donderdag 5 juli 2007

Wat is de zin van het leven ?


Een vraag als deze kan je alleen aan jezelf stellen,omdat een intuïtief antwoord het dichtste bij de multi-dimensionale waarheid zal komen.Deze waarheid is niet zichtbaar vanuit ons aardse denken,maar kan alleen vanuit de meer dimensionale werkelijkheid naar ons toe komen.Een rationeel antwoord zoals: het leven te ervaren,zoals het leven zich aandient of te zorgen dat de beste creatie van jezelf wordt verwezenlijkt is niet zinloos,maar geeft zeker geen antwoord op de vraag.Het antwoord op deze levensvraag is in feite niet belangrijk,want het leven draait niet om deze vraag,maar om duizenden kleine vragen, die verwijzen naar de essentie van de dingen die ons bezighouden.Ook deze kleinere vragen,die filosofisch gezien de levensvraag vereenvoudigen,verdienen een intuïtieve benadering.Hoe brengen we deze benadering tot stand,hoe vinden we de weg tot deze voorgevoelens,tot deze instinctieve mogelijkheden?Intuïtie is eigenlijk antwoord krijgen op de vraag welke men zichzelf stelt en het antwoord tot stand komt door integratie met het veld van informatie.
Welke als het ons omringende zero point field of akasha veld bekend staat.
Dit morphogenetisch veld van elektromagnetische origine gedraagt zich als het door Jung beschreven archetype,maar dan op kosmisch niveau.De intuïtie wordt verzwakt door ons denken,maar als we weten hoe we onze intuïtie kunnen versterken, kan dit heel goed met ons denken samen gaan en ons op een meer uitgebalanceerde manier in afwegingen bijstaan.Onze hersenen en ons hart in alliantie.Hoe kunnen we onze intuïtie nu versterken?Door oefeningen te doen,welke ons inzicht geven wat intuïtieve informatie is,wat we moeten doen om deze te kunnen ontvangen en hoe we deze informatie kunnen integreren in ons dagelijkse handelen.Het luisteren naar intuïtieve gedachten vereist een vertrouwen in jezelf,als spiritueel wezen.Vragen kunnen nu direct aan jezelf worden gesteld,doch moeten zo worden geformuleerd,dat de mogelijkheid van een niet bedoelde interpretatie wordt vermeden.Antwoorden kunnen komen via geassocieerde gedachten,vluchtige denkbeelden,fantasieën of dromen.Het is de kunst uit deze veelheid van informatie die zaken op te pikken,welke relevant zijn voor de gestelde vraag.Ook hierbij kan de intuïtieve kracht ons helpen.Als we nu de levensvraag willen beantwoorden begrijpen we beter dat er geen uniform antwoord kan zijn,ook al maken we gebruik van een netwerk van verbondenheid.Want de vraag die wij onszelf stellen geeft een gespiegeld antwoord en geen uniforme verklaring voor alles wat is.Het antwoord zal voor ons wezenlijk zijn,als we de waarde ervan ervaren en ons realiseren dat dit zo belangrijk is,omdat we zelf niet in staat zijn dit te bedenken.De vraag zelf is het antwoord in een multi-dimensionale werkelijkheid.Het antwoord is alleen een projectie van mogelijkheden in onze aardse dimensie.

J.J.v.Verre.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

eenvoudige denkpatronen,maar niet
onmogelijk

Anoniem zei

De essentie en de zin van het leven:

We hebben geleerd hoe het leven ontstaat, maar niet hoe te leven.
Homosapiens wat niet meer betekent als: de denkende mens of de verstandige mens, het verschil tussen mens en dier is zijn denken en het overwinnen van zijn extreme instincten en driften, dit kan enkel door de ontwikkeling van de neocortex, het bewust leren omspringen en het beheersen van instincten en driften is de ideale weg.
Het bewustzijn verruimen, dit om de essentie van het leven te benaderen en daardoor een zinvoller en meer tevredenen leven te kunnen genieten.
De neocortex-cerebri is het meest complexe deel van het brein, het onderscheid ons van andere zoogdieren en neemt 85% van de breinmassa in beslag.
Deze omgeving controleert talen, leren, geheugenopslag, rationeel denken, abstractie, fantasie enz, ongemanipuleerde informatie verhoogt het bewustzijn.
Het belangrijkste doel van het leven is zich bezig te houden met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.

De essentie of de zin van het leven, daar waar het allemaal om draait is eigelijk:
De geschikte partner met voldoende wederzijdse liefde en respect, wonen, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor een goede opvoeding van kind(eren), studies, sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, ethische en morele waarden respecteren.

Geluk uit zich doormiddel van:
Levensvreugde, vrolijkheid, vriendelijkheid, spontaniteit, tevredenheid, zorgeloosheid, ontspannen gevoel, vertrouwen, gezondheid, lachen, blijheid, genieten, respect, gezelligheid, gastvrijheid, fantasie en verbeelding, een vleugje humor, liefde en geliefd worden, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken in goed gezelschap maakt gelukzalig.
Samen met een ontspannen gevoel ontstaat het geluk en de beste ideeën, al deze samen is het geluksgevoel, het geluk bestaat uit al deze kleine stukjes.

Dit is het werkelijke welzijn van de mens, de zin van het leven, dit is levenskwaliteit in zijn hoogste vorm, het leven is de moeite waard.
De grootste tijd van het leven met deze dingen doorbrengen zorgt voor een menswaardig en tevreden bestaan.
Veel mensen zijn blind voor de echte dingen die het leven aangenaam maken en geloven in de vergankelijke materiele welvaart, reclame, overconsumptie en niet in welzijn, tevredenheid en geluk.
Geluk optimaliseert de levenskwaliteit en maakt het leven aangenaam (geboren om te leven!) de mens moet in de eerste plaats leren leven en genieten en zijn vooroordelen overboord gooien.
Al deze is een oefening tijdens welke het lichaam het gelukshormoon (endorfine) en het zelfbevestiginghormoon (serotonine) afscheidt.
We produceren (oxytocine) en (vasopressine) hormonen wanneer we aandacht, liefde en warmte krijgen.
Een prille relatie veroorzaakt hoge dosissen neutrofine het zogenaamde passie of kalverliefde hormoon, na gemiddeld twee jaar verdwijnt het hormoon neutrofine langzaam en maakt plaats voor oxytoxine het zogenaamde knuffel hormoon.
Dopamine veroorzaakt seksuele opwinding, het hormoon prolaktine remt na de geslachtsdaad de werking van dopamine af en zorgt voor rust en een goed gevoel.
Samen zorgen deze hormonen voor een beter immuunsysteem en voor een langer, gezonder en gelukkiger leven, het vertrekpunt voor geluk is een evenwichtig en objectief zelfbeeld.

Om aan een relatief stabiel geluk tegemoet te komen heeft de mens bepaalde noden:
Deze noden kunnen uiteraard door de samenleving in kaart gebracht worden.
In de eerste plaats heeft de politiek (via de ideologie) tot doel de weg vrij te maken voor deze noden of behoeften.
Deze behoeften worden ook wel eens welzijn en levensstandaard genoemd.
Levenstandaard beperkt zich niet tot materiele verworvenheden, de zin van het leven is levenskwaliteit in zijn hoogste vorm, “het welzijn”.
Uit onderzoek blijkt dat de factoren gezondheid, opleiding en welzijn in grote mate het geluk beïnvloeden, gezondheid is de belangrijkste factor.
De manier waarop men overdreven materiele zaken wil inschakelen om dit doel te bereiken is eigenlijk ondergeschikt, het einddoel is “geluk” en is belangrijk.
De mens duwt gemiddeld 50 jaar tegen de deur van het geluk, dan pas komt hij tot het besef dat deze deur langs binnen open gaat.
In de kamer van het geluk hebben de demonen status, geld, roem, leugens, bedrog, egoïsme en eigenbelang geen toegang.
Sociale aspecten zoals familie, vrienden en een goede relatie bevorderen het geluk, (provocatie, ruziën, wraakgevoelens, scheldpartijen en focussen op kleine fouten maken ongelukkig)
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)
Het geluk van het leven hangt in grote maten af van de kwaliteit en kwantiteit van je gedachten, de hersenen zijn flexibel en passen zich voortdurend aan, dit tot op een bepaalde ouderdom.
Het ongelukkig zijn motiveert om gelukkig te worden, leren van andermans fouten sluit het maken van eigen fouten uit.
Cultuur en kinderen zijn de wortel van ons bestaan en brengen ons dan weer korter bij de essentie van het leven, de glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft.
De enige en enkele manier om onsterfelijk te kunnen zijn is door je kennis te delen en ze door te geven.
Onze kinderen zijn het bewijs dat we bestaan, want ook mijn DNA zit in hen, het is zoals een vingerafdruk, uniek en authentiek.
Onze kinderen kennis doorgeven, degelijk opvoeden en waarden doorgeven, dit vormt ondermeer de zin van ons bestaan.
Reizen is een belangrijke factor om te ontspannen en te leren van andere culturen en mensen, wat ook goed voor uzelf is, reizen is als een boek, wie niet reist leest enkel één bladzijde van dit boek.
Voldoende en goede sociale contacten zijn de sleutel tot oud worden en bevorderen de immuniteit, op deze wijze zijn onze genen voorgeprogrammeerd, aldus wetenschappers die een grondige studie maakte over de plaatsen op onze planeet waar mensen het oudst worden.
Individualisme gaat nogal eens dikwijls gepaard met eenzaamheid, wat tot één van de meest slepende ziekte van onze planeet wordt aanzien.

Tijd is het meest kostbare in een mensenleven:
Deze tijd ( ongeveer 27.000 dagen) moet men zo optimaal mogelijk gebruiken, tijd is dus de grootste luxe van een mensenleven.
Tijd moet de mens gebruiken om te doen en laten wat hijzelf wil, waar en wanneer hijzelf wil, dit met respect voor de medemens en voor de natuur, deze is echte vrijheid, de rest is valse vrijheid.
Onbewuste kinderjaren, de jacht op geld en materiaal en de jaren boven de vijftig die ons fysisch aftakelen verminderen het optimale gebruik maken van deze tijd.
De effectieve optimale dagen zijn dus minder, ongeveer (15.000 dagen), wij allen leven maar tijdelijk in deze ene wereld.
We stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen.

De grootste tragedie van een mensenleven:
Deze is niet jong te sterven, maar de leeftijd van 80 jaar te bereiken zonder ooit echt geleefd te hebben.
We moeten ons niet zo zeer met de dood bezighouden maar wel met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.
Elke dag die voorbij gaat zonder zinvol te leven is een verloren dag, leven is genieten maar zeker niet enkel overleven.

Beperkte materiele zaken verwerven is een noodzaak, maar deze zeker niet ten koste van een half mensenleven.
Geluk is het gemeenschappelijk doel van de mensheid, het gemiddelde geluksgevoel is de laatste 50 jaar gedaald, meer mensen voelen zich ongelukkig, financies, inkomens en werkonzekerheid maakt mensen angstig, ongelukkig en depressief, te veel materiele waarden onderdrukken het geluk.
Mensen die focussen op geld, status, roem en materiele waarden zijn statistisch gezien ongelukkiger en hebben meer fysieke en psychische gezondheidsproblemen.
Het meest ongelukkig zijn mensen tussen de 25 en 50 jaar dit vooral door: leningen, bouwen, huur, voeding en energieprijzen, mobiliteitsproblemen, kinderen en carrière met stress enz.
De godin van vooruitgang, luxe, materialisme en tijd is in werkelijkheid een grote hoer die niet te verzadigen is.
Deze godin tracht ons zoveel mogelijk van de essentie van het leven af te houden, vb:
Beoordeel je succes aan wat je moet opgeven om het te bereiken en wat je moet opgeven om het te behouden.
Beoordeel materiele waarden in dienst van hun functie en niet enkel in dienst van hun schoonheid.
Schoonheid ontstaat meestal door de zuivering van overtolligheden.
In de laatste pyjama die men in het leven draagt zijn geen zakken.

Werken om te leven of leven om te werken?
Volgens de calvinistische principes (jaren 1500) is leven om te werken “het voorbeeld” van de ideale samenleving, de niet werkende schamen zich.
In 1500 leefde de mens in een manuele samenleving, nu 500 jaar later leven we in een geautomatiseerde samenleving.
De Calvinistische doctrine was natuurlijk in het leven geroepen om een primitief tijdelijk maatschappelijk systeem draaiende te houden.
Ons einddoel is een volledig geautomatiseerde economie, hier heeft de mens en zijn totale samenleving zijn hoogste doel bereikt “zijn einddoel”.
De totale samenleving kan zich volledig wijden aan de essentie van het leven zelf.
Het uitbuiten van mens door mens gehoord hiermede tot het verleden.
Werken of economie is een tijdelijk middel, een werktuig, het mag geen doel op zich zijn, het is een noodzakelijk middel in de tijdsperiode waarin we nu leven!
Het is: “het einddoel” de volledig geautomatiseerde samenleving die de mens van hard labeur bevrijd, daardoor zelf zijn tijd kan indelen en doen en laten wat hij wil en daardoor echt vrij kan zijn. Laat ons duidelijk zijn, leven kan uiteraard niet enkel werken zijn, het is vooral “niet” de enige zaligmakende bezigheid.
Ongecoördineerd werken en ongecoördineerde consumptie veroorzaken verloren generaties die de zin van het leven gemist hebben.

Werken doet men in de eerste plaats voor zijn bestaan:

Primaire behoeften: (de noodzaak)
Wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor goede opvoeding van kinderen, studies, ethische en morele waarden respecteren enz.

Secundaire behoeften: (de zin van het leven)
Sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, enz.

Tertiaire behoeften: (voorzorg)
Voorzorg voor: werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, invaliditeit, ongeval, pensioen, kindergeld, laatste vangnet OCMW en de (Federatie van Voedselbanken tegen verspilling)