Verwondering.

Niets geeft mijn ogen de zekerheid dat het zichtbare zich niet heeft verstopt in de mystieke wereld van het onzichtbare.
De bewondering voor het leven is de fundamentele boodschap van liefde die de natuur onze zintuigen doet strelen en verwondering afdwingt.De werkelijkheid die wij willen waarnemen is een onbegrepen vorm van elektromagnetische mogelijkheden.Indien we denken de werkelijkheid te kennen of te herkennen,begeven we ons op het gladde ijs van de illusie. Deze spiegelt ons de visuele beelden van het herkenbare als geprogrammeerde informatie. Onze hersenen denken dat de visuele informatie de werkelijkheid in beelden vervat. Verwondering is het ervaren van zintuiglijke informatie in liefde. Liefde voor het geschapen beeld in verbondenheid met de leegte, de deeltjes der materie en het bewustzijn.
Verwondering is het begin van alle wijsheid,de motor van onze wetenschap,de inspirator van kunst en de bewustwording van ons denken.Het is de werkelijkheid in onze dromen en de droomtoestand in ons dagelijkse leven.
Verwondering voor het leven. We kunnen biotechnisch met stamcellen hele orgaansystemen construeren,maar we weten niet hoe het exact werkt. We kunnen over de kwantummechanica vertellen en in theoretisch opzicht verschijnselen verklaren,doch we begrijpen nog lang niet het geheel. Verwondering en verbazing omtrent onszelf en de wereld om ons heen. Het zijn de drijfveren voor een bewust leven op aarde. Verwondering is de ontluikende bloem in ons hart die het denken overstemd en het begrijpen in ons hoofd verward. Leven in verwondering is het zoeken naar het onstuimige, het onverwachte, het bezielende aanwezige en het ronddansende gevoel van stralende liefde. Verwondering verbindt ons gematerialiseerde wezens met het universum. Het geeft ons het gevoel een te zijn met de natuur in al zijn weelderige vormen en kleuren. Verbonden te zijn met al die levende entiteiten, met onze moeder aarde en de tuin van sterren aan de hemel. Verwondering is het licht in onze ziel, die onze intuïtie oplaadt en onze levenskracht doet groeien. Het ontsluit de herinnering aan het eeuwige leven in verbondenheid. Verwondering dat we als mens bij het ontwaken dezelfde lijken te zijn als de vorige dag en ons nog vrijwel alles kunnen herinneren. Verwondering dat de meesten van ons niet weten wie ze zijn en dagelijks ontwaken in een gevoel van isolement.
Verwondering is de ultieme liefde in verbondenheid vanuit een open universum,waar iedereen een deel van het zelfde is.

J.J.v.Verre.

Apocalyps

De mens is zelf de macht en de kracht die het bezielde leven doet ontwaken uit de lange winterslaap. De verbloemde werkelijkheid die de menselijke geest ontwricht uit de zintuiglijke illusie. De sluier die het denken ontbloot van aangeleerde opvattingen. Het bewustzijn dat de waarneming optilt uit zijn wetenschappelijke beperkingen. De vooruitgang met zijn technische hoogstandjes die niets zegt over de waarde van het leven in het heden ten opzichte van het verleden. We zijn in een beslissende fase terechtgekomen die als een Apocalyps kan worden omschreven.
De tijd van definitieve veranderingen sluit zich als een cirkel van terugkerende gebeurtenissen. Het eindspel is de geboorte van een nieuwe cyclus. De aarde zoekt zijn nieuwe polariteit in veranderende magnetische velden. Het leven op aarde zal even stilstaan en wachten op een nieuw begin. Moeder aarde is ongesteld geraakt en hoopt op beterschap door rotatie van de vloeibare lava stromen die haar buik veranderen in een energetische zonnenstorm. De wijsheid uit het verleden kan ons leiden in de beslissende fase van een naderende ondergang. We zullen ons moeten bevrijden van de ingeroeste opvattingen betreffende het ego gestuurde menszijn. Wij ervaren niet het leven, maar wij zijn de ervaring. We zijn elkaar en we zijn allen dezelfde lichtwezens die tijdelijk zijn gematerialiseerd. Het leven wacht op een multidimensionale werkelijkheid die het bewustzijn muteert naar een nieuwe waarheid betreffende levensvormen, afstamming en verbondenheid.
We zijn enkel bewustzijn en vanuit dat bewustzijn zullen we ons moeten herkennen. Niet meer denken in dualiteit, niet meer vasthouden aan traditionele opvattingen en emoties maar tevoorschijn komen in liefde. Een eindtijd in het tijdloze is het eeuwige nu in de zijnstoestand van het eeuwige. Alle veranderingen die wij als mensen moeten volbrengen gaan niet vanzelf en vergt een heleboel begrip en inspanning. Er bestaat hiervoor geen datum, geen dag des oordeels, geen 2012, maar een spirituele kracht die de mensen geleidelijk aan zal transformeren tot een ruimer bewustzijn en deze transformatie snelheid zal de komende jaren exponentieel toenemen. Allereerst moeten we de illusie van onze aardse werkelijkheid loslaten en leren ontdekken wie we zijn in relatie met wie we dachten te zijn. We zullen een nieuwe werkelijkheid moeten creëren in de spin van een veranderde bewustwording. Drijven op de dromen uit herinnering die de haven van verlichting zal bereiken alvorens het onweer losbarst. De wijsheid die we allen bezitten zal ervoor zorgen dat alles goed komt en de aarde een balans hervindt die het menselijk leven waarborgt.
De spirituele kracht zal de mensheid leiden naar een nieuw begin, de oude waarden zullen langzaam verdwijnen onder het stof van de vergankelijkheid. Veel later zal de huidige werkelijkheid worden opgegraven, maar slechts een enkeling zal nog kunnen begrijpen wat die illusoire beelden betekenden.

J.J. van Verre.

Het ontwaakte hart.

------------------- Bol van bezieling en leed.



Hoe prachtig is de wereld met zijn natuur,met zijn beschermende dampkring,met zijn gezellige leefbaarheid,zijn diversiteit aan medemensen.De vrolijkheid,de geheimzinnige liefde,de rust en de geborgenheid,maar ook de verschrikkingen van oorlog,armoede,onderdrukking,honger en pijn.Op onze wereldbol lopen bezieling en leed door elkaar.Wat is het recht of onrecht geboren te worden in een omgeving van liefhebbende warmte of bedreigende kilte.Het lot wat de richting bepaald is het onbestemde fenomeen wat we proberen te ontlopen.We zijn blij met onze prettige leefomgeving en schrikken als we beelden zien van armoede en leed. Ons leven is gericht op het zoeken naar plezierige zaken en het leed uit de weg te gaan. Het egoïstisch mensbeeld bestaat al duizenden jaren maar is vanaf de tijd van de oude Grieken,de denkers van Milete, nog meer op het zelf gericht. In de Griekse tijd was de eigen persoon nog ondergeschikt aan de leefgemeenschap. De Grieken kenden niet het beeld van een individu dat geheel zelfstandig optreedt.Ook het “geloven” in een hoger wezen kende men niet,omdat men zeker wist dat zo’n wezen bestond. Het bestaan van Goden was iets vanzelfsprekends.Net zoals voor ons de zichtbare materie vanzelfsprekend is en spreken over de illusoire werkelijkheid een soort geloof betekent. Spirituele bewustwording betekent de pijn niet uit de weg gaan,maar de pijn als pijn te accepteren.We kunnen ons niet verlossen van het lijden, door aardig voor onszelf te zijn of onze schaduwzijde te verbloemen.Als we leed op ons levenspad ontmoeten,dan moeten we deze gevoelstoestand inhaleren met de wens dat een ieder vrij van pijn en leed moet zijn. Bij de uitademing moeten we onze gedachten richten op liefde en geborgenheid. Deze oefening wordt in de Boeddhistische filosofie, tonglen genoemd. Het is een oefening waardoor de mens zich minder depressief,minder zwaar beladen en zich minder opgesloten gaat voelen. Het geeft een sterker gevoel van welbehagen,maakt een opening naar mededogen en onvoorwaardelijke liefde. We zoeken bewust de duisternis op en leren onze eigen angst kennen die uiteindelijk verlicht wordt door liefdesenergie. Vermijdt de schuldvraag en werp de schuld op uzelf. Indien we dit niet doen werpen we een barricade op die ons ervan weerhoudt echt met anderen te communiceren. We versterken de opgeworpen belemmeringen door onze dualistische ideeën. In ieder mens zit een voldoende hoeveelheid liefdevolle energie die het beginpunt kan zijn. Daar gaat het bij compassie om. Ook ons eigen gevoel van goed of fout moeten we zo behandelen. De verwantschap met het leed van anderen noemen we het edele of ontwaakte hart. Dit is elementair in alle wezens aanwezig. In alles dat leeft, blijft dat deel onaangetast,heel en compleet aanwezig. De essentie van het leven is de uitdaging die het leven zelf creëert door het lot en de wisselingen in gemoedstoestand. Op deze bol van bezieling en leed moeten we spiritueel tot bewustzijn komen en ons hart laten ontwaken. De rijkdom waarmee we geboren zijn is opgebouwd uit eeuwenoude kennis, opgeslagen in het collectieve geheugen, verankerd in het veld van informatie. De enige manier om ons direct af te stemmen op deze informatie is ons te concentreren op het ene moment in de tijd wat het nu wordt genoemd. Het meditatie moment dat ons niet mag laten afleiden door verspringende gedachten, herinneringen of andere afleidingsmanoeuvres. Dit moment is de toegangspoort tot de multidimensionale ruimte. In deze onaardse ruimte is ons denken gebaseerd op weten en op onze natuurlijke intelligentie die de ervaring van gedachten als denken interpreteert zonder dualistische beperkingen van juist of onjuist. De tijdloze ervaring is een bijzondere,omdat alles meteen duidelijk wordt. Het hoe en waarom is geen vraag meer die ons bezighoudt. Pijn is geen straf,genot is geen beloning. Bezieling en leed zijn onafscheidelijk geïncorporeerd in ons aardse leven. Laat ons hart ontwaken en ervaar de pijn die wij allen dragen in verbondenheid. Kijk naar de ellende, voel de ellende,draag de ellende en transformeer die ellende in liefde en geluk. Als we het leed en de pijn accepteren als een gezamenlijke last , wordt de pijn minder en kunnen we deze gemakkelijker dragen. "Ik ben jij en jij bent mij.Zij zijn jou met mij erbij".

J.J.van Verre.

De Toverspiegel.

............. afbeelding:Belsassars Feest,Rembrandt van Rijn.

De naam toverspiegel of kristallen bol werd in sprookjesachtige verhalen gebruikt om een interface te beschrijven die het contact met het kosmische veld mogelijk maakt. In zijn boek:”Een blik in het hiernamaals”,beschrijft Jozef Rulof, hoe zo’n toverspiegel eruit ziet:”Alcar haalde een voorwerp tevoorschijn,dat enigszins op een zijden doek leek en gemakkelijk op te bergen was. Er liep een los snoer met enige contacten omheen. Zie,dit is mijn ontvangstapparaat;het draagt een grote kracht in zich,omdat het mij één kan maken met de almachtige kosmos,waarin nog zoveel geheimen verborgen zijn. Dit toestel is op menselijke kracht ingesteld en een gemaakt met onze sterke wil en ons concentratievermogen. Het is dus aan mijn wil onderworpen. Zo kunnen de beelden die ik naar mij toe wil halen,gedwongen worden zich zo scherp als ik wil zichtbaar te maken. Het instrument is van vloeibaar metaal gemaakt en het geheim ervan is nog alleen in de sferen bekend. Een vriend van mij heeft het ontworpen en zoals hij zei,zal het de komende jaren nog niet aan de aarde worden gegeven. Wanneer ik mij met iets wil verbinden, dus een maken, dan houd ik de linker hand links en de rechter hand rechts van de doek, met dit contact hier en die knop daar, aan de rechterzijde. Zo André, nu ben ik één met de kosmos. Het heelal heeft zoals ik je zei vele wonderen. Zo is dit een klein maar nuttig wonder. Er zijn planeten wier bewoners het reeds hun eigendom kunnen noemen en die het gebruiken. Maar die mensen zijn veel verder op de geestelijke weg, dus veel volmaakter dan degenen die op aarde leven. Nu zal ik mij concentreren en alles wat ik wil zien, dus wat ik sterk in mijn gedachten opneem, zal op deze doek verschijnen in kleur en vorm, geheel zoals het in de werkelijkheid is. We noemen het instrument hier een geestelijke spiegel of ook wel toverspiegel, doch mijn vriend zei- en dat is ook zo- dat het gedachtetelevisie is. Let nu goed op; je zult iets schoons zien, maar spreek niet en kom achter me staan. Zo, je kunt dan over mijn schouder heenkijken. André merkte dat Alcar al zijn krachten inspande want niets bewoog zich meer aan hem. Enige ogenblikken zat hij doodstil en toen zag André op de doek niet alleen zichzelf, maar ook zijn kamer met alles wat daarin te voorschijn was gekomen, zo duidelijk alsof het gefotografeerd was”.

Naast dit voorbeeld kennen we het sprookje van Sneeuwwitje,waarin de koningin,de boze en slechte stiefmoeder van Sneeuwwitje en heks in de toverspiegel de gevleugelde woorden uitspreekt:”Spiegeltje, spiegeltje aan de wand wie is het mooiste in het land”. Er zijn nog meer sprookjes waarin een toverspiegel voorkomt zoals de Sneeuwkoningin,de Waternimf en de Paradijstuin. Ook verhalen zoals de spiegel der geheimen uit het stripverhaal van de Rode Ridder op zoek naar een magische spiegel,die uiteindelijk een poort naar een andere wereld blijkt te zijn. De toverspiegel: zo luidde de titel van het eerste Nederlandse televisiespel dat op 2 oktober 1951 op de Nederlandse televisie werden uitgezonden. Het was een bijzondere uitzending, want het was de eerste keer dat Nederland,nog experimenteel, kon kennismaken met de toverspiegel die televisie heette. De uitzending duurde anderhalf uur en had meteen de primeur van een “storing”.
De toverspiegel is in mijn beleving de toegang tot een ruimere werkelijkheid,die de gevisualiseerde beelden extraheert uit het kosmische web van verbonden energieën. Een soort van gedachtetelevisie waarvan de beelden niet geprogrammeerd worden uitgezonden, maar zichzelf scheppen in de belevingswereld van de kijker,die verbonden is met het omringende veld van elektromagnetische informatie. Hoe kunnen we ons dat voorstellen? We moeten allereerst in staat zijn door onze wil en sterke concentratie, beelden in onze gedachten vast te houden. Indien we deze beelden door sterke concentratie kunnen versterken en energetisch kunnen herscheppen, zal het ook mogelijk moeten zijn om deze energieën te projecteren via een beeldvormende techniek. We zien dan eigenlijk onze eigen gedachten,zodat de naam gedachtetelevisie een goede omschrijving is. Hoe ontvangen we nu deze gedachten beelden? Door ons te richten op het veld van informatie,waarin alles is vastgelegd. Via meditatieve concentratie kunnen we ons als ontvanger openen,een bezigheid welke is te leren door langdurende oefening. Ook de mogelijkheid van directe informatie overdracht,waar vele elektronica concerns zich mee bezighouden,behoort zeker tot de technische mogelijkheden. Als we leren begrijpen wat er energetisch gebeurt bij het vasthouden van beelden in onze gedachten,dan is het projecteren van deze beelden een te verwachten vervolg stap. Zo is een mogelijke toverspiegel niet alleen een wonder in sprookjes,maar misschien wel een poort die ons toegang verleent tot een multidimensionale werkelijkheid. Een van de basis regels uit de spirituele filosofie luidt: alles wat we kunnen bedenken heeft een eigen werkelijkheid in een meervoudige projectie van het enkelvoudige. Waarheid en werkelijkheid zijn geen alleenstaande grootheden,doch wisselende projecties vanuit het meer dimensionale cyclische gebeuren. De toverspiegel kan ons leren om afstand te doen van aangeleerde aardse opvattingen omtrent onmogelijkheden.
Alles is mogelijk als onze wil sterk genoeg is,ons bewustzijn geactiveerd, onze intuïtieve intelligentie ingeschakeld en ons hart volledig is ontwaakt.Kracht,wijsheid en liefde,kunnen een sprookje tot werkelijkheid laten komen.

J.J. van Verre.

Literatuur welke werd geraadpleegd:

-Een blik in het hiernamaals,Jozef Rulof.
-De toverspiegel van de televisie,Hans Knot.
-De toverspiegel:een album van De Rode Ridder stripreeks.

Bewustwording.

Uit: Vaarwel hoop.

Hoop is de vernietiger van het nu. Het verleidt de onvolmaakte mens om te denken dat de toekomst een andere versie van het zelf mogelijk maakt. Deze hypothetische gedachte geeft de denker de gelegenheid om vooruit te leven en afstand te nemen van het onvolmaakte gevoel van zelfkennis, dat wordt geprojecteerd in een vernieuwde toekomst. Deze hoop is ongegrond en beleeft het leven in een onwerkelijke dimensie. Het stuurt de gedachte naar een mistige wereld van dualistische grootheden. Het verkrampt de liefde door voorwaarden. Het schept de oorlog door rechtvaardigheid. Het vervuilt het zuivere leven door onwetendheid. Het verbloemt de schoonheid door duisternis en vergeet het leven door de voortrazende gedachte aan een betere wereld. Het lijden en de angst die de mensheid overdekt als een duistere deken moet worden weggetrokken. We moeten de hoop laten varen op de deinende baren van de machtige oceaan. Hoop en angst komen voort uit een gevoel van onvolmaaktheid. Het onvermogen om te kunnen voldoen aan de eisen van het dwingende ego, die het zijn wil vervormen naar een idealistische grootheid . Die de angst voor mislukking aanwakkert en de hoop op slagen stimuleert. Laat varen die handel en blijf wie je bent,maar blijf in het nu en probeer jezelf te zijn,in de beste versie van degene die je bent en niet wie je was voordat je deze beschouwing las.

J.J.v.Verre/2002.

Op deze beschouwing zijn veel reacties gekomen die allemaal blijk gaven van dezelfde verwarring omtrent het loslaten van hoop.De hoop loslaten is geen atheïstisch principe,maar een boeddhistische visie op de macht van het zelf.We zijn niet afhankelijk van een kracht die buiten onszelf ligt,die ons kan beschermen of die voor ons fantastische mogelijkheden in petto heeft. Loslaten van hoop is het ultieme gevoel van zelfstandigheid,van het beleven van het leven zoals wij als mensen dit op unieke wijze zelf bewust kunnen creëren. Loslaten van hoop is de macht van de menselijke entiteit die alles wat er gebeurd tot zijn verantwoordelijkheid rekent en zich ook verantwoordelijk acht voor alles wat hem of haar wordt aangedaan. De hoop laten varen is de essentie van de bewustwording, van het werkelijke in onze illusoire wereld, van het zijn zoals we ons niet herkennen uit de reflecties van ons spiegelbeeld.De energie in de menselijke ziel kent de cyclische kracht van geboorte en sterven,van keuze en noodlot,van angst en liefde. Als we het karma zien als een onbewuste keuze,dan is de vrijheid van keuze gebonden aan het multidimensionale zijn en kunnen we in onze driedimensionale werkelijkheid alleen hoop op verbetering koesteren.Hopen dat we het noodlot kunnen ontlopen.Als we nu denken vanuit een multidimensionale werkelijkheid,dan is het universele zijn,zijn eigen hoop,zijn eigen angst,zijn eigen haat en liefde,zijn eigen zee om hoop te laten varen.

J.J. van Verre.

Omzien in verrijking.

Als we op reis gaan naar geestelijke verrijking dan zullen we een voertuig moeten kiezen dat ons veilig kan vervoeren naar onbekende bestemmingen. We zullen ons moeten decimeren tot kleine, denkende energiepakketjes en ons laten meedrijven met de stroom der gedachten. We zullen afscheid moeten nemen van het denken in beperkingen,van onze angsten,van het denken in veiligheid of geborgen voelen en ons bloot stellen aan de beweging van het nu, het tijdloze element tussen denken en doen, tussen weten en vergeten,tussen niets en iets. Een reis in een tijdloze wereld is het vervloeien van het pure bewustzijn met het omringende veld van energie,het Akasha veld of Zero point field of het kwantumvacuüm genoemd.Het concept van dit elektromagnetische veld komt voort vanuit de kwantummechanica.In de oudheid was de mens uitgerust met een sterk intuïtief weten omtrent de onderlinge verbondenheid.Later heeft de ontwikkeling van het denken als individu het spirituele vacuüm veroorzaakt en de werkelijkheid tot een rationele schijn werkelijkheid vervormd.Al duizenden jaren geleden wist men dat de ruimte niet leeg is,maar het collectieve geheugen van verleden en toekomst in zich draagt.
Akasha betekent in het Sanskriet ether,de alles doordringende ruimte.Het werd gezien als het belangrijkste van de vijf elementen,naast water,lucht,vuur en aarde.Het kosmische veld van informatie,waarmee elke vorm van bewustzijn is verbonden.Het vormt de oorsprong van onze aardse beleving en is de belangrijkste bestaansvoorwaarden van al het leven op aarde en op kosmisch niveau tot aan de uithoeken van het universum.Het heeft een multidimensionale localisatie en is de baarmoeder der materie.
In dit veld wordt elke vorm van informatie vastgelegd en kan weer in wisselwerking worden overdragen aan elke vorm van bewustzijn die in fase verkeert met de trillingfrequentie van de aangesloten entiteit. Door deze informatie overdracht kunnen weer nieuwe werkelijkheden worden geschapen,welke weer nieuwe interacties genereren.
Op reis gaan en ervaren hoe deze tocht zal verlopen is afscheid nemen van de bestaande omgeving, van de materie en voorbereid zijn op het einde van ons aardse leven. Maar geen definitief afscheid omdat we altijd verbonden blijven met de basale werkelijkheid,met het omringende kosmische veld van informatie.”Partir ,c’est mourir un peu” zou in dit geval tweeledig kunnen worden uitgelegd. Het echte sterven is eigenlijk ontwaken uit een lange droom. Deze reis moet ons laten ontwaken uit de driedimensionale gevangenis van de angst,schuld,honger,strijd en pijn. Het aardse leven zal in onze gedachten een transformatie ondergaan die is gericht op verbondenheid. Verbondenheid met de gehele natuur,waaronder onze medemens. Geen altruïstisch of idealistisch gevoel, maar de werkelijkheid zoals deze door het kosmische veld wordt bepaald. Wij mensen zijn geen eenlingen,maar verbonden wezens die van elkaar afhankelijk zijn. Ik ben jij en wij zijn zij met plant en dier erbij. We moeten ons distantieren van een schuldvraag, want in deze verbonden wereld bestaat geen schuld. Geen gerechtigheid en geen dualistische standpunten. Alleen liefde en verbondenheid.
Nu heerst er vaak een soort van verzet tegen de natuur en tegen het leven.De schoonheid van het leven wordt vaak niet bewust gezien ven heel veel prachtige dingen blijven on ontdekt.De snelheid van leven heeft het leven zelf voorbij gelopen.Binnen die wetenschap zullen we moeten proberen om de aardse problemen van overbevolking,tekorten en meningverschillen optelossen. Een oplossing die het evenwicht met de natuur moet herstellen en de mens terug kan brengen naar een meer natuur gerichte omgeving. Hoe zo’n wereld eruit zal zien is nog moeilijk voor te stellen met onze snel ontwikkelende techno-industrieën.De ontwikkelingen van het Internet geeft ons de mogelijkheden om te begrijpen hoe de informatie als netwerk is vastgelegd.Als directe informatie overdracht verder wordt ontwikkeld,dan is het mogelijk om een idee te vormen hoe zo’n kosmisch energie web in feite kan functioneren.De nabije toekomst zal ons duidelijk maken hoe dit veld het leven van elke entiteit bepaald.Wij kunnen als gewone aardbewoners onze eigen energie transformeren naar een hogere trillingfrequentie zodat we directe toegang kunnen verkrijgen tot het kosmische energie web.Als we het werkelijke leven proberen te begrijpen in z’n onderlinge verbondenheid, dan kunnen we omzien in verrijking en onze energie effectiever gebruiken dan tevoren. Wij zijn dan als mensen denkende energiepakketjes die de werkelijkheid van het leven kunnen ervaren zonder te sterven.
"Wacht op mij in aardse consistentie en ik zal u vertellen hoe de werkelijkheid eruit ziet".

J.J.v.Verre.

Leven na leven.

Niets op de hele wereld heeft zoveel macht en kracht als een idee,
waarvoor de tijd rijp is.

Victor Hugo.


In de discussies met vrienden komt regelmatig de belangrijke vraag naar voren: Is er een leven na dit aardse leven? De een is stellig van mening dat bij het overlijden het “leven “ ophoudt,de ander gelooft heilig in een voortleven na het sterven. Deze twee meningen lijken ver uiteen te liggen,maar binnen de spirituele filosofie bestaat er een brug,die de kloof der tweespalt als betrekkelijkheid overspant.Het denken dat het aardse leven eindigt in het sterven is uniform.Het verschil in denken openbaart zich pas als we spreken van een al of niet leven na het sterven. Als we het lichaam zien sterven en dat in de tijd vervolgen tot een toestand van verre ontbinding dan zal niemand zijn twijfel uitspreken dat dood zijn een feit is. Maar zien we alleen een cocon waaruit de vlinder in een nieuwe dimensie is geboren of zien we alleen een vroegere entiteit waaruit het bewustzijn is ontsnapt? Als de menselijke geest,het bewustzijn,het lichaam verlaat en zich verbindt met het energetisch veld der eeuwigheid,zal de geschiedenis voortleven in herinnering en de energetische brokstukken kunnen zich verbinden tot nieuwe werkelijkheden. De nieuwe toekomst zal als scènes worden opgebouwd. De tijd is niet meer van toepassing bij het vormen van nieuwe beelden en nieuwe werkelijkheden. Het tijdloze nu is de uniforme werkelijkheid van waaruit het illusoire leven op aarde is ontstaan. Als we blijven denken vanuit onze driedimensionale visie zal het werkelijke leven niet worden gekend. We zullen het dood gaan zien als een ontbinding van een eens zo machtig zoogdier met een onvoorspelbare geest tot stof dat zich met moeder aarde verbindt. Het leven dat wij als leven omschrijven eindigt in de duisternis van de dood en uiteindelijk blijft er niets over.Het niets is echter de betrekkelijkheid in spirituele zin die de geloofwaardigheid van een andere mening kan versterken.

Het niets is het alles,het omnipotente in het niet-zichtbare en de sleutel tot het multidimensionale zijn. Het is de plaats van het non-lokale bewustzijn,het ons omringende veld van energie dat het aardse leven mogelijk maakt.Als wij het niets blijven zien als het einde zonder iets,dan laten we ons leiden door de illusie van het zichtbare,de duisternis van het lichtloze en de angst voor het mogelijke,dat de dood de sleutel laat zijn om het leven af te sluiten. In de spirituele filosofie is de dood echter de sleutel die het leven ontsluit,die de mens terugbrengt naar zijn ware zijnstoestand,het oorspronkelijke lichtwezen dat leeft in het kosmische veld.Werkelijkheid en waarheid zijn betrekkelijke begrippen die ons niet in hokjes mogen plaatsen van het wel of niet geloven en helemaal niet in het bestrijden van andermans waarheid.Mijn werkelijkheid is het mogelijk maken van meerdere werkelijkheden. Er is geen waarheid omtrent het leven na leven,er is alleen bewustwording van het zijn.


J.J.v.Verre.