De toren van Babel.

De toren van Babel is een bekend verhaal uit het oude testament.
Het heeft mij als kind al verbaasd waarom in dit verhaal de bestraffende hand van God wordt opgestoken en wat de interpretatie van de religieuze boodschap zou kunnen zijn.Kort na de zondvloed vestigde de nakomelingen van Noach zich op de laagvlakte in het land van Sinear,dichtbij de Eufraat.Hier werden belangrijke steden gebouwd zoals,Oer(Ur),Babel en Oeroek.De meeste van deze steden liggen in het huidige Irak,sommige zijn opgegraven,andere plaatsen zijn nimmer terug gevonden.Het idee van een hoge toren is begrijpelijk na de wereldwijde zondvloed.De toren van Babel heeft echt bestaan.Niet zoals wij dit kennen van het kleurrijke schilderij van Pieter Bruegel.De toren hoorde bij het tempelcomplex van Mardoek,de voornaamste god van Babylonië.Op oude kleitabletten zijn in spijkerschrift vermeldingen gevonden,dat men met de toren de hemel wilde bereiken. Ook dit verhaal vindt z’n oorsprong in mesopotamië,net zoals het verhaal van de zondvloed.Babylon wordt als plaats al in de 23e eeuw v.C.vermeld,maar wordt pas bekend als hoofdstad van de Hammoerabi dynastie(vanaf ca.1900 v.C.).Koning Hammoerabi,werd heerser over geheel Mesopotamië en koos Babylon tot hoofdstad van dit rijk.Rond 1595 v.C.werd de stad heroverd en daarmee kwam er een einde aan het oud Babylonische tijdperk.De oude kleitabletten vermelden een trapvormige toren van 91x91 meter en 91 meter hoog.De toren werd in 689 v.C. vernietigd door de Assyrische koning Sanherib,maar herbouwd en voltooid door Neboekadnezar II.De Perzen van Xerxes vernielden de toren mogelijk in 478 v.C.De Babylonieérs noemden hun toren Bab-Iloe,poort van God.De spirituele betekenis van de toren gaat veel verder dan in welk geschiedkundig werk ook melding van is gemaakt.De toren was een hemelpoort,een verbinding met een andere ruimtelijke dimensie.
De Zikkoerrat,zoals de trapvormige tempeltoren werd genoemd,is in overlevering een machtig wapen van de Babylonieërs geweest,dat door omliggende volken werd beschouwd als iets onaantastbaars.Het valt te begrijpen dat bij de verovering van Babylonië de toren werd verwoest,om zo doende de extra dimensionale kracht van de Babyloniërs te verzwakken. Omtrent de feitelijke geschiedenis van de toren is weinig bekend.Volgens de Romeinse schrijver Flavius Josephus was het koning Nimrod,een achter kleinkind van Noach, die opdracht voor de bouw gaf.
Deze geschiedschrijver benadrukte de hoogmoed van deze hoogbouw,nog sterker dan in het oude testament wordt omschreven.Hoogmoed komt voor de val,zoals het spreekwoord luidt.De vernietiging van de stad Babel,ook wel Babylon genoemd,wordt uitgebreid besproken in Openbaringen(18 en 19).De rijke stad werd in een uur verwoest voor zijn zonden,die “opgehoopt tot aan de hemel” waren.Wat zijn nou die zonden geweest,waar zo’n strenge straf tegenover stond?God of de buitenaardse overheersers dwongen de nakomelingen van Noach zich over de aarde te verspreiden,maar de mensen bleven bij elkaar,bouwden een stad en plaatsten daar een hoge toren als herkenningspunt.Maar ook als een veilige plaats,voor als er nog eens een watersnood zou komen.Volgens het oude testament werden de mensen gestraft met de Babylonische spraakverwarring.Hierdoor konden deze mensen elkaar niet meer verstaan en raakten ze alsnog verspreid over de aarde.De plek waar dit gebeurde noemde men Babel,wat verwarring betekent.Maar dit verhaal heeft geschiedkundig een andere wending gehad.De toren die daadwerkelijk is gebouwd,was een hele bijzondere toren.Een trapgevel toren die de hemel moest bereiken.In het begin hadden de torens drie verdiepingen,later vijf.In overeenstemming met de planeten Mercurius,Venus, Mars,Jupiter en Saturnus.
Nog later kwamen er twee verdiepingen bij voor de zon en de maan.Op de bovenste verdieping bevond zich het heiligdom,een tempel.In de tempel een opgemaakt bed en een gouden tafel.Er werd gezegd dat de God Mardoek af en toe de tempel opzocht,om er in te slapen met een vrouw.Vanuit de zevende hemel konden de sterren en planeten worden bestudeerd,want men was sterk gericht op de cyclische bewegingen van hemellichamen.In het vlakke land tussen Eufraat en Tigris waren vele tempeltorens aanwezig,als een soort van kunstmatige berg,waarop men dichter bij de goden stond,net als op een echte heuvel of berg.

De Griekse geschiedschrijver Herodotus,die rond 450 jr. v. Christus leefde,heeft deze tempeltorens gezien en in z’n reisverslagen beschreven.Er bestond in die tijd ook een beroemde school voor astrologie.Herodotus die in 460 v.C.de toren bezocht,terwijl deze aan het vervallen was,was bijzonder onder de indruk van de toren.Hij schrijft:de toren heeft een massief hart waaromheen cirkel gewijs plateaus zijn aangebracht,boven op elkaar.Dit ging door tot 8 niveaus.Alle verdiepingen kunnen beklommen worden via een weg,die om de toren heen draait.Halverwege zijn stoelen geplaatst om uit te rusten voor het tweede gedeelte naar de top toe.Of de toren echt is verwoest door vijandelijke legers of door natuurlijk verval is niet geheel duidelijk.In die periode werd er gebouwd met materiaal,dat was vervaardigd door modder en stro in mallen te laten bakken in de zon.Deze stenen werden samengevoegd met behulp van bitumen,een teerachtige substantie,geïmporteerd uit het plateau van Iran.Door deze constructie waren de Ziggoerats erg gevoelig voor regen en wind.Dus de erosie in combinatie met aardbevingen zal een natuurlijk verval van de toren waarschijnlijk zijn geweest.De stenen die de Egyptenaren gebruikten waren in Mesopotamië niet voorhanden.Ook waren het allen stugge bouwwerken,die snel schade opliepen bij de vele aardbevingen welke in dit gebied veelvuldig voorkomen.
In die tijd van de hoge toren van Babel bestonden er nog wel 50 andere tempeltorens in dat gebied.
Deze tempels gaven aan hoe sterk de verering was voor de hemelse Goden.Het verhaal over de toren van Babel gaat verder als Alexander de Grote,aanvoerder van de Macedoniërs op 18 september 331 v.C. de Tigris overstak in Noord Irak,op weg naar de confrontatie met de koning van het Persische rijk:Darius III.De veldslag vond plaats bij Gaugamela,even ten Noordoosten van het tegenwoordige Mosul in Koerdistan.Alexander had een leger van zo'n 50.000 soldaten,(volgens Babylonische kleitabletten in spijkerschrift).Het leger van Darius zou veel groter zijn geweest en telde 600.000 soldaten,doch deze bron dateert van 450 jr. later.De strijd duurde 1 dag en daarna was Irak in handen van Alexander de Grote.Aan Macedonische zijde vielen 500 doden.Darius werd verslagen,Alexander trok naar het zuiden,naar Babylon,de stad die door Nebukadnesar,was gebouwd.Na zijn overwinning trekt hij de stad binnen.Volgens de kleitabletten werd hij gezien als de koning van de wereld.Hij gaf de stad een belangrijke boodschap:De tempel van Mardoek,de Babylonische oppergod,zal worden herbouwd en ook de toren zou worden vernieuwd.De nodige gelden zouden door de Babyloniërs in de vorm van belasting moeten worden opgebracht.Alexander nam zijn intrek in het paleis van Nebukadnesar.Hij gedroeg zich als een Babylonische koning.De Babyloniers waren gewend aan vreemde overheersers,zoals de Chaldeeën,Assyriërs en de Perzen,die er voor de Macedoniërs waren geweest.Als ze maar respect toonde voor hun tradities en hun geloof.Ze zullen Alexander vreemd hebben gevonden,want hij had geen baard,droeg een soort van kort rokje en tooide zich met een soort van haarband,i.p.v. een echte kroon.Alexander stond de Babyloniërs toe hun belastingen in de tempelkas te storten,om zo het belangrijke monument te herbouwen.Maar ondanks deze financiële maatregelen schoot de herbouw van de toren niet op.Toen Alexander in 323 vanuit India terugkeerde naar Babylon besloot hij drastische maatregelen te nemen om de herbouw van de toren te versnellen.De nieuwe toren zou niet alleen worden herbouwd,maar zou hoger en indrukwekkender worden dan ooit tevoren was gepland.E-temen-anki(huis van het fundament van de hemel op aarde).Gedurende twee maanden werden tienduizend manschappen ingezet,om de gedeeltelijk gerenoveerde toren te slopen.Het bouwwerk zou vanaf de fundamenten opnieuw worden gebouwd.Zover kwam het niet,want hij werd ziek en op 11 juni 323 overleed Alexander,op 32 jarige leeftijd.
Zijn opvolgers hadden weinig belangstelling voor het bouwproject.De Astronomische Dagboeken vermelden dat er soms wat puin werd geruimd,maar aangezien dit moest gebeuren op koste van de Babylonische gemeenschap,werd weinig vooruitgang geboekt.Tot 306 was er geen koning.Daarna werd Alexanders vriend Seleukos koning,maar die had geen tijd om zich met Babylon bezig te houden.Zijn zoon Antichos verbleef wel in Babylon,maar had ook andere beslommeringen aan zijn hoofd.De kroniek die bekend staat als BCHP-5 vermeld dat in een bepaald jaar zelfs het weghalen van het puin stagneerde.Alleen als een bevelhebbende er geld voor vrijmaakte kon er vooruitgang worden geboekt.Pas na 300,toen het rijk van Alex tussen zijn generaals was verdeeld,was het weer tijd om de toren te herbouwen.Ergens na 293 had Antichos het kapitaal bijeen.Honderden ambachtslieden en metselaars stonden klaar om de toren in z’n voormalige glorie te herstellen.Er stonden zelfs olifanten in de tredmolens.Een kleitablet uit ’t Louvre in Parijs bevat de blauwdruk:het bouwwerk had 92 meter hoog moeten worden.De voorbereidingen bleken voor niets te zijn gemaakt,zoals blijkt uit kroniek BCHP-6. Het begin van de bouwactiviteiten werd feestelijk gevierd met het uitdelen van geschenken.Toen de feestelijke dag eenmaal was aangebroken,schreed Antichos naar voren om een bouwoffer te brengen.Hij viel languit op de ruïne,zoals de kroniek vermeld.De kroonprins beschouwde de valpartij als een goddelijke waarschuwing:de olifanten mochten het laatste puin opruimen,doch de toren is nooit herbouwd.

Tijdens opgravingen in 1913 werd de plaats van de vroegere Etemenanki teruggevonden.
Het huis met de fundamenten van de hemel op aarde.
De spirituele boodschap is duidelijk,een verbinding tussen onze dimensie en een ruimtelijke weergave van het multidimensionale.De straf van God berust op de eigenwijsheid van de mens,die zich niet laat manipuleren door hogere wezens.
De kracht van de toren met tempel was de kracht van het extradimensionale,welke in overleveringen bleef voortbestaan.Ook zal de toren, als observatiepost van astronomen en astrologen,belangrijke informatie hebben opgeleverd. De straf van God was bedoeld om de mensheid klein te houden,misschien wel te onderdrukken. Dit kan met een "religie" worden verwezenlijkt.
De grote goede God en de kleine slechte mens. Het Bijbelse verhaal handelt over hoogmoed,maar berust in feite opeen represaille maatregel,zoals die door onze bezetters in WO-II ook werd toegepast. Als we zouden blijven geloven in de goedheid van God,dan blijft er een discrepantie bestaan tussen de ernst van het vergrijp en de zwaarte van de straf.

Spiritueel gezien bestaat er geen plaats voor een straf,want een straf is een opgelegde wil van een dominerende entiteit. Wie moet ons, gematerialiseerde licht energieën, straffen voor iets dat we doen in verbondenheid met het al?
Zondigheid is een vrijheid van zijn ,die is bedacht door een geest,die de mens wilde opsluiten in dualiteiten van goed en slecht.Mensen kunnen hun vrijheid niet verspelen als zij de hemel willen bereiken. De toren van Babel is een symbool van de vrijheid van menszijn.De mensheid streeft nog steeds naar hogere torens.
De hoogste toren ter wereld wordt volgend jaar in Dubai afgebouwd en zal dan 818 meter hoog zijn.


J.J.v.Verre/jan.2008.


Geschiedkundige informatie ontleend aan:

Etemenanki(The tower of Babel) article by Jona Lendering.
Ruin of Esagila chroicle(BCHP 6).Bert van der Spek VU Amsterdam.
Chronicle concerning Antiochus and the Sin temple
(BCHP 5) Bert van der Spek VU Amsterdam.
Aantekeningen bij de bijbel, J.P.van de Giessen.
Der Tempelturm Etemenanki in Babylon,Hansjörg Schmid.
De roeping en doelstellingen van Hammoerabi,Eric Verdonck.