-Vergeven is het loslaten van alle hoop op een beter verleden.
Gerald G. Jampolsky.
In de boeddhistische filosofie is vergeven een belangrijk item dat ons verward als we ons bezinnen op onze eigen vergevingsgezindheid. Vergeven is eigenlijk een goddelijke daad, het betekent genade schenken, een kwade daad niet blijven toerekenen aan de dader. Niet de dader in de schijnwerper van schuld plaatsen, maar de daad ontbinden in factoren die herkenbaar zijn als eigenschappen van onze menselijke zwakte.
In ons falen als ideale mensen herkennen wij allen deze kwetsbare momenten, die we zouden willen verstoppen in de duistere spelonken van ons bestaan. Deze kwaadaardige eigenschappen die ons dagelijks verstrikken in de dualistische opvattingen omtrent goed en kwaad. Het goede kan kwaadaardig zijn en het kwade kan een manier zijn om het goede te beschermen tegen het nog grotere kwaad. Vergeven is het verbinden met de ander om het verdriet te delen en om kracht te putten uit het ego loze denken dat de beklemming van de emotie laat sublimeren in liefdesenergie.
Heeft iemand je iets misdaan dan genereert het ego deze emotie als een gedachte van woede dat als een priemende slang het brein binnendringt. Vergeven lost deze negatieve energie op, waardoor de boosheid kan verdwijnen en het denken niet wordt verzuurd door de steeds terug kerende gedachte van waarom. Waarom is het gebeurd en waarom ben ik het slachtoffer? Vergeven is niet zomaar een gevoel van vredelievendheid, maar een bewuste keuze om een gebeurtenis los te laten , die door emoties wordt overheerst en waarmee het denken is vervlochten. Het lijkt op onkruid dat de levende plant verstikt en groei en bloei verhoedt. Vergeven kan de gebeurtenis niet uitgommen , maar kan de toekomst wel gemakkelijker maken om de emoties uit het verleden te begraven.
Niet iedereen die wil vergeven kan dat ook. Maar als je blijft vasthouden aan de pijn en die pijn gaat cultiveren wordt het steeds moeilijker om los te laten. Los laten kan moeilijk zijn, maar een ieder die dit wil leren kan dat als hij begrijpt dat het vergeven niet gaat om de daad of de dader maar om de bevrijding van jezelf. Het vergeven is de kracht die de liefde schenkt om het verdere leven te beleven in al zijn grootsheid, zijn schoonheid. Vergeven is de mogelijkheid om ’s ochtends op te staan en een nieuwe dag als een nieuwe mens te ervaren. Vergeven is het verbinden met de universele liefde en weten dat we niet alleen zijn. Vergeven is de kracht om nieuwe mogelijkheden te onderzoeken die waren versluierd door een duister verleden. Vergeven is de noodzakelijke toekomst voor ons allen in verbondenheid.
Ik ben jij,jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.
J.J.v.Verre.
Literatuur:
-De kracht van liefde en vergeving, Gerald G.Jampolsky, Uitgeverij Ankh-Hermes, Deventer,2000,ISBN:9789020276893.
-Vergeven:de macht over je leven terug pakken,Ria Kerstens, www.tekstnuitle.nl/plusvergeven.html
5 opmerkingen:
Beste meneer van Verre, ik geloof wel wat u zegt, maar ik wil en kan mijn man niet vergeven wat hij mij en de kinderen heeft aangedaan. Drie jaar lang een relatie met zijn secretaresse.Wij wisten van niets.En nu is hij bij haar ingetrokken.
Helma.
Beste Helma, wat laat nog een reactie.Ik begrijp jouw emoties heel goed en je hoeft niet te vergeven in dit leven. Maar als je probeert te vergeven kan je negatieve energie worden ontladen en bestaat er meer ruimte voor positieve energie. Je zal je dan krachtiger voelen en meer open staan voor de liefde voor jezelf en voor anderen.
Met liefdevolle groeten, Jan Jaap.
Ik heb uw beschouwing over vergeven gelezen. Ik word keer op keer bedrogen. Men maakt misbruik van mijn vergevingsgezindheid. Ik voel me infantiel en dom en word dan boos, zowel op mijzelf als op hen. Hoe moet ik hier mee omgaan?
Groeten,
Hanneke
Beste Hanneke,
bedankt voor je reactie.Niemand kan misbruik maken van jouw vergevingsgezindheid. Het is jouw loslaten van negatieve gevoelens wat betreft teleurstelling, boosheid en verontwaardiging.Het gevoel dat je wordt bedrogen door iemand die je hebt vergeven heeft te maken met de verwachtingen die je voor de ander hebt. Vergeven betekent ook loslaten van die verwachting. Indien je dat niet doet zal je iemand moeten manipuleren om aan je verlangens te voldoen en zal dat opnieuw tot een teleurstelling leiden.Je zult je verlangens ondergeschikt moeten maken aan het loslaten van eerdere verwachtingen.Soms is het noodzakelijk om opzoek te gaan naar nieuwe relaties en nieuwe verlangens.
Jan Jaap.
Je schrijft:"Wij mensen zullen straks afscheid moeten nemen en de moederschoot verlaten om terug te keren naar onze oorsprong".
Lijkt een aannemelijk stelling. maar hoe meer ik naar de kosmos kijk, hoe meer ik verbaasd ben over haar vele verschijnings-vormen, chemische composities, explosies en implosies. En dan zweven wij ergens op een veilige plek volgens natuurkundige wetten in ons melkwegstelsel. Om onze dromen of soms waanideeën te vervullen. En dan opeens ervaar ik bewust,dat mijn lichaam soms hongerig en knorrig, maar bewegend als ingenieus NASA maanvoertuig. Mij telkens mobiliseert om mijn goed bedoelde handelingen, en eenvoudige plannen te realiseren. En dan zie ik jou, Jan Jaap, fysiek zitten op de grond met de armen gestrekt naar de hemel. Prachtig, vol dankbaarheid en respect. Dat geeft moed en zin. Om zuinig te zijn op Moeder Aarde. En dan hoort een spirituele bestuurder van dit fysieke lichaam, van dit organisch voertuig soms "uitstappen". Net zoals wij dat ieder dag meerdere keren doen. Bijvoorbeeld na een lange onrustige rit. Heerlijk even je benen strekken. En daar staat opeens deze wilskrachtige bestuurder, naast zijn donkere voertuig in een schemerige anorganische realiteit van deze aarde. Verbaasd om zich heen te kijken. Alsof je nuchter uit een projecteerde film stapt.
Nee, niet dat dit een teken van ferme meesterschap is. Moeder Aarde is inderdaad een planetaire entiteit. Een de menselijke beschaving is jong, heel jong en daar hoort natuurlijk deels wetenschappelijke onwetendheid bij. Op je stelling terugkomend. Ja, je mag altijd direct terug gaan naar je plek in het collectief bewustzijn. En mag ik de volgende metafoor gebruiken. Met het gevoel de "ijverigste" bij te zijn van de bijenkolonie. Een voor de hand liggende keuze, die hoort bij de verrassing van de plotselinge "ontkoppeling" en zien en het emotioneel opslaan van je "waarde volle" levenservaringen. En ja, for the happy few. Je kunt hier nog eeuwen acteren op een andere film van Moeder Aarde. Jan Jaap. fijn dat JIJ er bent.
Een reactie posten