Kijken en luisteren naar de ander maar geen waardeoordeel uitspreken. Dit is een belangrijk sport op de ladder van de spirituele ontwikkeling. We kunnen als mensen dit alleen ervaren indien we onszelf goed kennen en ook bewust zijn van de donkere kanten van onze persoonlijkheid. Die zelfkennis is onontbeerlijk om tot geestelijke groei te komen. Kijken en luisteren zonder direct met een oordeel klaar te staan, laat staan een veroordeling.Indien je de duistere kanten van jezelf kent,herkent en bewust benoemd,zal het gemakkelijker zijn om gevoelens van de ander te accepteren. Als je bewust bent van je eigen gevoelens van angst, ergernis, afgunst, pijn,teleurstelling en verdriet en je leert deze los te laten, dan kun je voorkomen dat je jouw eigen gevoelens op een ander afreageert. Dan is het mogelijk om echt naar de ander te luisteren. En door echt te luisteren is de ander ook beter te helpen. We kunnen dan de ander beter begrijpen en beter van advies voorzien,zonder dat we de zaken op onszelf projecteren. Ook moeten we ons niet laten meeslepen door de emoties van de ander, want daar is die ander niet mee gebaat. Wel moeten we begrip en mededogen tonen en laten zien dat we door verbondenheid met de ander,open staan om die emoties te ontvangen.
Door deze manier van kijken en luisteren zal ons bewustzijn groeien, maar we zullen ons ego moeten laten krimpen en de eenvoud van ons zijn moeten bewaren.
Zien zonder zeggen is een gave die ons kan verlichten naar een nieuwe samenleving, welke menselijker en liefdevoller kan worden.
Ik ben jij, jij bent mij, wij zijn zij met ons erbij.
J.J.v.Verre.
Litteratuur :
-De zevenstappen naar wijsheid en vrede,Hans Stolp,Uitgeverij Ankh-Heres,Deventer.
-Het pad van mededogen, G.de Purucker.Uit:Fountain-Source of Occultism.Theosophical University Press, Pasadena, Den Haag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten