De Kama Sutra

“Inzicht is de sluier van de illusie doorzien en liefde ervaren in een nieuwe werkelijkheid”.


De Kama Sutra(Kamasoetra)is een oude Indiase hindoe tekst, gecomponeerd door Vātsyāyana, een Indiase filosoof, die leefde in de 2e eeuw na Christus. Geschiedkundigen denken dat de Kama Sutra door overleveringen is samengesteld tussen 400 jr. voor en 200 jr. na Christus. Hoewel de huidige vorm pas in de 2e tot 4e eeuw na Christus tot stand is gekomen.
Het wordt in het algemeen beschouwd als het standaardwerk over menselijk seksueel gedrag in de Sanskriet literatuur. Het behandelt tot in details vele onderwerpen op erotisch gebied. Het boek was een handleiding voor (pas)getrouwde stellen om elkaar te ontdekken en plezier te kunnen verschaffen in een tijd waarin de meeste huwelijken nog werden gearrangeerd. Minder romantiek bestond door deze opgelegde partner keuze en daardoor het plezier van de seks kon verstoren. Het leert de man om de vrouw die hij gehuwd heeft te behagen en zo haar liefde te winnen. Het is grotendeels in proza geschreven met veel ingevoegde poëzie verzen.
Kama, wat een van de vier doelen van het Hindoe leven is, betekent begeerte en sutra betekent letterlijk draad of lijn, die dingen bij elkaar houdt. Het richt zich op beeldspraak of zinnebeeldige uitleg in korte, bondige regels. In tegenstelling tot onze westerse opvattingen, is de Kama Soetra niet uitsluitend een handleiding voor seksuele erotiek. Het is meer een leidraad voor een deugdzaam en minzaam leven dat de aard van liefde en gezinsleven en andere aspecten met betrekking tot een harmonieus en gelukkig leven bespreekt. Het stimuleert creativiteit en handelt voor het grootste deel omtrent de filosofie en theorie van liefde, wat dit verlangen teweegbrengt, wat het ondersteunt en hoe en wanneer het goed of slecht is.

-- Een 19e-eeuwse illustratie uit de Kamasutra--

De Kamasutra bevat 36 hoofdstukken in zeven delen:

1.Inleiding(5 hoofdstukken) over liefde in het algemeen, de plaats ervan in het leven en een indeling in soorten vrouwen.
2.Over de seksuele eenwording(10 hoofdstukken), een diepgaande verhandeling over diverse seksuele technieken, van kussen via voorspel naar orgasme. Verder onder andere seksuele houdingen(standjes) en trio’s.
3.Over hoe een vrouw te krijgen(5 hoofdstukken), hofmakerij en huwelijk.
4.Over een echtgenote(2 hoofdstukken), hoe gedraagt zij zich.
5.Over de vrouwen van anderen(6 hoofdstukken), over verleiding.
6.Over courtisanes(6 hoofdstukken).
7.Over manieren zichzelf aantrekkelijk te maken voor anderen(2 hoofdstukken).

Ook de Boeddha onderwees een Kama Sutra, gedateerd naar de 4e eeuw BC. Daarin gaat het niet over hoe plezier te verkrijgen, maar over hoe deze zoektocht tot zowel plezier als ongeluk leidt en dat men het zinnelijk genot daarom beter kan vermijden, om zich sterker te kunnen richten op de zoektocht naar het Nirwana.

Kama, het bevredigen van sensuele begeerte. Het wordt gezien als een van de vier levensdoelen (de zogenaamde "purusartha's"). Kama is het doel van ervaring met de eerste vijf van de zes zintuigen: het fysieke lichaam, de tong, de neus, de oren en de ogen. Het verwijst naar het willen ervaren van sensueel plezierige of aangename gevoelens door (ten minste) een van deze vijf zintuigen. Voor begeerte in het algemeen wordt het woord “tanha” gebruikt. Dit verwijst naar alle soorten begeerte, gericht op alle zes de zintuigen, dus ook daarbij de geest.

De andere drie “purusartha’s” zijn Artha(rijkdom), Dharma(deugd, gerechtigheid) en Moksha(bevrijding). In de vroege Veda’s was er sprake van drie doelen, de trivarga. Pas in de Upanishads werd moksha toegevoegd tot de purushartha of caturvarga. De Upanishads betekenden een omwenteling waarmee het belang afnam van de deva's, de vedische goden. Brahman en Atman werden centrale begrippen en daarnaast kwam de nadruk vanaf dan te liggen op het lijden en het ontsnappen aan samsara , de cyclus van dood en wedergeboorte die afhankelijk is van karma.

Seksualiteit is een bijzondere vorm van expressie die we moeten ontwikkelen en koesteren in zijn steeds weer unieke setting. Deze vorm van kunst voert het lichaam en geest naar orgasme en voedt de ziel met spirituele rust. Het scheppen van deze erotische kunst mag nooit ontaarden tot sleur, want dan worden lichaam en geest verneukt en vindt onze ziel geen berusting.

Liefde zonder voorwaarden

ik leef zonder verleden
ik denk zonder toekomst

ik ben zonder vrezen
ik wandel zonder richting

ik luister zonder horen
ik zie zonder woorden

ik verlang naar liefde
zonder voorwaarden


J.J.v.Verre.


Literatuur:

-Wikipedia, Kamasutra
-Kama Sutra, Vatsyayana/ Richard Francis Burton,published by Musaicum,2017,ISBN 978-80-272-3692-3
-Kama Sutra, Deepak Chopra, Virgin Books,2006,ISBN 1852273704.
.

Aging, plastische kaders van sterfelijkheid.

Een mens zou willen sterven, niet uit moed of omdat hij ongelukkig is,
maar alleen al uit verveling, om niet telkens weer hetzelfde te moeten doen.
--Francis Bacon--

Een mens heeft door de eeuwen al gedroomd van een eeuwige jeugd en onsterfelijkheid. Uit de bijbel weten we dat Adam en Eva bij de verdrijving uit het paradijs worden veroordeeld tot sterfelijkheid. Goden en godinnen zijn onsterfelijk, maar eigenlijk zijn de Griekse en Romeinse goden verdampt in de geschiedenis, opgelost in het veranderde denken. Tegenwoordig bedoelen we met onsterfelijkheid, dat je niet meer kan sterven door een natuurlijke dood. Het stoppen of sterk vertragen van de veroudering, door het proces van veroudering te zien als een degeneratieve aandoening, die niet persé irreversibel hoeft te zijn. Pillen, zalfjes en kruiden hebben in het verleden al van veel goed gelovigen de beurzen lichter gemaakt, omdat je graag wil geloven in de eeuwige jeugd. Nu staat ons een wetenschappelijke doorbraak te wachten, die het proces van veroudering heeft ontleed en nu begonnen is om daadwerkelijk met een medicamenteuze therapie de resultaten te vervolgen in een clinical trial.
Wat is veroudering eigenlijk? Een van de definities van veroudering is: verandering van cellen en organismen als functie van de tijd. Uit Wikipedia: De biologische veroudering slaat op de gevolgen van het ouder worden voor het menselijk lichaam en hersenfunctie. Dit komt door geleidelijke veranderingen in het DNA. Hierbij wordt nog een onderscheid gemaakt tussen een normale veroudering en een pathologische veroudering, die tot uiting komt in ouderdom gerelateerde ziekten. Symptomen van een biologische veroudering zijn: botontkalking ,vermindering van spiermassa, gewrichtsproblemen en verslechtering van de visus en gehoor, door degeneratieve processen. Ook binnen de hersenen treden veranderingen op in de vorm van neuraal verlies, dat zich uit in verminderd cognitief functioneren. Sommige mensen blijken minder gevoelig te zijn voor het verkrijgen van ouderdomsziekten en de symptomen van vroegtijdige veroudering dan anderen. Deze succesvolle veroudering heeft drie belangrijke componenten:

-weinig voorkomen van typische ouderdomsziekten of handicaps.
-goede mentale en lichamelijke conditie
-grote activiteit in het dagelijks leven.

Om te begrijpen wat veroudering precies betekent moeten we de cel induiken en begrijpen welke processen zich daar afspelen. Het cytoplasma van een gezonde cel is helder en transparant, die van een oude cel is donker en zit vol met vuil. De lysosomen in de cel ruimen het cellulaire afval op door autofagie. Maar wanneer houdt de cel op om zichzelf te herstellen? Bij ratten leerde men dat cellen dubbel zo lang in leven bleven met de nodige voedingsstoffen, maar met de helft van de dagelijkse calorieën. Elke cel bevat honderden en soms duizenden mitochondriën om alle radertjes op moleculair niveau aan te drijven. Elke mitochondrium bevat een hele verzameling rotatiemotortjes. Deze motortjes leveren het energierijke molecule, ATP af. Het is de ultieme brandstof voor onze cellulaire verbranding. Soms wordt er geen ATP gevormd, maar vormen de O2-moleculen zich tot oxidanten of vrije radicalen. Deze vrije radicalen beschadigen ons DNA, dit kan het begin van veroudering of kwaadaardige cel ontsporing initiëren. Cellen die als gevolg van schade minder goed functioneren, moeten door het lichaam worden opgeruimd of gerepareerd. Maar door verandering in het DNA lukt dat beide niet. Deze niet goed functionerende cellen worden senescente cellen genoemd. Een ander nadelig fenomeen is dat die senescente cellen een heel scala aan eiwitten produceren, die weer verschillende ontstekingsreacties veroorzaken. Ouderdomsziekten en kwaadaardige ontstekingen zijn daar het gevolg van. De wetenschap verdiept zich nu in de vraagstelling: Hoe kunnen deze cellen worden opgeruimd?

De cognitieve veroudering, de veranderingen in cognitieve functies, zoals geheugenfuncties, die voortkomen uit veranderingen van hersenfunctie bij het ouder worden. Binnen het biologisch onderzoek naar veroudering vormt het moleculaire-biologisch onderzoek naar genetische aspecten van ouderdom een belangrijk onderdeel. Een deel van dit onderzoek richt zich op studies van het genoom van zeer oude mensen(100-plussers).Verder probeert men via dier experimenteel onderzoek, bijvoorbeeld door het kweken van mutante muizenkolonies, te ontdekken of fouten in het herstel of transcriptie van DNA, een mechanisme is dat een verschijnsel van vroegtijdige veroudering kan verklaren.
Als een van de externe oorzaken van cel- en DNA-beschadiging wordt de productie van zuurstof-gebaseerde vrije radicalen genoemd. Vrije radicalen zijn ook betrokken bij bepaalde processen van signaaloverdracht in het zenuwstelsel. Antioxidanten zouden een bescherming kunnen bieden tegen het negatieve effect van die vrij radicalen.
Een andere biologische oorzaak zou te maken kunnen hebben met het verkorten van de telomeer lengte na elke celdeling. Kortere telomeren zouden een mechanisme in gang zetten dat vermeerdering van cellen tegengaat. Of verkorting van de telomeer lengte een primaire oorzaak is van veroudering of een secundair verschijnsel is nog niet zeker.
Een ander deel van studies houdt zich bezig met de rol van het dieet. Calorie beperking gecombineerd met voldoende mineralen en voedingsstoffen zou het aantal vrije radicalen beperken. De biologische effecten van zo’n dieet worden nu in klinische trials onderzocht.

Tevens zijn er een aantal medicamenten die in een trial vorm worden onderzocht. Via dierexperimenteel onderzoek zijn er een aantal middelen gevonden, die bij muizen, honden enz. de levensduur aanzienlijk kunnen verlengen. Het geneesmiddel Proxofim, (gebruikt in de kanker therapie),kan bij muizen de levensduur verlengen en oudere muizen weer eigenschappen van jonge muizen geven. Rapamycine bij honden( een middel dat wordt gebruikt om de afstotingsverschijnselen van getransplanteerde organen tegen te gaan).Bij een lagere dosering zou het effect te vergelijken zijn met calorie beperking. Everolimus werkt als de Rapamycine. Het gaat de achteruitgang van het immuunsysteem met de leeftijd tegen. Het effect van Metformine bij patiënten met diabetes mellitus, die vertraging van veroudering geeft .Ook het triple receptor drug(GLP-1/GIP/Glucagon) gebruikt bij de behandeling van diabetes mellitus zou een rol kunnen spelen bij het vertragen van veroudering en geheugen verlies. Simvastatine, een cholesterolsynthese remmer, heeft anti- inflammatoire eigenschappen in de macrofagen via de up regulatie van een atheroprotectieve transcriptie factor, de Kruppel-like factor 2. Resveratrol, een potente antioxidant met anti-inflammatoire en immuun stimulerende eigen schappen. Toegevoegd aan oudere huidcellen zou het de UV-schade kunnen herstellen en huidcel veroudering kunnen tegengaan. Het zou ook de telomeer lengte van die oudere cellen kunnen verlengen. Een aantal studies zijn lopende, opgezet door firma’s die huidproducten verkopen. Ook de immuun therapie die bij de behandeling van kanker voor een doorbraak kan zorgen, kan ook processen van veroudering vertragen en misschien zelfs tot verjonging leiden.

We zullen de komende jaren moeten afwachten hoe snel de resultaten van bovengenoemde studies tot directe therapeutische mogelijkheden gaan behoren. De vraag die we ons moeten stellen is de volgende: Willen we dit allemaal wel of gebeurt het gewoon??En wat zijn de maatschappelijke consequenties? Wie mag wel en wie mag niet van deze nieuwe therapie profiteren? Tot welke leeftijd moeten we dan blijven doorwerken als we 120 jaar of misschien ouder kunnen worden. Of worden er misschien in het meest angstige scenario supermensen geselecteerd, die de “gewone mensheid” gaan domineren en met robotachtige eigenschappen de wereldmacht naar zich toetrekken?
De steeds ingewikkelder wordende maatschappij kiest een weg die is geplaveid door het denken. Helaas zullen steeds meer individuen moeten afhaken omdat zij de snelheid van verandering niet kunnen bijbenen. Dit zal zich vertalen in meer burn-out en andere signalen die aangeven dat een deel van het menselijk ras nog niet rijp is voor de evolutionaire versnelling.

De spirituele filosofie bezint zich op een keuze waarvoor het zich geplaatst ziet. Het zal zich nog sterker moeten inzetten voor het zijn en niet voor het denken. Het denken is een hele belangrijke menselijke eigenschap, maar wie we zijn zonder ons denken is gerelateerd aan empathie, liefde, verdraagzaamheid en geluk. Het zijn de steunpilaren van onze menselijke aanwezigheid op aarde. Want alles dat bedacht kan worden zal er eerdaags zijn en deze toverkunst is niet ongedaan te maken. Het vertragen van veroudering is door de eeuwen heen een toverwoord geweest, maar nu een reële optie. Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Literatuur:
-Wikipedia: Veroudering
-Eindeloos leven, de zonderlinge wetenschap van onsterfelijkheid, Jonathan Weiner, Nieuw Amsterdam Uitgevers.
-Tijdschrift Aging, Volume 10, issues 1 t/m 5.

Tijd en eeuwigheid in Harscamp

- De Heershoeve, winter 1978/'79 -


Warme sterrenregen in de versteende nacht. De koude die de sloten had gedicht en de weilanden gewit in de weerspiegeling van het gele maanlicht. Geen geluid van weidende koeien meer, geen verstoring van de artillerie. De Heersweg was anders dan in de donkere nachten, nu een glimmend pad tussen de bevroren sloten. Het geluid van overvliegende winterganzen en in de verte het doppler effect van een opgevoerde bromfiets. Het jaareinde was onverstoord overgegaan in de nieuwe code, die door telling van 1 bovenop de oude code kon worden onthouden. De maand januari was het cyclische begin van elk nieuw jaar, zodat we de tijd beter kunnen begrijpen in zijn vertrouwde jasje. Mijn tijd, onze tijd, maar is het ook de tijd?? Bestaat de tijd eigenlijk wel? Als we alleen in het nu leven is er geen tijd. Wij zijn de denker en daardoor de bedenker van de tijd. Over de tijdsmeting, die goed te definiëren is, kunnen we begrijpen wat de grootheden betekenen. Jaar, maand, week, dag, uur, seconde allen grootheden met begrijpelijke betekenis. Allen herleidbaar tot zichtbare voorbeelden. Alleen het schrikkeljaar is een meetkundige correctie. Ik kijk ietwat verkleumd naar de heldere sterrenhemel en denk na over het nu en de eeuwigheid.
Uit: Het boek van de eeuwigheid.

-Stilte en leegte alom.
-Het volledige Niets.
-Tijd bestaat niet.

-Het grenzeloze.

-De eeuwigheid.

-Geen licht en geen duisternis.
-Geen leven en geen dood.
-Geen goed en geen kwaad.
-Geen begin en geen einde.

-De eeuwigheid.

-Er is slechts ruimte.
-De stille, lege ruimte.
-De zuivere, onberoerde ruimte die in zijn onmetelijkheid de eeuwigheid omvat.

-Door schier toeval?
-Onvoorzien en niet waarneembaar vindt er een minimale afwijking plaats in het kleinste deeltje van de ruimte.
-In vergelijking met dit allerkleinste is een “atoom” iets reusachtig.

-Een onvoorstelbaar kort moment vibreert het.
-Is het wel een vibratie?
-Het is zo kort, zo klein, zo teer, zo onmeetbaar.

-Maar hiermee is de tijd geboren.

-Stilte keert weer.
-Ledigheid.
-Niets.

-Behalve dan dit ene, onmeetbare element.
-Tijd.

-Hoe lang?
-Hoeveel"tijd" zal er verstrijken na deze niet te meten,allerkleinste vibratie?
-Zal het zich nog eens herhalen?
-Is er iets verkeerds gebeurd?
-Was het toeval?

De eeuwigheid die slechts een onmeetbaar kleine vibratie nodig had om tot tijd, tot beweging, tot leven, tot schepping en tot liefde te geraken.

Ik luister naar de woorden van een spiritueel leraar, die de tijd benoemt als een illusie van de som van nu momenten. Alles wat werkelijk bestaat, bestaat nu, leeft nu, is nu. Buiten het nu is er niets. Verleden is een geschiedkundige overlevering van het collectieve denken en toekomst is een mogelijke extrapolatie van ideeën uit het heden.
Het dwarrelt in mijn hoofd en ik keer terug naar het nu en staar in de vrieslucht naar de gele maan en de koude sterrenhemel. Even wist ik hoe het leven zijn geheimen had ontvouwen, maar nu ben ik weer terug in de verwondering en voel me daar toch prettiger bij. We zijn hier om te leven, te beleven, te respecteren en te geloven dat alles wat zichtbaar is bestaat en alles wat onzichtbaar is zich gemakkelijk aan het nu onttrekt door zijn ongeloofwaardige bestaansrecht. De discussie omtrent vragen die de toekomst dramatisch kunnen veranderen, zoals het kopen van beter en langer leven is een lastige, maar wel een mijlpaal in de menselijke geschiedenis. Hoewel ook deze noviteiten niet kunnen verhinderen dat wij toch dood moeten gaan om het cyclische gedrag van de natuur completerend te kunnen maken. Het leven na de dood of is dood echt een einde van ons bewustzijn of…………….. gaat ons leven gewoon door in een andere dimensie?
Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Literatuur:

-Het boek van de eeuwigheid; Woorden van wijsheid, gegeven door Meester Hatma en opgetekend door Atem. Uitgeverij Kairos, Soest.ISBN 90 70338467/CIP.

Toekomstigheid

"History began when humans invented gods, and will end when humans become gods".
-Yuval Noah Harari-


Als we bedenken hoe in de toekomst het menselijke ras zich kan ontwikkelen dan spelen vele factoren een rol, maar de belangrijkste is, wat wij zelf gaan ondernemen om de toekomst te visualiseren. Of we dit nu echt zelf bedenken of dat alles al is geprogrammeerd, is dan niet echt opportuun. We “bedenken” deze visie door huidige ontwikkelingen te analyseren en in concordantie te brengen met de geschiedkundige lijnen en het pad van verdere mogelijke ontwikkelingen.Onze toekomst is eigenlijk al in het heden aanwezig als we luisteren naar Y.N.Harari en zijn boek: “Homo Deus”, een kleine geschiedenis van de toekomst. Als opvolger van zijn bestseller “Sapiens”, die de 70.000 jaren van menselijke evolutionaire geschiedenis beschrijft. In Homo Deus worden geschiedenis, wetenschap en filosofie met elkaar versmolten tot een legering van een nieuwe menselijke soort. Die supermens is zowel bionisch, als geestelijk verrijkt en leeft aanzienlijk langer door de aging experimenten.Hierbij kan men door medicamenteuze beïnvloeding de lengte der telomeren op cellulair niveau manipuleren,zodat het proces van veroudering wordt vertraagd en de levensduur fors toeneemt.In het boek wordt de mens die heeft kunnen upgraden en tot de superieure, half robotachtig specie-status mag behoren, de leider, die de aarde domineert over flora, fauna en het vroegere mensdom.
De mens heeft geleerd om niet meer op een God of op zichzelf te vertrouwen, maar is afhankelijk geworden van geavanceerde medische kennis, kunstmatig gefabriceerd voedsel,informatie technologie, zoals internet,Google Maps, routeplanners, rekenmachines, Apps op de mobiele telefoon en uiteindelijk worden er meer gegevens over onszelf vastgelegd dan we zelf weten. Ons hele handelen, wie wij eigenlijk zijn is dan gedigitaliseerd en kan in een structuur worden opgeslagen die met ons brein communiceert. Algoritmen die gevoelens van de mens beter kunnen beschrijven dan de mens zelf kan.Al die data die over een persoon worden verzameld, wie krijgt al die gegevens en wie is dan de eigenaar van al die informatie?Dan is die gehackte mens geen baas meer in eigen buik en kan steeds verder worden gemanipuleerd. Wie we zelf zijn gaan we vergeten en we richten ons dan op wie we zijn geworden.Die bionische supermens, al bij de conceptie genetisch bewerkt en medisch geselecteerd op een genenpatroon dat een langere levensduur mogelijk maakt in combinatie met farmaceutische interventies die veroudering kunnen vertragen.Die mens wordt half of misschien wel meer dan de helft een robot. Maar wie komt er nu in aanmerking om zo’n supermens te worden? De allergezondste of de machtigste, de rijkste of de gemeenste van allen? Willen wij als maatschappij wel zo’n supermens gaan creëren? Dit is een al lang achterhaalde vraag. De technieken gaan door met een exponentiële snelheid en als we van de rijdende trein willen springen kunnen we daar voor kiezen, maar tekenen we direct ons vonnis om er niet meer bij te horen.Hoe moet het probleem van pensioenuitkeringen worden opgelost als we binnenkort 120 jaar of ouder kunnen worden.Dit probleem is alleen oplosbaar als we alleen een selecte groep mensen in de gelegenheid stellen om hiervan te profiteren. Die selecte groep bionisch geëvolueerde mensen zullen de aarde domineren en het oude menselijke ras zal geleidelijk aan uitsterven, mogelijk tgv ziekten, welke zij niet kunnen verdragen of misschien wel als een soort van slaven die werkzaamheden moeten verrichten die de gefabriceerde robots niet kunnen klaar spelen.
Om terug te komen op onze uitgang-hypothese: dat het bedenken van iets een belangrijke bijdrage levert op toekomstige ontwikkelingen, wil ik de waarden van waarheid en werkelijkheid opnieuw belichten.De werkelijkheid bestaat alleen als vele anderen die werkelijkheid als zodanig erkennen. De waarheid bestaat alleen voor het individu wat hij of zij als de waarheid ervaart.Deze is weer afhankelijk van allerlei aannames,gevormd door geprogrammeerde opleiding,media en sociale en culturele invloeden. Een waarheid is niet een eenheid zoals de werkelijkheid, die zelf ook geen echte eenheid is. Eigenlijk zijn zowel waarheid, als werkelijkheid illusies, die ons iets op de mouw spelden, n.l. dat ze geen illusie zijn.

In een eerdere beschouwing bracht ik de multidimensionale werkelijkheid ter sprake.De onzichtbare werkelijkheid is de waarheid die ons omringt en de zichtbare werkelijkheid is een illusie. De toekomst bedenken is de onzichtbare werkelijkheid activeren en leiden naar een plaats in de ruimte waar het nu van dan kan terug keren naar het heden.Het pad dat naar het nieuwe heden leidt loopt niet vanuit het nu, maar ontspringt vanuit de toekomst.De reden dat een auteur denkt dat hij de geschiedenis moet vervolgen om in de toekomst te belanden, is gebaseerd op het feit dat je de illusie hebt dat je iets zelf kan bedenken. Je neemt iets waar en gaat dan theoretiseren waarom ontwikkelingen zo hebben plaats gevonden.In het eerder genoemde boek heeft de schrijver eerst de geschiedenis geanalyseerd en geëxtrapoleerd naar de toekomst. Ik deel zijn visie, omdat ik ook niet anders kan denken, maar twijfel aan de richting die de menselijke evolutie volgt.Als onze goden inderdaad kosmonauten waren en wij mensen extraterrestrial(buitenaardse) genen bevatten, dan is de omgekeerde weg van ontwikkeling beter te begrijpen.

De toekomstigheid is het nu dat altijd aanwezig is en zijn informatie geleidelijk afgeeft en suggereert dat wij mensen een echte keuze hebben om ontwikkelingen anders te laten verlopen.Wij bewandelen slechts een voorgeprogrammeerde weg.Het bijzondere aan die weg is, dat het historisch verleden steeds duidelijker wordt en de beleving van een toekomst gaat vervagen.Uiteindelijk denken we niet meer, maar worden we bedacht.Ik was wie ik ben, maar ben niet meer wie ik was.

J.J.v.Verre.

Literatuur:
-Homo Deus,Yuval Noah Harari,uitgeverij Thomas Rap,Amsterdam.ISBN 9789400404540.
-Sapiens, Yuval Noah Harari, uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam. ISBN 9789400403109.
-De multidimensionale werkelijkheid, J.J.v.Verre, beschouwing Spirituele Filosofie,9 juni 2007.

Vakantie in Thailand

-De klok is stil en binnen in mij luidt mijn bonzend hart de beproeving van hitte en inspanning-

Na mijn tiendaagse verblijf in de Doi Suthep Tempel even buiten Chiang Mai, waar ik een meditatiecursus volgde, was ik even klaar met het sobere leven in een tempel gemeenschap.De drang naar een biertje drinken op een gezellig terrasje en lekker eten had ik een korte episode vrij aardig kunnen onderdrukken.Maar nu voelde ik me bevrijd en was ontsnapt aan de mores van de boeddhistische monniken. Ik nam mijn intrek in een goed hotel in de stad en kon weer heerlijk uitslapen, lezen en naar muziek luisteren.De eerste namiddag lag ik te relaxen op mijn koninklijke bed met baldakijn en wachtte op passionele verlangens. Het bijzondere gevoel van dit soort verlangens was tijdens mijn meditatiecursus weggebleven. Kwam dat nu door het sobere eten, een slaap tekort of misschien de toch iets heilige omgeving van het klooster? Misschien stopte ze daar iets in het voedsel om niet erotisch opgewonden te raken.Ik dacht aan een verhaal dat ik had gelezen, dat een soort drug bestond die je hetzelfde gevoel gaf als je eerste verliefdheid. Die dezelfde vlinders in je buik kon loslaten en het amoureuze gevoel verschafte, dat je nergens anders meer aan kon denken. Overmand door hartstocht, gevangen in het web van de erotische fantasieën.Ik zou zo'n drug wel willen proberen, hoewel ik heel gelukkig ben met mijn echtgenote en nog steeds vlinders in mijn buik voel als ik haar zie. Maar toch, de intensiteit van dat gevoel van je eerste verliefdheid is toch uniek.Ik dacht aan haar, die was thuis gebleven en sloot mijn ogen. Mijn ademhaling werd dieper en focuste mij bewust op de inademing en liet de uitademing los in het denkloze zijn. Dit was de liggende meditatie die ik als enige vorm van meditatie redelijk onder de knie heb gekregen. Vooral het moment van dit denkloze zijn dat weer plaats moet maken voor het bewust gekozen moment van inademing. Ik dacht na of dat eigenlijk wel kon en viel in een diepe slaap.Toen ik wakker werd was alles donker buiten en besefte ik dat mijn vakantie vrijheid was aangebroken. Maar het gekke was dat mijn denken nog in dat klooster zat en ik me afvroeg wat een ieder daar nu aan het doen was.Ik miste de sfeer van nederigheid en devotie en nu de gelegenheid voor goed eten en bier was aangebroken, verlangde ik weer naar een soberheid.Wat is een mens toch een onvoorspelbaar en gecompliceerd wezen.Ik kleedde mij aan en ging buiten de warmte in op zoek naar vertier, wat in Thailand meestal snel is te vinden.De gedachten aan het klooster werden steeds minder en alleen de liggende meditatie beoefen ik nog steeds.De herinneringen aan deze bijzondere leerperiode in mijn leven daar bovenop die heuvel, waren eigenlijk belangrijker voor mij dan de meditatiecursus zelf, omdat je geest later de ervaring beter kan communiceren met je denken, zodat ons zijn zich beter kan wapenen tegen de ego activiteit van dat denken.Eenvoud en soberheid geeft me nog steeds een voldaan gevoel, hoewel ik frequent gebruik maak van extravagante facetten van ons luxe leven.

Een monnik is uiteindelijk ook maar geïndoctrineerd in de wetten van karma,soberheid, liefde voor al het leven en verdraagzaamheid.Zijn luxe leven is een koelkast op zijn kamer en de vrijheid om te mogen communiceren met bezoekers.Ik ben soms even die monnik en die monnik is soms even zijn bezoeker. Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.


J.J.v.Verre

Doi Suthep Tempel

“Inzicht is de sluier van de illusie doorzien en liefde ervaren in een nieuwe werkelijkheid”.
-J.J.v.Verre-

In maart 2016 heb ik een meditatiecursus gevolgd in de Doi Suthep Tempel te Chiang Mai,Thailand. Dat mediteren niet zo simpel is had ik al eerder begrepen. De vraag die mijn vrienden stelden was: “Waarom daar en niet gewoon dichter bij huis”? Voor mij was die vraag niet relevant, want ik wilde graag daar naar toe, zodat mijn antwoord luidde: “Daarom, omdat ik daar wilde zijn”. Het is de magie van de omgeving die je keuzes kunnen bepalen en niet de ratio van het kiezen. De officiële naam van de tempel is: Wat Phra That Doi Suthep, op de heuvel Doi Suthep, 15 km ten noorden van Chiang Mai. De tempel werd in 1383 gesticht.De bezoeker moet 309 trappen oplopen om de tempel met invloeden vanuit het boeddhisme en Hindoeïsme te aanschouwen. Er staat een model van de Emerald Boeddha, als een beeld van de Hindoe God Ganesh.
Ik had me opgegeven voor de 10 daagse cursus Vipassana meditatie. Deze vorm van meditatie stelt je in de gelegenheid om meer kennis te verwerven door zelf observatie. Je traint jezelf om bewust te worden van het hier en nu, je lichaam,gevoelens en gedachten te observeren en te koppelen aan het nu moment.Er werd instructie gegeven omtrent, de zittende meditatie, de liggende, de staande en de lopende meditatie.Vooral de zittende, als lopende meditatie werden daar getraind. De liggende meditatie had ik thuis wel in bed geoefend en dat is relatief gemakkelijker in een stille omgeving.De zittende meditatie lukte me pas in de juiste houding met gebruikmakend van twee kussentjes en gaf me veel pijn in mijn rug en een stram gevoel in mijn knie en voet gewrichten.Met de rechter voet op de linker knie. Ik had tevoren thuis met de linker voet op de rechter knie geoefend en dat ging redelijk, maar nu hier...en andersom. Een volwaardige meditatie houding heb ik nooit bereikt. Bij de zittende meditatie concentreer je op de ademhaling.De cyclus: rising en falling gericht op de ademexcursies en bij sitting concentreer je met je gedachten op het zitten en met touching raak je in gedachte het eerste drukpunt aan. Dit herhaal je tot je alle drukpunten hebt gehad. De inademing verloopt bewust en bij de uitademing laat je de concentratie los, zonder dat andere gedachten je kunnen afleiden.Als je bent afgeleid, moet je de reden van afleiding enkele malen benoemen en dan weer de meditatie voortzetten.Dit lijkt gemakkelijk, maar de creatieve geest probeert van alles om de meditatie discipline te verstoren. De lopende medicatie gaf mij regelmatig problemen door evenwichtsstoornissen. Ja dat soort handicaps worden talrijker bij het ouder worden. Het bewust worden door elke beweging van de voet uit te spreken.Diep nadenken over heel langzaam lopen. Nu ga ik lopen.Nu licht ik mijn hiel op van de grond,nu til ik mijn hele voet op, nu beweeg ik mijn voet, nu zet ik mijn voet weer neer.Ik ga nu ophouden met lopen, ik sta nu stil.De duur van de verschillende meditatie onderdelen werd geleidelijk aan verlengd. De meeste van de tien cursisten kwamen uit Thailand zelf en waren een stuk jonger dan ik .Veel contacten met de anderen waren er niet, omdat de cursisten niet onderling met elkaar mochten spreken. Alleen korte momenten in het lokale winkeltje.Ook mochten we niet lezen. De dagindeling: 5h opstaan,5.30h-6.45h Dhamma Talk(boeddhistische leer en meditatie kunst),een soort van boeddhistisch college met iedere dag een ander onderwerp,7h-7.30h ontbijt,tot 11h meditatie oefeningen,11h-11.30h lunch, veel rijst,groenten en sojabonen. De meeste boeddhistische kloosters zijn vegetarisch, maar niet allen. Deze wel. Na de lunch weer individuele meditatie en om 14h een terugkoppeling naar de coach/teacher monnik.De rest van de middag ging ik vaak de lopende meditatie oefenen buiten.Om 18h-19h chanten in de tempel boven. De mantra’s worden in het Pali gezongen en er is geen vertaling in het Engels. Zo’n twintig monniken en achterin zaten wij cursisten, in het wit gekleed. Hoewel ik stiekem 2 zakken met zoutloze pinda’s had meegenomen, had ik alleen de eerste twee dagen behoefte aan die extra calorieën. Je kon tussendoor wel water en melk drinken.Om 21.30h naar bed.Ik sliep op een eigen kamertje met een te klein, hard bed en akelig zoemende muggen. Je mag een mug alleen doodslaan als je zeker weet dat het een malariamug is, of een overbrenger van een andere ziekteverwekker(interview Dalai Lama). Ook ’s avonds in bed dreunde de meditatie zinnen, zoals bij de lopende meditatie nog na in mijn hoofd:”lifting,rising,moving,placing”.
Wat is nu de boodschap van deze cursus geweest? Allereerst de boeddhistische waarden besproken in een spirituele omgeving.De verbodsbepalingen(niet stelen,doden,alcohol en materialisme)vond ik minder interessant, begrip voor wijsheid,reinheid en compassie.Elk levend wezen alle liefde toewensen. Dat schoonheid en uitstraling van binnenuit komen en het vinden van geluk in jezelf en hoe het mediteren je hierbij kon helpen. Ik denk zelf dat meditatie de gezondheid kan verbeteren, vooral bij die mensen die gebukt gaan onder stress, en met dat indringende gevoel van stress niet kunnen omgaan.Het is goed om niet steeds te hoeven nadenken over de toekomst en je zorgen te maken over mogelijke gebeurtenissen, die waarschijnlijk nooit zullen plaatsvinden. Of het voor iedereen geldt weet ik niet. Misschien dat het lezen van een goed boek of een fijn gesprek met een vriend of vriendin hetzelfde effect teweeg kan brengen.Maar de spirituele omgeving en de goeroeriaanse manier om een levensles te ondergaan maakten voor mij deze meditatiecursus tot een bijzondere gebeurtenis. Misschien bestaat er geen toekomst, maar alleen een onvoltooid heden.En als we alleen maar ons heden willen voltooien, dan kunnen we ons spiegelen aan elkaars liefde en weten dat alles wat er in het heden gebeurt, geboren is vanuit een toekomst.Een boeddhistische levensfilosofie is een wezenlijk onderdeel van mijn spirituele filosofie, vergeven een belangrijke pijler. Ook inzicht vergaren is een onderwerp van verschillende beschouwingen geweest.
Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Geen mening.

Het is bijna vanzelfsprekend dat we verwachten dat een ieder een mening heeft over een toestand in de wereld, een politiek standpunt of waarde omtrent een persoon of ding. Soms moeten we kiezen uit dualiteiten waarvan onze ratio de ene keuze influistert en ons gevoel meer neigt naar een ander standpunt. Vaak is een keuze niet zo evident en zal de tijd moeten uitwijzen of een standpunt wel voldoende punten scoort om achteraf tevreden te kunnen zijn omtrent haar uitkomst. Nee het is niet zo makkelijk om een standpunt in te nemen dat de factor tijd kan weerstaan. Te snel een standpunt innemen levert ook het gevaar op dat je niet snel van mening zult veranderen, als er nieuwe feiten worden geopenbaard. Je conformeert je aan het vooringenomen standpunt en zet je dan af tegen de andersdenkenden. Maar waarom moeten we zo snel een keuze maken of meteen zo’n vast standpunt innemen? We doen dit om binnen een discussie een eigen tintje aan het probleem te kunnen geven en verhinderen hiermede ook het objectief luisteren naar de mening van een ander. Ja, nee, of geen mening geeft ons vaak het gevoel dat we een mening moeten hebben en pas bij een gekozen mening kunnen getuigen van betrokkenheid of van een vorm van imaginaire intelligentie. Indien we minder snel een mening formuleren zou dat de verdraagzaamheid alleen maar ten goede komen. En verdraagzaamheid is de basis voor vrede. Misschien moeten we bewust geen standpunt innemen en aangeven dat we nog geen vast omlijnde mening hebben en dat het centraal planbureau in ons hoofd nog bezig is om alles door te rekenen. Bestaat nu niet de mogelijkheid dat gebeurtenissen waarvoor snel een oplossing nodig is, onnodig worden vertraagd? Moeten we dan naar noodoplossingen zoeken? In de politiek wordt te snel een standpunt ingenomen door partij A en tegelijkertijd een tegengesteld standpunt door partij B. Daarna worden door beide partijen argumenten verzameld, waarom het ingenomen standpunt het beste is. Als een partij of bewindvoerder nog geen standpunt heeft ingenomen wordt dat als slap of ondeskundig door de media afgedaan.

Hoe is het nu om geen mening te hebben? Is het leeg of voel je dat als een gemis, ben je nu een buitenstaander of misschien wel een outcast? Wordt jouw niet- mening gezien als een tegengestelde mening? Nee, geen mening hebben voelt regelmatig als een verrijking van de geest en een goede manier om afstand te kunnen doen van het simplificeren van problemen. Geen mening hebben is het speelveld van hartstocht, van liefde, van begrip en inlevingsvermogen.Geen mening hebben is het vermijden van een negatief oordeel, de brug naar vrede, het accepteren van het anders zijn.
Het is moeilijk om geen mening over deze beschouwing te hebben. Maar als dit je lukt, dan is het van belang te begrijpen dat een oordeel wat hieruit voortvloeit beter is dan welke mening dan ook. Het oordeel wordt dan niet geveld, omdat de gebeurtenis zich niet heeft voltrokken.
Natuurlijk bestaan er ook belangrijke meningen, die ik zeker niet opzij zou willen zetten. Meningen omtrent liefde, verdraagzaamheid, gelijkheid en hulpverlenen en dergelijke. Deze meningen en hun oordelen moeten worden gekoesterd met ons hart van mens-zijn. We moeten ons bewust zijn van het feit dat een mening een oordeel kan betekenen, dat de liefde voor onze medemens ondermijnt en onszelf in de spiegel van het leven niet gelukkig maakt. Ons denken moet op sommige momenten worden afgeremd, door ons gevoel voor te laten gaan. Om te denken in mogelijkheden en niet in definitieve keuzes.
Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.


J.J.v.Verre.