donderdag 1 september 2016

Vakantie in Thailand


-De klok is stil en binnen in mij luidt mijn bonzend hart de beproeving van hitte en inspanning-

Na mijn tiendaagse verblijf in de Doi Suthep Tempel even buiten Chiang Mai, waar ik een meditatiecursus volgde, was ik even klaar met het sobere leven in een tempel gemeenschap.De drang naar een biertje drinken op een gezellig terrasje en lekker eten had ik een korte episode vrij aardig kunnen onderdrukken.Maar nu voelde ik me bevrijd en was ontsnapt aan de mores van de boeddhistische monniken. Ik nam mijn intrek in een goed hotel in de stad en kon weer heerlijk uitslapen, lezen en naar muziek luisteren.De eerste namiddag lag ik te relaxen op mijn koninklijke bed met baldakijn en wachtte op passionele verlangens. Het bijzondere gevoel van dit soort verlangens was tijdens mijn meditatiecursus weggebleven. Kwam dat nu door het sobere eten, een slaap tekort of misschien de toch iets heilige omgeving van het klooster? Misschien stopte ze daar iets in het voedsel om niet erotisch opgewonden te raken.Ik dacht aan een verhaal dat ik had gelezen, dat een soort drug bestond die je hetzelfde gevoel gaf als je eerste verliefdheid. Die dezelfde vlinders in je buik kon loslaten en het amoureuze gevoel verschafte, dat je nergens anders meer aan kon denken. Overmand door hartstocht, gevangen in het web van de erotische fantasieën.Ik zou zo'n drug wel willen proberen, hoewel ik heel gelukkig ben met mijn echtgenote en nog steeds vlinders in mijn buik voel als ik haar zie. Maar toch, de intensiteit van dat gevoel van je eerste verliefdheid is toch uniek.Ik dacht aan haar, die was thuis gebleven en sloot mijn ogen. Mijn ademhaling werd dieper en focuste mij bewust op de inademing en liet de uitademing los in het denkloze zijn. Dit was de liggende meditatie die ik als enige vorm van meditatie redelijk onder de knie heb gekregen. Vooral het moment van dit denkloze zijn dat weer plaats moet maken voor het bewust gekozen moment van inademing. Ik dacht na of dat eigenlijk wel kon en viel in een diepe slaap.Toen ik wakker werd was alles donker buiten en besefte ik dat mijn vakantie vrijheid was aangebroken. Maar het gekke was dat mijn denken nog in dat klooster zat en ik me afvroeg wat een ieder daar nu aan het doen was.Ik miste de sfeer van nederigheid en devotie en nu de gelegenheid voor goed eten en bier was aangebroken, verlangde ik weer naar een soberheid.Wat is een mens toch een onvoorspelbaar en gecompliceerd wezen.Ik kleedde mij aan en ging buiten de warmte in op zoek naar vertier, wat in Thailand meestal snel is te vinden.De gedachten aan het klooster werden steeds minder en alleen de liggende meditatie beoefen ik nog steeds.De herinneringen aan deze bijzondere leerperiode in mijn leven daar bovenop die heuvel, waren eigenlijk belangrijker voor mij dan de meditatiecursus zelf, omdat je geest later de ervaring beter kan communiceren met je denken, zodat ons zijn zich beter kan wapenen tegen de ego activiteit van dat denken.Eenvoud en soberheid geeft me nog steeds een voldaan gevoel, hoewel ik frequent gebruik maak van extravagante facetten van ons luxe leven.

Een monnik is uiteindelijk ook maar geïndoctrineerd in de wetten van karma,soberheid, liefde voor al het leven en verdraagzaamheid.Zijn luxe leven is een koelkast op zijn kamer en de vrijheid om te mogen communiceren met bezoekers.Ik ben soms even die monnik en die monnik is soms even zijn bezoeker. Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.


J.J.v.Verre

Geen opmerkingen: