Meester over jezelf.

-Een poster van het schilderij,Het pad,door Reginald Machell.Dit schilderij symboliseert de weg die de menselijke ziel moet gaan om tot volledig geestelijk zelfbewustzijn te komen en bevat belangrijke levenslessen.


Het is een vreemde,schijnbare tegenstelling dat als men bewindvoerder over zichzelf wil worden,baas over lichaam en geest,meester over je gematerialiseerde lichtwezen, een soort van onzelfzuchtigheid moet worden gecombineerd met het volkomen zichzelf zijn.Dus niet meester boven het ego, maar met het ego.Niet de duistere kanten van je persoon ontkennen en wegstoppen,maar accepteren en verlichten in het meesterschap van het goede. Meester worden over het denken en doen vereist een positieve levenshouding die het leren van het leven voorop stelt. Die het heden ziet als de plaats van het zijn en geen bestaansvoorwaarden in de toekomst ziet die beter zullen zijn dan nu. Die de materie ziet als iets wonderbaarlijks waarvan genoten mag worden, maar wat uiteindelijk tot stof zal vergaan en eigenlijk geen eigen waarde heeft. De materie is tijdelijk en vraagt niet om in bezit te worden genomen. Als wij de materie tijdelijk willen bezitten dan moet dit op een verantwoorde manier gebeuren en mag schoonheid en verrassing worden geëtaleerd, maar moet de band met de materie oplosbaar zijn in het beleven van de werkelijkheid. We bezitten in feite niets buiten onze eigen geest en alles wat we ons toegeëigend hebben is een illusoir bezit, een foutieve voorstelling van de werkelijkheid. Als we meesterschap willen bereiken zullen we volgens de theosofie het pad van mededogen moeten betreden en ons moeten schikken aan de eeuwenoude ethische en spirituele gedragsregels. Die vertellen ons dat ieder mens een leerling is van zijn hogere zelf,zijn innerlijke goddelijke vermaner. Het pad is de weg van esoterische training,die uiteindelijk de levensfilosofie zal aanpassen tot een extra individueel doel,n.l.leven voor het welzijn van de mensheid. Leven in verbondenheid met de bron van energie,die alles omvattend is, tijdloos,oneindig,alwetend en stralend als pure liefde. Het begrijpen van deze ontwikkeling heeft te maken met het verlangen van het goede om tot expressie te komen. Als het verlangen sterk genoeg is wordt het vergeten weten gestimuleerd en weet de leerling wie zijn leermeester is. Zelf de meester zijn over je eigen geest,geeft een bevrijdend gevoel en oneindig veel mogelijkheden tot verdere transformatie.
Een mens is een gematerialiseerd lichtwezen verbonden in liefde met alles dat leeft en met alles dat op aarde geleefd heeft. Ken uzelf en weet wie wij zijn.

J.J.v.Verre.

Literatuur:
-Het pad van mededogen, G.de Purucker. Uit:Fountain-Source of Occultism. Theosophical University Press.Pasadena,Den Haag.

De dag van het gouden hart.

wier hart hunkert naar licht,
wier geest zoekt naar wijsheid,
wier ziel door mededogen wordt bewogen.

G.de Purucker(uit:Het Pad van Mededogen)


Alweer een speciale dag zult u denken.Na de vertrouwde Moederdag,Vaderdag,dierendag en Valentijnsdag.Ja,opnieuw een speciale dag,een dag die de wereld zou kunnen verbeteren. Een dag die een mogelijkheid biedt om te analyseren,om documentaires over te maken en die de mensheid vertrouwd moet maken omtrent ware liefde. Een dag die zich kan uitbreiden naar meerdere dagen en mensen een gevoel kan geven dat het leven in verbondenheid niet een soft statement is, maar een nu nog onbekende werkelijkheid.
Wat moeten we ons van zo’n dag voorstellen?
Niet een dag waarop we onze moeders moeten verrassen met een bloemetje of onze vaders met nieuwe sokken, maar een dag dat we de liefde voor onze medemens gaan herkennen. Een dag dat we ons echt gaan openstellen en liefde in verbondenheid gaan uitdragen. Een dag dat we onze cliënt,medewerker,patiënt of zomaar iemand die wij ontmoeten zien als onze naasten,verbonden in liefde. We moeten dan proberen om die liefde te voelen en op de ander over te brengen. We moeten onze cliënten bejegenen als ware het onze eigen ouders,broers,zusters of dierbare vrienden.We zullen veel meer tijd voor die ontmoetingen moeten vrijmaken en voorkomen dat er door haast of drukte waardevolle contacten verloren gaan. De meesten van ons zullen na zo’n intense dag erkennen dat het een hele bijzondere dag was. En dat die dag veel over onszelf vertelt en kan laten zien dat nieuwe mogelijkheden zich openen door een relatief kleine omschakeling te maken. Door deze kleine stap te zetten kan een grote vooruitgang worden bereikt in onze toch wat stroeve samenleving. Een beter begrip voor de ander kan betekenen dat wij onszelf minder als individu gaan zien en meer in relatie met de ander.De energie van liefde in verbondenheid. Ik verwacht dat er een kettingreactie volgt als wij dit experiment gaan starten en verwacht dat de rest van de wereld ons zal volgen.M.n. de analyses kunnen uitwijzen dat er op een natuurlijke wijze een transformatie plaatsvindt in ons denken en handelen.
Een gouden kans voor het gulden hart.

We zijn afscheid aan het nemen van een tijdperk waarin het materialistisch denken en leven op de voorgrond stond en nu op zoek gaan naar een levensvervulling welke meer gericht is op geestelijke beschaving. Een toekomstige visie die de zielskracht in verbondenheid kan ontsluiten. Ik ben jou en jij bent mij.Wij zijn zij, met ons erbij.

J.J.v.Verre.

De zonnegod.

....................Achnaton,Mieke Westenburg,Acryl op papier.

Het begrip zonnegod is gebaseerd op de zon als entiteit. De zon die als godheid wordt vereerd. In vele oude culturen was dit het geval,zoals bij de Egyptenaren,de Kelten en de Azteken. Volgens de Egyptische religie kon de zonnegod verschillende gedaanten aannemen. Chepri,de ochtendzon,uitgebeeld als een mestkever. De Egyptenaren gingen er vanuit dat mestkevers spontaan ontstonden en dat het vervoer van hun mestballetjes leek op de zon die de hemel overstak. Ra die met zijn schip de hemel bevoer.Hij nam ’s ochtends de gedaante aan van een kever en ’s avonds die van een oude man. Atoem,de avondzon werd uitgebeeld als een oude man met baard. Re-Harachti: samenstelling van Horus en Ra,uitgebeeld als een mens met een valkenkop.Aton ,de naam van de zonnegod,die Achnaton,voorheen Amenhotep IV,tot hoofdgod van het oude Egypte probeerde te verheffen.De zonnegod Apollo,de cosmocrator,de boodschapper van het licht. De zon als denkende kracht van licht en liefde.
Als we de zon als god beschouwen, is de brenger van het licht,de energie leverancier die het leven op planeet aarde mogelijk maakt. De stralen van energie die het leven via de fotosynthese in het bladgroen van planten en bomen opwekte. Als onpersoonlijke god is de zon het meest herkenbare fenomeen in relatie met begrippen als licht en liefde. Het licht als drager van informatie,de brenger van het zichtbare,de warmte van het onzichtbare en schepper van de aardse metamorfose. De koperen ploert die door de verzengende hitte het leven geselde en uitdroging veroorzaakte. Die door zijn erupties de temperatuur schommelingen op aarde bepaalt. Die het leven op onze planeet mogelijk maakte tussen de belemmeringen van opwarming en ijstijd.
De zon als bron van elektromagnetische straling. Een ster van spectraal klasse G2.
Als we naar de zon willen kijken worden onze ogen verblind.Als de lucht zwaar bewolkt is lijkt het alsof de zon is verdwenen. De zichtbare werkelijkheid die ons in banen geleid. Het licht van de zon maakt geen onderscheid tussen wat hij of wie hij verlicht. Ook een God maakt geen onderscheid tussen dualiteit,zoals het goede of het slechte. Hij houdt van al het geschapene. Het licht is de liefde en liefde is het licht.
Ik zie hoe de eerste zonnestralen het vertrek binnenvallen,de kilte zal straks worden verdreven en de tekst op de nog donkere muur zal leesbaar worden.”Onze vader die in de hemel zijt, Uw naam worde geheiligd”.Onze vader,de schepper van het geschapene is liefde,liefde uit de hemel,die ons wil verlichten,wil verwarmen. Het goddelijke aspect van de zon is te begrijpen vanuit vroegere culturen. De energie die onze ziel ontbeert voor transformatie,wordt gegenereerd door de transcendente energie van de zon. De verandering in jaargetijden vraagt ons om het lichaam aan te passen,zodat we een nieuwe energie kunnen ontvangen. Het leven is duister en koud. De spirituele ontwikkeling van de ziel wordt door Plato beschreven als de ontmoeting met het goede, de bron der werkelijkheid. Hij verduidelijkt het goede in analogie met het beeld van de zon. Wat het goede betekent voor de menselijke ziel,betekent de zon voor het leven op aarde. De zon is het herkenbare onderdeel als bron van de werkelijkheid. Het onherkenbare kent alleen ons,maar als we ons openstellen voor het spirituele universele,zal het onherkenbare ook door ons gekend worden. Een ruimere spirituele denkwijze zal het niets ontsluiten in het licht der eenheid en mogelijkheden scheppen om in die kosmische verbondenheid het ik te verlaten. We kunnen dan als gematerialiseerde lichtwezens de kracht van de zon uitstralen.

J.J.v.Verre.

Het masker van de ziel.

Misschien is de ziel alleen maar een code die kan inloggen in het kosmische web van informatie. Misschien is een mens maar een oplaadbaar wezen,verstrikt in de zintuiglijke waarneming van een illusoire wereld. Misschien is de wereld wel een droom die verstopt is in de oneindige expressie van het licht. Misschien zijn wij slechts wandelende maskers van onze ziel. Als een menselijke entiteit wordt geboren,ontwikkelt de ziel zich tot een persoon. De mogelijkheid om een bepaald persoon te worden ligt in de ziel verankerd. Als je als mens wordt geboren dien je het aardse spel mee te spelen. Het speelveld tussen geboorte en sterven,of in de materie uitgedrukt,tussen ontstaan en vergaan.
Het spel begint met grote afhankelijkheid,je kunt niet overleven zonder hulp van een verzorger die je voedt en beschermt tegen de invloed van de buitenwereld. Later streef je naar onafhankelijkheid en krijg je het idee dat je alleen bent in de aardse wereld. Als de ziel zich transformeert naar de werkelijkheid,dan weet de spirituele persoon dat hij leeft in verbondenheid met z’n soortgenoten in een kosmisch web van energetische informatie.Met het spel op aarde kan de ziel niet echt meespelen en daarom zet hij z’n masker op.

Hij of zij is het spiegelbeeld van verlangens,van trots,van ego gestuurde denkbeelden, maar weet niet meer welke rol er wordt gespeeld omdat het spel een nieuwe werkelijkheid heeft gegenereerd. Het aardse spel van rijk en arm,van oorlogen of vredesmissies,van pion en machthebber,van goed of kwaad, van eenheid en tegenstellingen. De rol in deze absurde,illusoire wereld is en blijft een bijrol ook voor belangrijke bestuurders of beroemdheden. Indien het masker wordt afgezet,verdwijnt het spiegelbeeld en wordt het ik tot het zelf gereduceerd. Het zelf dat zich plaatst op de zetel van de ziel. Op de goddelijke troon van liefde voor het gehele universum. Het weten te vergeten dat de ziel de werkelijkheid is en het masker de illusie van de zintuiglijke waarneming. Het maskeren van onze werkelijkheid is de reflectie van de ontspiegeling, het zoekende licht in diepe verduistering.

Het ontketenen van de mensen die zijn geboeid en zich in een grot bevinden.Deze woorden gebruikte Plato(428-374 v.Chr.) in “de allegorie van de grot”, een tekstgedeelte uit zijn boek "Politeia" om aan te geven hoe de ziel wacht op groei en ontwikkeling.De bevrijding die de weg naar het licht ontsluit. De zon die buiten de duisternis de werkelijkheid belicht. Een nieuwe werkelijkheid aanschouwen in een ruimere dimensie. Dat is de taak van de menselijke geest om op te stijgen in bewondering en verwondering en afscheid te nemen van gebondenheid en maskerade.De transformatie in het licht der werkelijkheid.
De ziel kan zich dan zonder masker vertonen in het kosmische veld van verbondenheid.

J.J.v.Verre.

De bevrijding uit het ik.

De spirituele ontwikkeling welke wij als menselijke entiteiten kunnen doormaken heeft te maken met het ontsnappen uit het web van het ego. De pseudo werkelijkheid van het “ik” bewustzijn zal plaats moeten maken voor de alomvattende werkelijkheid van het “zijns” bewustzijn. De ervaring van het zijn als onderdeel van een groter geheel. Het netwerk van energetische krachten die alles met elkaar verbindt en de bron is voor de onvoorwaardelijke liefde. Deze liefde is niet zomaar een som van chemische reacties die zich in onze hersenen openbaren,maar het afstemmen en verenigen met de werkelijkheid. Deze bevrijding lijkt simpel,doch de strijd die nodig is om het juk van de ego overheersing af te schudden is meedogenloos en onvoorspelbaar. Een loopgraven oorlog met valkuilen en misleidende uniformen. Spiritualiteit heeft te maken met het loslaten van het idee dat ons denken, ons “ik” de spil is waar alles omdraait. We moeten onze ik persoon uit het centrum plaatsen en ons realiseren dat onze ziel de kern is van wie we zijn en energetisch gezien voor het belangrijkste deel buiten onszelf ligt. Buiten de materiële entiteit van ons lichaam. Indien we ons open willen stellen voor deze multidimensionale werkelijkheid en ons denken terug kunnen vinden, verbonden met de kosmische bron, dan zijn we uit het “ik” bevrijd. Het “ik” zal zich blijven manifesteren en rationele feiten naar voren brengen die ten doel hebben het zijnsbewustzijn uit zijn centrale plaats te verdringen. Als bommenwerper in een duikvlucht vanuit een baan om het zijnsbewustzijn zal het proberen de kern te raken en de oude werkelijkheid te herstellen. Doch als we ons verbonden hebben met dit vernieuwde bewustzijn,zullen deze aanvallen niet meer dan als speldenprikken worden ervaren. De meervoudige werkelijkheid ligt niet buiten ons denken, maar onze gedachten plaatsen dit buiten ons voorstellingsvermogen. Het multidimensionale bewustzijn is ons spirituele besef, maar de rede vanuit ons “ik” plaatst dit in een abstracte vorm waarin onze gedachten verstrikt raken.Het zintuiglijk besef van de werkelijkheid wordt sterker als we onze ogen sluiten en door introspectie onze ziel verlichten. Als we naar onze hand kijken en deze sluiten,dan concludeert ons denken dat die hand leeg is. Maar leeg van wat? Niet leeg van materie en ook niet leeg van gedachten noch leeg van liefde. Leeg is een illusoire gedachte van het ik bewustzijn dat een volle hand ziet als gevuld met plaats verdringende materie. De alomvattende werkelijkheid,die spiritualiteit betekent, heeft een non dualistisch karakter en verstopt zich niet in loze uitspraken omtrent goed of kwaad.
Het leven bevrijdt van ons dwangmatige ik,voelt prettiger,rijker en opent de mogelijkheden om ons af te stemmen op het kosmische weten,wat vroeger slechts was weggelegd voor een enkele ingewijde.Het losmaken van het ik bewustzijn transcendeert de ziel tot een dimensie voorbij de tijd en ruimte.Misschien dat onze ziel slechts een code is om in te loggen in het kosmische web van informatie.Een vorm van energie die zich niet conformeert aan de huidige opvattingen der deeltjesfysica.
Zo boven,zo beneden.Zo weten hoe het ik te vergeten.

J.J.v.Verre.


Geraadpleegde literatuur:

-De hemel weet hoe .Over spiritualiteit en rationaliteit. T. de Boer.
-Onuitputtelijk is de waarheid. O.Duintjer.
-Spirituele filosofie en de ziel. J.Graste.

Verveling geeft vervuiling.

Dit is een bekend statement in onze consumptie maatschappij. Door de verveling gaan we meer eten en drinken,snoepen en artikelen kopen welke we niet echt nodig hebben. Door verveling ontstaat baldadigheid en ander gezagsondermijnend gedrag wat weer tot verdere materiële vervuiling resulteert. Ook leidt de verveling tot geestelijke vervuiling in de vorm van gemakzuchtige afleiding, zoals passief tv kijken en dwangmatig handelen en opplussen van seksueel getinte gevoelens. Ook het voeding geven aan andere lustgevoelens kan door verveling worden geïnitieerd. Verveling leidt tot afhankelijkheid van drank en drugs en een continue roep om gevoelens van genot te bevredigen. Verveling versterkt onze neurosen en dwarsboomt een goede relatie met onszelf. Hoe kunnen we de verveling schade zoveel mogelijk beperken? Door inzicht te krijgen in het ondoorzichtige patroon van de verveling. Door zelf kennis en rust te kunnen nemen in dit proces van reflectie. Rust is een belangrijke stap in het bestrijden van de maalstroom aan verkeerde energie als verveling een emotionele kettingreactie teweeg brengt. Met rust wordt de bewustwording van de onrust belicht en kan vervolgens door meditatie technieken verder worden verlicht. Verveling is de onmacht om de zin van het leven te begrijpen. Het is de omheining rond ons denken,de gevangenismuur die onze vrijheid verhindert. Verveling is de negatieve emotie,die de stekker uit het stopcontact van de levensenergie trekt. Bewust de verveling verslaan is een keuze die we alleen kunnen maken als onze levensenergie vrij kan stromen in het veld van ongekende mogelijkheden. Verplaats je in het middelpunt van het heden en verras jezelf door al die wegen in te slaan die vanuit dat punt uitwaaieren in onbekende richting. Een veelheid aan mogelijkheden zullen zich aandienen en ons denken zal verward worden door een stroom aan keuzes. Een van die wegen kunnen we vervolgen totdat we zelf de weg zijn en zelf het vervolg van die weg kunnen creëren totdat een nieuw kruispunt opdoemt. Indien we zelf creatief blijven zal de verveling nauwelijks vat op ons kunnen krijgen. We kunnen zo ons eigen leven vorm geven en niet de verveling maar de veelheid aan mogelijkheden zal ons kunnen verlammen. Teveel tegelijk ondernemen kan een struikelblok zijn.Maar als de doelstelling de expressie van het creatieve is en niet het nastreven van geldelijk gewin zal dat geen belemmering zijn voor verdere ontplooiing.
Verveling en vervuiling zijn remmende grootheden in onze spirituele ontwikkeling en het besef van deze negatieve emoties is belangrijk.
Liefde voor onszelf en voor het leven in verbondenheid sublimeert de verveling als sneeuwvlokje dwarrelend tussen de zonnestralen.

J.J.v.Verre.

Droomtijd.

Ver weg in mijn denken ligt een plek waar ik aanwezig was. In het wiegende ritme van de trein sloot ik even mijn ogen. Het traject tussen Gramsbergen en Hardenberg inspireerde mijn geest tot diepe introspectie van een vergeten verleden. Heldere beelden werden zichtbaar in een droomtoestand vanuit een slaaptijd van hooguit 2-3 minuten. Een droom die ik nog nimmer op zo’n wijze had ervaren. Het beeld van een man rond 40 jaar,gekleed in een zwart pak met een relatief lang jasje,met een wit overhemd met opstaande witte boord. Donker haar met borstelige wenkbrauwen. Hij was aan het werk, staande achter een houten bureau. Hij schreef en was linkshandig. De pen was lang en leek wel van zilver. Ik las de tekst die hij het papier had toevertrouwd. Het leek op een preek,want ik ontwaarde het woord heiland. Deze man moest een dominee zijn en mijn denken voelde zich sterk aangetrokken tot deze persoon. Ik herkende niet zijn omgeving,maar voelde een sterke verwantschap met zijn innerlijke zijn. Een gevoel van diepe liefde voor een bekende onbekende. Ik keek naar deze man alsof het een familiefilm betrof van een nooit gekende overgrootvader en probeerde specifieke karaktertrekken te ontwaren. Ik voelde het leven uit die vergane tijd,proefde de sfeer en dronk de lucht. Ik was weer even thuis in een ander leven en wist zeker dat ik deze man was. Terwijl ik deze beelden zag wist ik dat ik sliep en droomde. Ik wist ook dat ik op dat moment in de trein zat. De sterke herinnering aan deze gebeurtenis en het terug kunnen zien van zoveel details,maakt dat deze belevenis ongewoon is voor een lucide droom. Toen ik weer wakker werd wist ik zeer zeker dat er een persoonlijke relatie bestond tussen die in het zwart geklede man en mijn innerlijke zijn. Een projectie van het tijdloze in het verleden. Mijn eerste gedachte was om de kerken rond het reistraject te bezoeken en te onderzoeken of er foto materiaal en geschriften van gelijkende dominees voorhanden waren. Ik heb dit nog niet gedaan en zal dat waarschijnlijk ook niet doen,omdat ik niet de omgeving herkende maar alleen de klik met die man.Die man was een vergeten herinnering voor mij.Een sterk gevoel van déjà vu.
Het is niet de materie die ons herkenning schenkt,maar de geest.Het weten dat we allen verbonden zijn met het veld van energie,dat ons laat denken,laat scheppen en ons met het bewustzijn verbindt.Een droomtijd in het ritme van de versnelling.

J.J.v.Verre.