donderdag 1 januari 2009

De Stem van Merlijn


Denken met ons gevoel en voelen met ons denken zou een manier kunnen zijn om de loop van het leven op aarde een andere wending te geven.
De vereenzaamde hightech maatschappij te leren ontdekken als gast van moeder aarde en niet als overheerser van haar rijkdom. Luisteren naar de stem van de natuur,de wuivende takken van de bomen,de planten en bloemen,de dieren,de bergen,de grillige rotsen,de stromende beekjes en de woeste zee. De verscheidenheid aan vormen en kleuren en de bonte schakering van de vele soorten organismen welke onze vertrouwde planeet bevolken. Het leven op aarde zou een transparante voorstelling kunnen zijn van wat wij als hemel voor ogen hebben. Een aards paradijs zonder honger,strijd of pijn. De wereld wankelt door een verstoord evenwicht. De politiek is er niet in geslaagd om zich los te maken van zijn kortzichtige visie op rijkdom en welvaart. Het blijft streven naar een materialistische samenleving met zijn milieu vijandige industrieën en beperkte leefruimte voor een sterk toenemende wereldbevolking. We zijn allen geïnformeerd omtrent de noden der natuur . Ontbossing, vergiftiging van de grond, verontreiniging van het drinkwater, vervuiling van de lucht, opwarming door het broeikas effect, het smelten van de noordelijke ijskappen, het stijgen van de zeespiegel. Op andere plaatsen in de wereld droogte en hongersnood. We lezen dagelijks deze verontrustende signalen,maar wat doen we eraan? Op milieu conferenties worden geen maatregelen getroffen waar onze planeet echt iets aan heeft. Is er nu echt geen passende oplossing mogelijk? Natuurlijk zijn er meerdere oplossingen mogelijk,maar zijn deze ook politiek gezien haalbaar? Nog niet. De noodzaak van maatregelen zal dan pas de brede publieke opinie veranderen als het te laat is en de gevolgen niet meer te keren zijn. Dit uitzichtloze gegeven is niet acceptabel en daarom moeten we ons afvragen hoe het bewustzijn van de meerderheid zover om te turnen is, dat wurgende milieu problemen effectief kunnen worden aangepakt. De stem van Merlijn,de tovenaar kan ons daarbij helpen. Hij leerde de jonge Arthur om de wereld met andere ogen te zien. Als entiteit, als harmonisch geheel,als heilige orde,als eenheid in haar onbeschrijfelijke schoonheid en steeds wisselende veelvormigheid in uiterlijk. Hij wees op de kosmische wetmatigheden in de menselijke samenleving en de verplichting om de aarde te onderhouden en de hemel te beschermen. Misschien moeten we niet bedenken hoe we deze problemen het hoofd moeten bieden,maar luisteren naar de stem van de tovenaar,die via morfische resonantie in het tijdloze,de harmonie in ons heden kan aanpassen. Bij dat proces kunnen structuren uit het verleden zich materialiseren in het heden. Deze structuren uit het verleden zijn in een morfogenetisch veld geaccumuleerd en door meetrillen en energie-uitwisseling , (morfische resonantie) in het heden gerealiseerd. Zo zouden bijvoorbeeld graancirkels verklaard kunnen worden,welke tevens boodschappen bevatten ,welke alleen ontcijferd kunnen worden door hen die zich in harmonie met de cirkelmakers opstellen.
Een aards probleem is een illusie in het tijdloze.
Vanuit het tijdloze moeten we bedenken hoe we de toekomst op aarde kunnen verbeteren. Indien we fatalistisch blijven denken,zal het onheil geschieden. Als we ons verbinden aan de magie van het leven,blijven vertrouwen in onze spirituele kracht en deze proberen te versterken ,dan wordt een verenigde mensheid een haalbare optie.

Door de spirituele filosofische boodschap te verkondigen dat wij als mensen allen met elkaar zijn verbonden, de gezamenlijke verantwoordelijkheid dragen om de honger,pijn en strijd te begraven,dan zal de stem van Merlijn in ons hart te horen zijn en kunnen we weer gaan luisteren naar het geruis van een wilde beek.

J.J.v.Verre.