woensdag 1 september 2010
Vrede.
-Vrede is het in liefde vergeten en vergeven.
Het begrip vrede is een toestand van rust gekoppeld aan het duale begrip oorlog. Nagenoeg iedere regering is van mening dat je in een complexe wereld als de onze, alleen veiligheid kan afdwingen met militair machtsvertoon. Een militair apparaat wordt als noodzakelijk beschouwd. De overgrote meerderheid der burgers wil geen oorlog,maar denkt wel dat een militair apparaat noodzakelijk is voor de veiligheid. Kunnen we in een dichtbevolkte mondiale samenleving met grote verschillen in welstand,ontwikkeling en vrijheid leven zonder oorlog? Ja, dat moet mogelijk zijn en indien we dit allen willen, is het mogelijk. Maar durven we dit ook uit te spreken? Durven we de stap te wagen en beweren dat er geen oorlog meer nodig is om waarden te beschermen,dictators te verdrijven of aanvallers van ons af te slaan? Ja,dat kunnen we zeggen,zonder dat we de kans lopen om als infantiel of dom te worden geclassificeerd. Maar moet een militair apparaat blijven bestaan voor onze veiligheid? Nee, want er bestaat geen veiligheid en een bewapening kan zeker geen veiligheid verzekeren en kan zelfs onveiligheid in de hand werken. Oorlog is niet iets dat zich ver van ons bed afspeelt, nee we zijn als mensen medeverantwoordelijk,als we ons uitspreken dat er onder speciale omstandigheden een rechtvaardiging bestaat. Ook agressief gedrag is een vorm van een mini oorlog. Agressie zal ongetwijfeld een genetisch aspect vertegenwoordigen dat de overleving van de soort ten goede kan komen.Oorlog is in wezen de illusie om de emotie van de angst te verdrijven. Conflicten zijn niet altijd te vermijden, maar het is belangrijk om de waarden die je tegenstander koestert te kennen en tegenstrijdige gevoelens en ideeën te beschouwen als een keuze mogelijkheid. Hoe oninvoelbaar deze keuze ook mag zijn. Het weten van deze kennis schept ruimte voor begrip.
Goede oorlogen bestaan niet, hoewel de afloop van een oorlog wel het goede kan bevrijden. Het verlossen van het goede uit het web van het slechte blijft een duale gedachte, die nimmer een voedingsbron mag zijn voor de verschrikkingen van een oorlog.
Veiligheid,zich veilig voelen of veilig zijn is een duaal begrip wat schuilt onder een paraplu,die de neerslag van onveiligheid moet afschermen. Veiligheid is een illusie die wordt gevoed door de dreigingen van onveiligheid welke overal op de loer liggen. Oorlog wordt gelanceerd als therapie voor een toestand van chaos, verwarring, lijden en onrecht. Maar dit zijn symptomen van een zieke samenleving die juist met liefde en mededogen moeten worden behandeld. Het verdrijven van leed en onrecht, door er nieuw leed en onrecht voor terug te geven is niet iets waarop een zinnig mens zit te wachten. De duisternis kan alleen worden verdreven door er licht in toe te laten. We kunnen de kans op veiligheid vergroten door geen vijanden meer te zien in andere wezens,door onszelf te accepteren zoals we zijn en respect te hebben voor al het leven op deze planeet.
Mahatma Gandi zei: Er is geen weg naar vrede. Vrede is de weg. De weg naar vrede betreden is het volledig afzweren van elke vorm van oorlog dan ook. De werkelijkheid van zaken als oorlog en vrede liggen in onze bewustzijnstoestand. Hoe meer we ons bewust worden van de weg naar vrede, hoe meer onze werkelijkheid verandert en des te sterker wordt de afkeer van elke vorm van oorlog. De volgende religieuze aspecten kunnen nog mede een rol spelen. We hoeven nooit kwaad met kwaad te vergelden. Goddeloze daden bestaan niet. Er is geen waarheid die verdedigt hoeft te worden. God heeft geen oorlog ooit aangemoedigd.
-Vrede is afstand nemen van het verleden.
-Vrede is liefde.
-Vrede is vergeten en vergeven.
-Vrede is de boosheid uit jezelf verbannen.
-Vrede is onveiligheid accepteren.
-Vrede is het bevrijden van de religie.
-Vrede is aanwezig willen zijn op de tijdgebonden en tijdloze plaats.
-Vrede is het licht dat we bij ons dragen.
-Vrede is het creëren van een nieuwe werkelijkheid.
-Vrede is bewustzijn.
Op een spirituele wijze naar vrede kijken betekent dat we veel veranderingen kunnen bewerkstelligen en de nadruk kunnen leggen op de verbondenheid tussen alle mensen. We zijn allen een radertje in het netwerk van verbonden bewustzijn. Indien meerdere entiteiten hun bewustzijn wat vrede aangaat herprogrammeren, zal het kosmische bewustzijn veranderen en kunnen we de weg naar vrede bewandelen. Het verschil tussen een oorlogsleider en een pacifist is het bewustzijn, dit kan zowel het geweld als de vrede dienen. De keuze is ego gestuurd en kan in beide gevallen de suggestie wekken dat niet het ego,maar het diepere zelf bepalend is voor de uitkomst. Een verruimd bewustzijn zal eerder kiezen voor geweldloosheid,omdat het dichter bij de liefde staat. Liefde voor de essentie van het leven in verbondenheid.
Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.
J.J.v.Verre.
Literatuur:
-Peace Is theWay, Depak Chopra, Publishing Harmony Books, New York.
-Vrede, Wikipedia
-Kerk en vrede;www.kerkenvrede.nl
-Innerlijke vrede;vrede.startpagina.nl
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Een indringende beschouwing omtrent oorlog en vrede.Dat goede oorlogen niet bestaan blijft discutabel.Maar ik begrijp uw intentie wel.Tussen de regels door is te lezen dat de keuze voor vrede ook ego gestuurd is en niet afhankelijk is van het loslaten van het ego.Dus een rationele keuze.
Hans Westen.
Beste Hans,
Bedankt voor je reactie.Ja ik ben van mening dat een keuze tussen duale denkbeelden altijd door het ego wordt bepaald en in strakke kaders onder contrôle wordt gehouden.Alleen mensen die zich van de wereld kunnen distantiëren,zoals kloosterlingen en verlichte zielen,of ouderen die het leven afsluiten,kunnen door het loslaten,een diepere vorm van vrede bereiken.Het loslaten,zoals dit in de Boeddhistische filosofie wordt voorgesteld is nauwelijks haalbaar voor mensen die in onze jachtige samenleving werkzaam zijn.Wij moeten dan bewust en rationeel voor de vrede kiezen.
Met vr.groeten Jan Jaap.
Een reactie posten