnen de spirituele filosofie lijkt de kracht van het denken versterkt.
Omdat alles dat bedacht kan worden een eigen werkelijkheid genereert.
De rol van het individuele denken is echter relatief zwak in het totaal
van alle gedachten, van alle werkelijkheden.
Het werkelijke denken is het opvangen van gedachten uit het veld van
energetische informatie,dat de illusie weergeeft van een creatieve gedachte.

Het denken wil dat er gedacht wordt volgens rigide regels.
Het denken is een dwangmatige,overheersende grootheid die ontworteld en
ontmaskerd dient te worden.
Het denken is een virus in onze computer,welke zich heeft verstopt
in meerdere programma's, zoals nadenken ,bedenken en overdenken.
Het denken moet worden ontmanteld en kan alleen als advies orgaan
een plaats in ons brein behouden.

Vrij zijn in ons eigen hoofd los van die kwelgeest die ons leven beroofd.
Vrijheid van keuze,vrijheid van eigen beslissingen nemen en vrijheid van
problematiek die alleen door een "deskundige"hulpverlener zou kunnen
worden opgelost.
De bron van onze problematiek moet opdrogen en een nieuwe bron van
innerlijk zijn, van sprankelende intuïtie moet worden geslagen.
Het leven is te kort om je te laten ringeloren door ongezonde krachten.
Het denken is dood,leven het denken

J.J.v.Verre.

maandag 19 mei 2008

De geïnterneerde ziel.

---------------------Acryl op papier, Mieke Westenburg.

Opgesloten zijn in de materie binnen een ruimte- tijd relatie
is het lot van elke ziel die het aardse leven meemaakt.
Het weten van de ideeën vervalt tot het vergeten.
De moeite die het zich herinneren getroost is groter dan de
inspanning welke ons denken en doen moeten verrichten in
de zichtbare illusoire werkelijkheid.
Onze ziel is een vorm van energie welke multidimensionaal
verbonden is met het omringende veld van energetische informatie
en eigenlijk geen vrije vorm kent.
Het is de goddelijke vonk van het al, het kleinste spirituele deeltje
van de ideeën.
De ideeën die de basis zijn voor al het geschapene.
Immers het veld dat de ideeën herbergt, zijn de blauwdrukken
voor alles wat t.z.t. wordt geschapen.
De ideeën zijn ooit bedacht,kunnen bedacht worden of zullen nooit
worden bedacht omdat de intelligentie van de vinder tekort schiet.
Een godheid is geen schepper,maar een bedenker,een idee.

In het veld van informatie liggen alle ideeën opgeslagen
en wachten op een vinder.
Deze vinder wordt door ons uitvinder, componist, schrijver
of filosoof genoemd.
Het wezenlijke van die ideeën is de mogelijkheid
in een non duale vorm.
Terwijl een onmogelijkheid,een mogelijkheid is met een
duale vorm.
In de spirituele filosofie spreken we over een
multidimensionale werkelijkheid.
Alles dat bedacht kan worden is waar in een meervoudige
projectie van het enkelvoudige.

Als we nu terug gaan naar de titel van deze beschouwing,
de gekooide ziel, dan vinden we deze beschrijving terug
in de post Homerische periode ,tussen 800 en 500 voor Christus.
Het idee dat de psyche het menselijk lichaam bewoont en dat
de eigenschappen van de ziel anders zijn dan het stoffelijke lichaam.
Na de dood kan de ziel de kille kerker verlaten.
Voor die tijd werden geestelijke gebeurtenissen toegeschreven
aan demonische of goddelijke krachten die buiten
de mens zelf lagen.
De beschrijving van een persoonlijkheid met eigen gevoelens
en ideeën bestond toen nog niet.
Ook van het begrip ”ziel“ was toen nog geen sprake.
Bij Plato (427-347 v. Chr.) wordt de eigenlijke filosofie geboren,
die eeuwen lang een stempel heeft geplaatst op het denken
in de westerse wereld .
De ziel was volgens Plato onsterfelijk en de mens moest
zijn vroegere bestaan herinneren.
Niet alleen een eerder aards bestaan,maar ook het
spirituele rijk van de ideeën.
De hogere werkelijkheid.
De ziel is nauw verwant met de ideeën en die relatie is goed
vergelijkbaar met de moderne opvattingen omtrent
elektromagnetische velden van informatie,kwantum denken en
non lokaal bewustzijn.

De herinnering aan de ideeën moet de opgesloten ziel bevrijden
uit die kille kerker en animeren om in het menselijke bewustzijn
een hoofdrol te vervullen.

J.J.v.Verre

vrijdag 25 april 2008

De toren van Babel.



De toren van Babel is een bekend verhaal uit het oude testament.
Het heeft mij als kind al verbaasd waarom in dit verhaal de bestraffende hand van God wordt opgestoken en wat de interpretatie van de religieuze boodschap zou kunnen zijn.Kort na de zondvloed vestigde de nakomelingen van Noach zich op de laagvlakte in het land van Sinear,dichtbij de Eufraat.Hier werden belangrijke steden gebouwd zoals,Oer(Ur),Babel en Oeroek.De meeste van deze steden liggen in het huidige Irak,sommige zijn opgegraven,andere plaatsen zijn nimmer terug gevonden.Het idee van een hoge toren is begrijpelijk na de wereldwijde zondvloed.De toren van Babel heeft echt bestaan.Niet zoals wij dit kennen van het kleurrijke schilderij van Pieter Bruegel.De toren hoorde bij het tempelcomplex van Mardoek,de voornaamste god van Babylonië.Op oude kleitabletten zijn in spijkerschrift vermeldingen gevonden,dat men met de toren de hemel wilde bereiken. Ook dit verhaal vindt z’n oorsprong in mesopotamië,net zoals het verhaal van de zondvloed.Babylon wordt als plaats al in de 23e eeuw v.C.vermeld,maar wordt pas bekend als hoofdstad van de Hammoerabi dynastie(vanaf ca.1900 v.C.).Koning Hammoerabi,werd heerser over geheel Mesopotamië en koos Babylon tot hoofdstad van dit rijk.Rond 1595 v.C.werd de stad heroverd en daarmee kwam er een einde aan het oud Babylonische tijdperk.De oude kleitabletten vermelden een trapvormige toren van 91x91 meter en 91 meter hoog.De toren werd in 689 v.C. vernietigd door de Assyrische koning Sanherib,maar herbouwd en voltooid door Neboekadnezar II.De Perzen van Xerxes vernielden de toren mogelijk in 478 v.C.De Babylonieérs noemden hun toren Bab-Iloe,poort van God.De spirituele betekenis van de toren gaat veel verder dan in welk geschiedkundig werk ook melding van is gemaakt.De toren was een hemelpoort,een verbinding met een andere ruimtelijke dimensie.
De Zikkoerrat,zoals de trapvormige tempeltoren werd genoemd,is in overlevering een machtig wapen van de Babylonieërs geweest,dat door omliggende volken werd beschouwd als iets onaantastbaars.Het valt te begrijpen dat bij de verovering van Babylonië de toren werd verwoest,om zo doende de extra dimensionale kracht van de Babyloniërs te verzwakken. Omtrent de feitelijke geschiedenis van de toren is weinig bekend.Volgens de Romeinse schrijver Flavius Josephus was het koning Nimrod,een achter kleinkind van Noach, die opdracht voor de bouw gaf.
Deze geschiedschrijver benadrukte de hoogmoed van deze hoogbouw,nog sterker dan in het oude testament wordt omschreven.Hoogmoed komt voor de val,zoals het spreekwoord luidt.De vernietiging van de stad Babel,ook wel Babylon genoemd,wordt uitgebreid besproken in Openbaringen(18 en 19).De rijke stad werd in een uur verwoest voor zijn zonden,die “opgehoopt tot aan de hemel” waren.Wat zijn nou die zonden geweest,waar zo’n strenge straf tegenover stond?God of de buitenaardse overheersers dwongen de nakomelingen van Noach zich over de aarde te verspreiden,maar de mensen bleven bij elkaar,bouwden een stad en plaatsten daar een hoge toren als herkenningspunt.Maar ook als een veilige plaats,voor als er nog eens een watersnood zou komen.Volgens het oude testament werden de mensen gestraft met de Babylonische spraakverwarring.Hierdoor konden deze mensen elkaar niet meer verstaan en raakten ze alsnog verspreid over de aarde.De plek waar dit gebeurde noemde men Babel,wat verwarring betekent.Maar dit verhaal heeft geschiedkundig een andere wending gehad.De toren die daadwerkelijk is gebouwd,was een hele bijzondere toren.Een trapgevel toren die de hemel moest bereiken.In het begin hadden de torens drie verdiepingen,later vijf.In overeenstemming met de planeten Mercurius,Venus, Mars,Jupiter en Saturnus.
Nog later kwamen er twee verdiepingen bij voor de zon en de maan.Op de bovenste verdieping bevond zich het heiligdom,een tempel.In de tempel een opgemaakt bed en een gouden tafel.Er werd gezegd dat de God Mardoek af en toe de tempel opzocht,om er in te slapen met een vrouw.Vanuit de zevende hemel konden de sterren en planeten worden bestudeerd,want men was sterk gericht op de cyclische bewegingen van hemellichamen.In het vlakke land tussen Eufraat en Tigris waren vele tempeltorens aanwezig,als een soort van kunstmatige berg,waarop men dichter bij de goden stond,net als op een echte heuvel of berg.

De Griekse geschiedschrijver Herodotus,die rond 450 jr. v. Christus leefde,heeft deze tempeltorens gezien en in z’n reisverslagen beschreven.Er bestond in die tijd ook een beroemde school voor astrologie.Herodotus die in 460 v.C.de toren bezocht,terwijl deze aan het vervallen was,was bijzonder onder de indruk van de toren.Hij schrijft:de toren heeft een massief hart waaromheen cirkel gewijs plateaus zijn aangebracht,boven op elkaar.Dit ging door tot 8 niveaus.Alle verdiepingen kunnen beklommen worden via een weg,die om de toren heen draait.Halverwege zijn stoelen geplaatst om uit te rusten voor het tweede gedeelte naar de top toe.Of de toren echt is verwoest door vijandelijke legers of door natuurlijk verval is niet geheel duidelijk.In die periode werd er gebouwd met materiaal,dat was vervaardigd door modder en stro in mallen te laten bakken in de zon.Deze stenen werden samengevoegd met behulp van bitumen,een teerachtige substantie,geïmporteerd uit het plateau van Iran.Door deze constructie waren de Ziggoerats erg gevoelig voor regen en wind.Dus de erosie in combinatie met aardbevingen zal een natuurlijk verval van de toren waarschijnlijk zijn geweest.De stenen die de Egyptenaren gebruikten waren in Mesopotamië niet voorhanden.Ook waren het allen stugge bouwwerken,die snel schade opliepen bij de vele aardbevingen welke in dit gebied veelvuldig voorkomen.
In die tijd van de hoge toren van Babel bestonden er nog wel 50 andere tempeltorens in dat gebied.
Deze tempels gaven aan hoe sterk de verering was voor de hemelse Goden.Het verhaal over de toren van Babel gaat verder als Alexander de Grote,aanvoerder van de Macedoniërs op 18 september 331 v.C. de Tigris overstak in Noord Irak,op weg naar de confrontatie met de koning van het Persische rijk:Darius III.De veldslag vond plaats bij Gaugamela,even ten Noordoosten van het tegenwoordige Mosul in Koerdistan.Alexander had een leger van zo'n 50.000 soldaten,(volgens Babylonische kleitabletten in spijkerschrift).Het leger van Darius zou veel groter zijn geweest en telde 600.000 soldaten,doch deze bron dateert van 450 jr. later.De strijd duurde 1 dag en daarna was Irak in handen van Alexander de Grote.Aan Macedonische zijde vielen 500 doden.Darius werd verslagen,Alexander trok naar het zuiden,naar Babylon,de stad die door Nebukadnesar,was gebouwd.Na zijn overwinning trekt hij de stad binnen.Volgens de kleitabletten werd hij gezien als de koning van de wereld.Hij gaf de stad een belangrijke boodschap:De tempel van Mardoek,de Babylonische oppergod,zal worden herbouwd en ook de toren zou worden vernieuwd.De nodige gelden zouden door de Babyloniërs in de vorm van belasting moeten worden opgebracht.Alexander nam zijn intrek in het paleis van Nebukadnesar.Hij gedroeg zich als een Babylonische koning.De Babyloniers waren gewend aan vreemde overheersers,zoals de Chaldeeën,Assyriërs en de Perzen,die er voor de Macedoniërs waren geweest.Als ze maar respect toonde voor hun tradities en hun geloof.Ze zullen Alexander vreemd hebben gevonden,want hij had geen baard,droeg een soort van kort rokje en tooide zich met een soort van haarband,i.p.v. een echte kroon.Alexander stond de Babyloniërs toe hun belastingen in de tempelkas te storten,om zo het belangrijke monument te herbouwen.Maar ondanks deze financiële maatregelen schoot de herbouw van de toren niet op.Toen Alexander in 323 vanuit India terugkeerde naar Babylon besloot hij drastische maatregelen te nemen om de herbouw van de toren te versnellen.De nieuwe toren zou niet alleen worden herbouwd,maar zou hoger en indrukwekkender worden dan ooit tevoren was gepland.E-temen-anki(huis van het fundament van de hemel op aarde).Gedurende twee maanden werden tienduizend manschappen ingezet,om de gedeeltelijk gerenoveerde toren te slopen.Het bouwwerk zou vanaf de fundamenten opnieuw worden gebouwd.Zover kwam het niet,want hij werd ziek en op 11 juni 323 overleed Alexander,op 32 jarige leeftijd.
Zijn opvolgers hadden weinig belangstelling voor het bouwproject.De Astronomische Dagboeken vermelden dat er soms wat puin werd geruimd,maar aangezien dit moest gebeuren op koste van de Babylonische gemeenschap,werd weinig vooruitgang geboekt.Tot 306 was er geen koning.Daarna werd Alexanders vriend Seleukos koning,maar die had geen tijd om zich met Babylon bezig te houden.Zijn zoon Antichos verbleef wel in Babylon,maar had ook andere beslommeringen aan zijn hoofd.De kroniek die bekend staat als BCHP-5 vermeld dat in een bepaald jaar zelfs het weghalen van het puin stagneerde.Alleen als een bevelhebbende er geld voor vrijmaakte kon er vooruitgang worden geboekt.Pas na 300,toen het rijk van Alex tussen zijn generaals was verdeeld,was het weer tijd om de toren te herbouwen.Ergens na 293 had Antichos het kapitaal bijeen.Honderden ambachtslieden en metselaars stonden klaar om de toren in z’n voormalige glorie te herstellen.Er stonden zelfs olifanten in de tredmolens.Een kleitablet uit ’t Louvre in Parijs bevat de blauwdruk:het bouwwerk had 92 meter hoog moeten worden.De voorbereidingen bleken voor niets te zijn gemaakt,zoals blijkt uit kroniek BCHP-6. Het begin van de bouwactiviteiten werd feestelijk gevierd met het uitdelen van geschenken.Toen de feestelijke dag eenmaal was aangebroken,schreed Antichos naar voren om een bouwoffer te brengen.Hij viel languit op de ruïne,zoals de kroniek vermeld.De kroonprins beschouwde de valpartij als een goddelijke waarschuwing:de olifanten mochten het laatste puin opruimen,doch de toren is nooit herbouwd.

Tijdens opgravingen in 1913 werd de plaats van de vroegere Etemenanki teruggevonden.
Het huis met de fundamenten van de hemel op aarde.
De spirituele boodschap is duidelijk,een verbinding tussen onze dimensie en een ruimtelijke weergave van het multidimensionale.De straf van God berust op de eigenwijsheid van de mens,die zich niet laat manipuleren door hogere wezens.
De kracht van de toren met tempel was de kracht van het extradimensionale,welke in overleveringen bleef voortbestaan.Ook zal de toren, als observatiepost van astronomen en astrologen,belangrijke informatie hebben opgeleverd. De straf van God was bedoeld om de mensheid klein te houden,misschien wel te onderdrukken. Dit kan met een "religie" worden verwezenlijkt.
De grote goede God en de kleine slechte mens. Het Bijbelse verhaal handelt over hoogmoed,maar berust in feite opeen represaille maatregel,zoals die door onze bezetters in WO-II ook werd toegepast. Als we zouden blijven geloven in de goedheid van God,dan blijft er een discrepantie bestaan tussen de ernst van het vergrijp en de zwaarte van de straf.

Spiritueel gezien bestaat er geen plaats voor een straf,want een straf is een opgelegde wil van een dominerende entiteit. Wie moet ons, gematerialiseerde licht energieën, straffen voor iets dat we doen in verbondenheid met het al?
Zondigheid is een vrijheid van zijn ,die is bedacht door een geest,die de mens wilde opsluiten in dualiteiten van goed en slecht.Mensen kunnen hun vrijheid niet verspelen als zij de hemel willen bereiken. De toren van Babel is een symbool van de vrijheid van menszijn.De mensheid streeft nog steeds naar hogere torens.
De hoogste toren ter wereld wordt volgend jaar in Dubai afgebouwd en zal dan 818 meter hoog zijn.


J.J.v.Verre/jan.2008.


Geschiedkundige informatie ontleend aan:

Etemenanki(The tower of Babel) article by Jona Lendering.
Ruin of Esagila chroicle(BCHP 6).Bert van der Spek VU Amsterdam.
Chronicle concerning Antiochus and the Sin temple
(BCHP 5) Bert van der Spek VU Amsterdam.
Aantekeningen bij de bijbel, J.P.van de Giessen.
Der Tempelturm Etemenanki in Babylon,Hansjörg Schmid.
De roeping en doelstellingen van Hammoerabi,Eric Verdonck.

zondag 20 april 2008

Geluk.

--------------------Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Het geluk bestuderen brengt het belangrijkste aspect van de mens naar boven.De relatie met zichzelf.Gelukkig voelen, een moment van gelukzaligheid, geluk hebben of echt gelukkig zijn. Mijn denkbeelden omtrent geluk zijn ontleend aan de Boeddhistische filosofie,die naast liefde en mededogen het loslaten als belangrijkste stap ziet naar de volmaakte mens,de Boeddha.Het menselijk geluk analyseren is niet moeilijk.Maar het afleren van oneigenlijke denkbeelden wel.Het elementaire van gelukkig zijn is het afleren van het denkbeeld dat alle dingen die van buiten komen je gelukkiger zouden kunnen maken.En tegelijkertijd afstand doen van alle verbintenissen met zowel de materiële als de immateriële zaken.Geluk is het grote loslaten van alles waarvan je denkt dat het je gelukkig maakt.Hoe moet je nu zo’n abstracte zin in het dagelijkse leven implementeren? Kan en wil een mens wel de vertrouwde zaken loslaten? Hoever moet je met dat loslaten gaan? Het hangt van iemands eigen levensfilosofie af wat hij of zij verwacht van het leven en wat er wordt gedacht over de dood en een persisterend bewustzijn na de dood. We spreken over moeilijk te definiëren begrippen zoals leven,dood en bewustzijn. Op het moment dat we deze begrippen definiëren hebben we al een keuze gemaakt tussen de eigenschappen van wat we van deze grootheden verwachten. Dat zelfde geld voor het loslaten in het leven. Als we ons verbonden voelen met de boeddhistische filosofie,dan zal een hiermee parallel lopende gedachte eerder een keuze richting gaan sturen dan als we anders denken omtrent het leven en dood.

De psychologe Sonja Lyubomirsky schrijft in haar boek:"De maakbaarheid van geluk",gebaseerd op uitgebreid wetenschappelijk onderzoek, het volgende: 50 procent van de geluksfactor ligt bij de geboorte als aanleg vast, 40 procent heeft te maken met bewust gedrag en dat 10 procent afhankelijk is van uitwendige factoren. De maakbaarheid van het geluk komt overeen met die 40 procent, welke wij doelbewust kunnen beïnvloeden door onze gedachten en gedragingen te transformeren. Terwijl wij ons meestal richten op die 10 procent en daar ons hele leven mee bezig zijn, vaak zonder het beoogde succes.

Ook bij de begrippen ziekte en gezondheid speelt eenzelfde denkwijze een cruciale rol.Deze veel gebruikte termen zijn sterk afhankelijk van iemands levensfilosofie.Ben ik als eerste verantwoordelijk voor mijn eigen gezondheid of is mijn gezondheid afhankelijk van predisponerende factoren,zoals milieu,genetische codering of bewustzijn beïnvloeding via het omringende veld van energie.
Het bewustzijn kan de gezondheid versterken en de ziekte desintegreren. Een mens is een wezen waarbij de energie is gematerialiseerd,die alleen is in de drie dimensionale wereld,maar met alles en iedereen is verbonden in de non locale, multidimensionale ruimte.

Als we ons bezinnen op het aardse bestaan,dan is dit een tijdelijke scheiding waarbij we onszelf niet meer in de ander herkennen.Als we ons willen verbinden met onze medemensen,zullen we afstand moeten doen van de illusie van gescheiden zijn. We zullen het samen delen als iets vanzelfsprekends moeten zien.De ander beschouwen als een variabele versie van onszelf.Als we deze stap hebben gezet en de wereld kunnen aanschouwen in verbondenheid,dan kunnen we de stap van loslaten maken. Het loslaten van alles wat ons dierbaar en waardevol lijkt, maar uiteindelijk een energetische band met ons heeft die er altijd is geweest en altijd zal blijven.We laten iets los wat we niet vast hoeven te houden, omdat het niet scheidbaar is.
Gelukkig zijn is een filosofie, is een zelfhypnose, is een kunst, is het ontdekken van iets dat er altijd was, altijd is en ons nooit kan loslaten.

J.J.v.Verre.

Literatuur:

-De maakbaarheid van geluk;een wetenschappelijke benadering voor een gelukkig leven.Lyubomirsky, Sonja. Uitgeverij: Archipel, nov. 2007.

woensdag 26 maart 2008

De Tijdmachine (een spirituele fantasie).

------------------Acryl op papier, Mieke Westenburg.

Ik zou de tijd willen misleiden en terug gaan naar het jaar 1600. De slag bij Nieuwpoort.De sublieme strategie waarmee prins Maurits,op weg naar Duinkerken,het oppermachtige Spaanse leger versloeg,in een grote veldslag,op het strand van Nieuwpoort. Mijn eerste idee was om de figuur van Maurits te benaderen door mij in te lezen in de persoon,om uiteindelijk te kunnen dromen,dat ik een gedeelte uit z’n leven kon meemaken.Een tweede idee was om een tijdmachine te vinden,die mij naar 1600kon brengen en mij in de gelegenheid stelde om ook nog op de goede plaats aan te komen.Een reiservaring in de tijd terug;zou ik dat echt durven,als iemand mij vertelde dat er een tijdmachine in zijn laboratorium stond en wachtte op een gemotiveerde vrijwilliger? Mij laten versnellen voorbij de lichtsnelheid,mij door wormgaten heen schieten en hopen dat alles in en met mij in tact zou blijven.Zou ik bij dat ene jaartal blijven,of zou ik een andere keuze maken voor een ander jaartal of bijzondere gebeurtenis? Zou ik zelf wel weten dat ik dat ging meemaken als ik in 1600 was aangekomen? Of was ik misschien per ongeluk in het wormgat gedesintegreerd en had geen binding meer met de gene die ik was.Wie zou ik zijn als ik in die tijd was aangekomen? Een verschijning uit een ander universum,een onzichtbare entiteit,of zou ik mijn eigen ik hebben behouden en ook de wetenschap wat er na 1600 zou gaan gebeuren?Ik vroeg me af of reizen in de tijd niet eenvoudiger kon dan hier boven beschreven mogelijkheden.Hoe dan? Jezelf terug te plaatsen in eerdere levens,of je zijn te versterken en energetisch contact te maken met het ons omringende veld van informatie,om zodoende een te worden met het veld van 1600.De laatste optie leek mij het meest voor de hand liggende en het veiligste.Dus geen tijdmachines,geen regressie therapie en geen moeilijke consequenties van het al of niet voort bestaan van mijn huidige ik, in een vertrouwd universum.Eenvoud zou de uitkomst bieden aan mijn hevige verlangen om 1600 bewust mee te maken.Mijn eigen zijn ging ik versterken om contact te maken met het ons omringende veld van energie.Ik zou mijn ego buiten spel moeten zetten om mijn energetische zelf te kunnen sturen in de richting van mijn doelstelling.Dit lijkt op een paradox om het ego met behulp van het ego te omzeilen.De droomloze slaap,meditatieve hulpmiddelen en informatie van andere tijdreizigers konden mij misschien helpen op weg naar transcendente verplaatsing.Nachtelijke pogingen om in bed aan niets te denken lukte wel,een droomloze slaap,waarbij het zijn werd versterkt,ook wel, maar hoe kon ik weten of ik in mijn droomloze slaap de goede richting op ging.Of ik wel op de golven van de transcendente wind de goede kant op dreef? Na ruim drie jaar van proberen werd 1600 een door het ego versterkte obsessie,van niet slagen.Alles wat met 1600 te maken had,werd door mij verslonden.De verschillende theorieën welke het succes van prins Maurits verklaarden,werden door mij op schrift gesteld.Geluk bleek de belangrijkste factor te zijn bij het verslaan van de Spaanse troepen,ondanks een scala aan noviteiten,welke Maurits als legerleider toepaste.Nadat ik zelfs enkele malen een lezing had gegeven over de slag bij Nieuwpoort, …….werd ik op een ochtend wakker.Moe, zwetend en twijfelend of ik nu had gedroomd dat ik prins Maurits was geweest,of dat ik daadwerkelijk een reis in de tijd had gemaakt en de veldslag in 1600 zo bewust had meegemaakt.Het bijzondere was dat ik dingen had gezien ,welke in geen boek was beschreven.Ik had het gehele schouwspel vanuit meerdere hoeken en ook vanuit de lucht kunnen gadeslaan,ik had de angst gevoeld in het lichaam van de legeraanvoerder.Ook was het me duidelijk geworden dat de vermeende tegenstelling t.o.v. J.v.Oldenbarnevelt niet klopte met de gevoelens welke ik me kon herinneren.Voor mij was het tijdreizen voorbij en ik vermoed dat de optie,je inlezen in de historische persoon, het gemakkelijker maakt om energetisch contact te maken met iets wat in het verleden heeft plaats gevonden.Een zeker weten, dat een droom alleen niet voldoende emotie geeft om zeker te zijn dat een werkelijkheidsgevoel een droom was.De werkelijkheid van tijdreizen zal bestaan uit droomloze momenten,die het zijn de mogelijkheid geven zich te verbinden met energetische veldkaarten,die het verleden en toekomst beschrijven.Deze beschrijvingen zijn holografisch vastgelegd vanuit een meervoudig beleefd universum,wat een tijdskoepel weergeeft van cyclische verschijningen.Elke cyclus verschijnt op elk moment in de tijd in parallelle universa.
De keuze is aan ons die willen weten wat de werkelijkheid is.De werkelijkheid is alles wat we kunnen bedenken,maar ook alles wat we nog lang niet kunnen bedenken.




J.J.v.Verre.

zondag 16 maart 2008

Het verhaal.

-------------------Acryl op linnen, Mieke Westenburg.

Waar het in een verhaal omgaat is niet de specifieke betekenis van woorden,zinnen, onderwerpen of personages,maar de onderlinge relaties daar tussen en de interactie met het bewustzijn van de lezer.Ook de werkelijkheid der dingen heeft niets te maken met een objectieve gewaarwording,maar met een veelheid van waarschijnlijkheden,welke allen zijn verbonden met het begrip werkelijkheid.Een objectieve werkelijkheid bestaat alleen in ons subjectieve denken.Binnen de spirituele filosofie bestaat een werkelijkheid alleen als een projectie vanuit een multidimensionale verzameling van bouwstenen die een werkelijkheid zouden kunnen creëren.In een verhaal is de bereidheid van de lezer belangrijk,die een relatie aangaat met de geschreven tekst. De lezer integreert de geschreven tekst met zijn denken,met zijn weten en met zijn emoties.De tekst zou eigenlijk door de lezer moeten worden aangepast als de relatie op een spiritueel niveau wordt aangegaan.Bij het lezen van tweedehands boeken valt het me op dat er regelmatig bijgewerkte teksten in de kantlijn staan die zo’n relatie suggereren.Een verhaal is een code die ons weten zich laat herinneren.De juistheid van het gelezen woordenspel is geen statisch geheel maar een dynamisch gebeuren in verandering.Verandering door nieuwe herinneringen aan herkende fenomenen.Een gecodeerde prikkel die het onbewuste activeert en het denken de gelegenheid geeft om op dezelfde golflengte te resoneren.Het onbewuste,volgens Jung, het collectief van dynamische patronen.Het archetype is ingebed in een raamwerk van relaties.Het staat in contact met een ander archetype,dat gecodeerd is vastgelegd in het elektromagnetische veld van energie,wat ons allen omgeeft.Dit alles omvattende veld van energie,Akasha veld of Zero point field genoemd, is een bestaanvoorwaarde voor het organisch leven op onze planeet.Zonder deze energetische accu zouden we als mensen geen bewustzijn bezitten,niet kunnen denken,niet kunnen leven.Toekomstige experimenten zullen aantonen dat zo’n energetisch veld bovengenoemde eigenschappen in zich draagt en dat zonder dit veld het leven niet mogelijk is.Hoe zo’n experiment dient te worden opgezet is niet zo eenvoudig omdat er nog geen materie bestaat waardoor deze energie niet heen kan dringen.Een schild met anti energie zal de bewijsvoering te complex maken.Binnen de spirituele filosofie bestaan er geen obstakels wat betreft dit denken.Immers alles wat bedacht kan worden heeft een werkelijkheid als projectie van een meervoudig dimensionaal bewustzijn.Het feit dat we dit kunnen bedenken heeft zijn eigen bewijsvoering ingesloten.Als we ons nu weer gaan richten op een verhaal, bestaan er geen redenen om aan te nemen dat bij de interpretatie van het geschreven woord niet dezelfde fenomenen een rol spelen.De woorden zijn de bouwstenen van zinnen,de zinnen de bouwstenen van gedachten en gedachten zijn de interpretatie van wat letters alleen niet kunnen zeggen.Het verhaal is een volgorde van gekozen woorden die ons bewustzijn en ons denken samen brengt en een nieuwe ervaring initieert.Nieuwe ervaringen worden weer nieuwe verhalen als ons denken de woordenstroom herschikt.Weten dat vergeten een pijnlijke prijs is welke moet worden betaald voor een veelheid van verhalen,die wij in het verleden hebben ervaren.
Geen enkel verhaal is echt vergeten als het code woord ons denken opnieuw beroert.De herinnering aan elk verhaal blijft verbonden met ons bewustzijn.

J.J.v.Verre.

zaterdag 1 maart 2008

Graancirkels.




De mysterieuze graancirkels hebben regelmatig het nieuws gehaald,maar er is nog weinig geschreven omtrent de filosofische betekenis van deze fenomenen.
Door de eeuwen heen hebben mensen deze bijzonderheden kunnen aanschouwen en vaak werd het gebeuren verhaald als iets onverklaarbaar.
Ook de wellis nietes discussie omtrent het feit of mensenhanden al of niet als belangrijkste makers van deze cirkels bestempeld kunnen worden.
De laatste jaren is er veel gepubliceerd over energieën welke zo’n patroon in het landschap zouden kunnen genereren.
We kunnen deze energetische manifestaties bewonderen en de kracht ervaren,maar goed begrijpen doen we dit nog niet.
De fascinerende patronen kunnen worden uitgelegd en verklaard als het uitleggen van een droom.Een waarheid die ik niet wil bestrijden maar de essentie ligt misschien op een ander terrein.Als we ons graancirkels voorstellen als geprojecteerde boodschappen uit een andere dimensie dan kunnen we dit vanuit de spirituele filosofie begrijpen als een werkelijkheid binnen ons denken.
Immers de werkelijkheid die wij ervaren als gedachte is multidimensionaal bepaald.
Andersom kunnen de manifestaties die wij waarnemen binnen onze 3-dimensionale wereld,de bron zijn voor ons spirituele denken.
Ik beschouw de ingenieuze patronen in gewasvelden als een reflectie van de spirituele kracht die het veld van energie dat ons allen verbindt,initieert.
We moeten de prachtige patronen in het landschap ervaren,zoals we de gehele natuur kunnen ervaren en tegelijk een worden met die ervaring.
Graancirkels zijn boodschappen die ons cartesiaanse denken moeten bevrijden van het idee dat het zichtbare een fysische werkelijkheid is.
Als we ons bewust zijn van deze getransformeerde werkelijkheid,
dan is het gemakkelijker om het energetische aspect van de fenomenen te kunnen begrijpen.Lichtbollen zijn informatie bevattende energieën die de eenheid van leven coderen en niet gebonden zijn aan vorm, plaats of tijd.
Wij zijn als mensen allemaal een stukje van deze energie,welke ons als schijnbare individuen met elkaar verbindt.
Graancirkels zijn spirituele reflecties van ons collectieve onderbewuste en houden ons een spiegel voor waarin de onderlinge verbondenheid zichtbaar en voelbaar tot bewustzijn kan komen.
Of directe mensenhanden betrokken zijn bij graancirkel manifestaties is in wezen onbelangrijk omdat het draait om de boodschap,welke via verschillende kanalen tot stand kan komen.Graancirkels zullen ons blijven verbazen,met die prachtige geometrische figuren die ons doen denken aan de Platonische geometrie van kristal rasters. Deze kristal vormen komen terug in de deeltjes fysica als energie matrix.
Graancirkels moeten we koesteren en bewonderen, evenals de bijzondere energieën welke door graancirkel bezoekers worden ervaren.
Graancirkels,een spirituele ervaring in het landschap.


J.J.v.Verre. sept. 2005.