Dichterbij.

------------------- Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Na jarenlang geworsteld te hebben met gevoelens van een plotseling opkomende boosheid,een misschien wel licht agressief gedrag, ego centraal gerichte doelstellingen en andere duistere zijden van mijn persoonlijkheid,heb ik na rijp beraad met mijn liefdespartner gekozen voor een spirituele zelf behandeling. Ik noemde dit zelfmutatie ,een multifunctioneel woord wat misschien het antwoord kan geven op vragen als : hoe beheers ik mijzelf? Ik had geen duidelijk behandelingsplan of techniek voor ogen,maar het moest een spontane gebeurtenis zijn. Een spontane geboorte,een plotse dood,een moment van plotselinge verandering dat zich niet van tevoren aankondigde.

Er werd een datum geprikt toen ongeveer vier maanden verder: 1-1-2001. Een symbolische datum,een krachtige coördinaat in de tijd,een cesuur tussen vroeger en nu. Voor die datum heb ik mijn geest opengesteld voor esoterische litteratuur, theosofische overwegingen,Boeddhistische leringen en meditatie technieken , doch werkelijke meditatie heb ik nooit ondernomen. De verschillende boeken en de vele gesprekken met spiritueel ingestelde vrienden hebben me veel geleerd over andere levensfilosofieën. Uit deze nieuwe informatie kwam een nieuw denken opgang,bewuster dan mijn vroegere denkbeelden en meer gericht op mijn bovengenoemde streven. Langzaam leefde ik toe naar die datum van transformatie. Een toch wel gewone dag maar voor mij een hele bijzondere dag . Een dag die te vergelijken is met de dag waarop je met roken stopt of andere goede Nieuwjaars voornemens ,welke moeilijk lijken om te realiseren.

Wat is nu het uiteindelijke resultaat van deze transformatie? En is het gelukt om te veranderen in een minder opvliegend en meer sociaal denkend persoon? Volgens mijn liefdespartner was het een opmerkelijke verandering die zij bij mij waarnam. Een minder snel boos wordende houding naar haar toe en naar onze kinderen. Minder snel de schuld bij anderen leggen als eigen fouten of slordigheden meespelen. Minder snel somber zijn of teleurgesteld als iets even wat tegenzit.
Wat zijn nu de door anderen opgemerkte veranderingen aangaande mijn emoties? Ten eerste,het bedachtzamer reageren op onverwachte gebeurtenissen. Het bijna ontbreken van een echte spontane reactie. Ten tweede,het te lang overwegen van beslissingen en het relativeren van gebeurtenissen zodat een interessante discussie mening ontbreekt. Een van mijn dierbare emoties, de hartstocht is gelukkig onveranderd aanwezig gebleven en verder is mijn gevoel van liefde voor alles wat leeft sterk toegenomen. Ik zie het leven op aarde in verbondenheid en niet als individuele eenzaamheid. De macht van deze verbondenheid is zoveel sterker dan de armoede van individuele denkbeelden als eenzaamheid,alleen zijn, geïsoleerd zijn,verstoten voelen en zich liefdeloos voelen. In deze wereld van verbondenheid mag geen armoede,honger,strijd of pijn bestaan. Het een voelen met alles wat leeft geeft ons mensen zoveel liefde dat al het “slechte”kan worden overwonnen.

Binnen de spirituele filosofie heb ik gekozen voor het boeddhistische levensprincipe van liefde en mededogen. Het leven is zo vluchtig,zo snel voorbij,zo spijtig,zo onmenselijk. Laat ons denken aan de grootsheid van ons menselijk zijn in verbondenheid met alles wat leeft. Laten we kiezen voor verandering, mutatie, een hogere trillingfrequentie of hoe dat ook benoemd mag worden. Kiezen voor de liefde in verbondenheid en niet alleen de verbondenheid met je partner,je gezin,familie of vrienden kring,maar alles waar het gevoel van liefde je mee verbindt. Ik hoop dat ik door bovengenoemde zelf mutatie een beter mens ben geworden. Ik heb dit wel zelf mutatie genoemd, maar het blijft eigenlijk bij een kleine verandering in de menselijke geest,die de wil en het denken beïnvloed en de acute emotie leert beheersen. Van Verre dichterbij ,is eigenlijk de titel van deze beschouwing. Denken in nieuwe zekerheden en weten dat ons bestaan wordt behoed door liefde.

J.J.v.Verre.