Tijdbeleving en bewustzijn.

Vroeger ging alles langzamer,of je nu hard werkte of niets deed.Oudere mensen vertelde je dat de tijd zo snel verliep,terwijl je zelf het gevoel had dat alles veel sneller mocht gaan.Sneller volwassen worden,sneller in een auto rijden,sneller zelf op vakantie kunnen gaan en sneller echt eigen baas zijn over je eigen leven.
Wat verandert er in de tijdsbeleving bij het ouder worden?Sommige onderzoekers beweren dat het hoofd vol raakt met al de herinneringen en daardoor het gevoel van tijdsbeleving verandert in een steeds snellere beleving.Het bewustzijn van de energetische botsingen die onze hersenen registreren is een kaatsspel tussen inkomende en opgeslagen energieën.Het weten van bekende zaken geeft nieuwe impulsen een versnelde doorstroming in het energetische web van opgeslagen gebeurtenissen.

Een andere interessante gedachte is de tijdsdimensie zelf.In hoeverre wordt het bewustzijn beïnvloed door de factor tijd die het nu van het verleden en toekomst scheidt. Door het comprimeren van een vier dimensionale toestand in een drie dimensionale ruimte wordt de tijd stil gezet. Misschien kunnen jongere mensen gemakkelijker hun bewustzijn vier dimensionaal ervaren,terwijl oudere mensen het vier dimensionale gebeuren proberen te comprimeren en daardoor continu een versnelling in de drie dimensionale wereld ervaren,waarbij het lijkt alsof de tijd sneller gaat.Als we het leven reduceren tot de allerkleinste deeltjes, de quarks,dan blijft de tijd buitenspel.De term deeltje is eigenlijk een verkeerd woordgebruik.De objecten die door de deeltjesfysica worden bestudeerd,gedragen zich volgens de wetten der kwantummechanica en vertonen daarom dualiteit. In sommige experimenten gedragen ze zich als deeltjes,in andere als golven.Het zijn geen deeltjes noch golven,maar slechts een wiskundige formulering van een kwantum toestand in een abstracte ruimte.Subatomaire deeltjes manifesteren zich verschillend in relatiemet de waarnemer, waarbij het waarnemend bewustzijn invloed uitoefent op het gene dat wordt waargenomen. Hierdoor staat de vorm niet vast.Waargenomen werkelijkheden zijn gerelateerd aan bewustzijn.Met name de graad van bewustzijn, ook wel de trillingfrequentie genoemd.Hierdoor is het mogelijk dat de vorm en eigenschappen van de materie dusdanig kunnen verschillen dat het begrip “werkelijkheid” niet meer van toepassing is.
In de spirituele filosofie spreken we van een meer dimensionale werkelijkheid.
Het wezen van de materie is een wiskundige formule geworden, welke via een filosofische invalshoek moet worden benaderd.Wat is nu de rol van ons bewustzijn in de tijdsbeleving?Is ons bewustzijn wel gekoppeld aan onze hersenactiviteit? Of is ons bewustzijn een non locaal fenomeen wat alleen een interactie met onze hersenen aangaat? Ook het bewustzijn zelf kan als kwantum verschijnsel worden beschreven.Zoals studies welke op microanatomisch niveau het centraal zenuwstelsel ontleden en de fysische verschijnselen in de microtubuli beschrijven.Dit veld van kleine zenuwcel deeltjes en tubuline eiwitten werkt als een super snelle computer.Het zou de interface kunnen vormen tussen non locaal bewustzijn en hersenfunctie.Tussen vier-dimensionale informatie en drie-dimensionaal bewustzijn.Door deze drie-dimensionale beperking kan ons bewustzijn de werkelijkheid
niet waarnemen in zijn multi-dimensionale hoedanigheid.Het zal de hiaten aan informatie zelf bedekken door de tijd te projecteren op momenten van zintuiglijke waarneming.Volgens Penrose kan het bewustzijn niet worden verklaard door neuronen of netwerken van neuronen,maar door kleine deeltjes,de microtubuli die in elke lichaamscel voorkomen.Andere onderzoekers menen dat deze tubuline eiwitten zelf het bewustzijn genereren.Dat tijdsbeleving een bewustzijn gekoppeld fenomeen is,lijkt mij duidelijk.Waarom de subjectieve tijdsbeleving verandert bij het ouder worden blijft speculatief.Het is bekend uit studies met mensen die in grotten verbleven, de tijd trager werd ervaren.Uit een grotverslag waarbij Maurizio Montalbini 366 dagen in afzondering verbleef, hij het idee had dat zijn verblijf 219 dagen duurde.De verhouding tussen de waak- en rustperiode blijft onveranderd t.o.v. het leven buiten de grot. Ook het denken in tijdselementen is lastiger wanneer men in het donker in een grot verblijft.Het beleven van de tijd is van ons bewustzijn afhankelijk en is niet te verklaren door het “vol”raken van onze geheugenfunctie.Mogelijk dat een snellere tijdsbeleving door het bewustzijn zelf wordt gegenereerd.
Tijd is betrekkelijk,relatief en zeker geen absoluut begrip.
De tijd verglijdt langs zon en maan,rond de cirkel van ons cyclisch bestaan.
Zal ik meegaan of blijven staan?
De aarde draait door,een mens zal vergaan.
Het weten is vergeten als Chronos stil blijft staan.


J.J.v.Verre.



Geraadpleegde litteratuur :
-------------------------

S.Hawking: Het heelal.

S.Hawking en R.Penrose: De aard van ruimte en tijd.

R.Penrose: Shadows of the mind.

R.Penrose:De nieuwe geest van de Keizer.

Allan Hobson:Bewustzijn.

Erich Harth:Brein en Geest.

F.C.v.Dongen:Het bewustzijn als Quantum-verschijnsel
Een kritiek op de tijdsbeleving.

P.v.Lommel:Eindeloos Bewustzijn.

J.Phillips:Sociologist emerges from grotto.
The Times,10 dec. 1993.

Wikipedia: Bewustzijn.