Het Tijdwiel.

In de expressie van het spiritueel filosofisch denken is de oppervlakkige werkelijkheid leeg van leegte en is het heden een illusoir buitenbeentje. Het Tijdwiel heeft zich uit die leegte ontspint en wentelt door het gekromde universum.Het Tijdwiel is de cyclus van schepping en verval, van geboorte en dood en de continue verandering welke ons menselijk leven bepaalt. Verleden en toekomst bestaan slecht binnen het tijdwiel als een facet van verandering.Het heden valt hier buiten omdat het binnen de tijd onveranderbaar is. Indien het wel verandering zou laten zien, draaide het mee naar de toekomst of draaide het door naar het verleden. Het heden is wel een momentum, welke opgaat in de leegte van alles wat is. Het heden ligt buiten het tijdwiel en bezit geen tijd gebonden werkelijkheid. Het heden kan zich verplaatsen in een diep besef van tijdloosheid voordat de tijd werd bevroren, ergens in het scheppingsproces.Alles kan alleen in het tijdloze nu existeren als een projectie van het tijdwiel vanuit een meervoudig dimensioneel bewustzijn.

De spirituele filosofie leert ons dat de werkelijkheid kan worden gezien als een multi-dimensionale verzameling, waarvan we een projectie illusoir waarnemen en waar uit we nooit een objectieve keuze kunnen maken. Alle keuzes welke we maken blijven subjectief en worden door ons denken vervormd. Het kiezen kan nimmer objectief geschieden, omdat we niet weten wat er zich in een andere, parallelle dimensie afspeelt. Wel kunnen we bedenken wat de consequenties zijn van deze hypothese. De keuze die we als mens maken duurt altijd langer dan het ultieme nu. Bewust leven is goed mogelijk maar bewust in het nu leven niet. Het ongedifferentieerde moment nu is te kort om een zinnige bijdrage te leveren aan het besef huidige tijd, nu of het heden en speelt zich af in de gedematerialiseerde fase van het menselijk leven. Een ander fundamenteel probleem doet zich voor als we ons gaan afvragen wie er eigenlijk denkt als we de keuze vraag formuleren. Zijn wij zelf de eigenaar van de gedachte of bedenken we alleen de gedachte door gedachte bouwstenen te rubriceren.

Het tijdwiel is niet alleen de motor van de tijd, maar initieert ook de beweging die ook ons denken stuurt. Als wij als mensen niet vrij en zelfstandig kunnen denken, wie of wat denkt dan wel? Het menselijk lichaam wordt energetisch gezien 14 x per seconde volledig geregenereerd. Vanuit zo’n theoretische situatie zou dan 14x per sec. een nu worden gecreëerd. Als het ultieme nu een fractie van tijd zou zijn, zou het denken dan gebonden zijn aan lichamelijke materie of gaat het denken door in een cyclus van gematerialiseerde stoffelijkheid? Het denken zal zich niet voortzetten doch de tijdspanne van onderbreking is veel te kort om dit te bemerken. Of het bewustzijn wel persisteert tijdens deze energetische verandering is afhankelijk van de toestand van de kwantum deeltjes welke ons bewustzijn genereren. Het nu waarin wij leven is een illusie, het leven wat wij waarnemen is een verandering in tijd en tijdens dat waarnemen is bewustzijn belangrijk. Alles wat wij bewust aanschouwen doet het tijdwiel haperen en zal het besef van tijdloosheid kunnen bevriezen in afwachting van verdere bewustwording. Het bewustzijn wentelt dan mee met het tijdwiel en kan als een rad van gedachten ideeën creëren die onze geesten nieuwe impulsen verschaffen om het denken en doen te coördineren. Gedachten blijven ongrijpbare grootheden die gevoelens in ons zijn entameren en bewustwording omtrent onze verbondenheid kunnen versterken. Tijdwiel van voor- en tegenspoed wentel niet weg maar kijk opzij naar de boosheid, naar de pijn en naar de ongelijkheid in tastbaar geluk.Weten dat een deel van ons lijdt in verbondenheid moet ons wakker schudden en het besef rationeel aanschouwen dat wij zelf degene zijn die het leed dragen. Ik draai met het tijdwiel mee en overzie de aarde zonder mij, met wij en zij. Ik ben wij met zij er bij. Zij zijn wij in allebei. Als het tijdwiel verder door wentelt naar nieuwe dimensies, overzie ik het geheim van verlichting, de ultieme leegte, de expressie van ons wezen in ruimte en tijd. Ik begrijp niet dat we er zo ingetrapt zijn, zo gebiologeerd zijn geweest omtrent de illusoire werkelijkheid op aarde.


J.J.v.Verre.