zondag 12 april 2009

De drie-eenheid.



Verleden,heden en toekomst zijn de drie grootheden die ons driedimensionale denken vastmaakt aan de belevenis van de tijd. Deze tijd is de versneller die het nu doet verdwijnen op de weg tussen verleden en toekomst. Deze drie grootheden zijn geen eenheid ,maar een lijn tussen vroeg en laat, tussen hoop en berusting,tussen herinneren en zien,tussen geboorte en sterven. Als we de drie-eenheid als volgt omschrijven,krijgen we een ander beeld van het nu in relatie met zijn naaste buren. Als we het tijd denken laten varen door de grootheden anders te benoemen,dan begrijpen we direct het onderliggende probleem. Was -is- komt geven geen tijdsverschillen aan,als we vanuit het nu ,het is redeneren. Want was bestaat alleen in het nu,evenals het komt. Er is een entiteit die was geboren en uiteindelijk komt te vergaan. Er is geen was in het verleden,maar alleen in het nu. Het komt kan alleen in het nu verschijnen en niet in de toekomst. Het struikelblok voor de mens is immer het volgende: de toekomst wordt gezien door het verleden te extrapoleren en het nu wordt gezien als een onderbreking van de weg naar de toekomst. Het nu is veel meer dan wachten op de volgende stap. Het is alles wat er is. Het nu is de enige plaats waar zich de scheppende energie bevindt. Het nu is het enige dat was,dat is en altijd zal blijven als spil in de drie-eenheid van ons bestaan. Ons denken zal moeten worden omgeschoold tot de ondeelbare grootheid van het nu bewustzijn. Alleen verandering in het nu zal het denken vervolgen op de cirkel van ons bestaan. Het cyclische gebeuren plaveit de weg van vooruit snellende gedachten. De eenheid van de drie elementen plaatst de mens in de niet-tijd en schept de kans om liefde in verbondenheid te ervaren in ons aardse bestaan. De weg naar de toekomst is de keuze in het nu voor harmonie en verbondenheid met vriend en vijand,met buur en tegenvoeter,met overheerser en onderdrukte ,met plant en dier, met alle levende wezens die onze aarde bewonen. De drie eenheid zal het kader vormen om als een burcht het nu te beschermen. In het nu zullen we moeten leren te vergeven,te vergeten,te geven en op zoek gaan naar de kracht van de energetische verbondenheid die elk individu plaatst in de onmetelijke grootsheid van ons bestaan. Het leven in het nu is zoeken naar die eenheid van mens-zijn ,die het gezamenlijke bestaan behoedt en zich in spirituele kracht mag blijven verrijken. Het materiële zal moeten desintegreren in de rijkdom van ons zijn en die welstand die we allen bezitten zullen we moeten leren ervaren.
Tenslotte nog een citaat uit een beroemd boek: “heb je naaste lief zoals jezelf”. Denk in verbondenheid,van eenheid en oneindigheid: ”ik ben jij,jij bent mij,zij zijn jou met mij erbij”.

J.J.v.Verre.

Geen opmerkingen: