Telepathie

 

-Telepathie is de verloren gewaande kracht die het hart in zijn betekenis erkent.

Telepathie is het vermogen om gedachten, gevoelens of informatie over te brengen tussen personen zonder gebruik te maken van de vijf traditionele zintuigen (zien, horen, ruiken, proeven, voelen) of enige fysieke middelen. Het wordt vaak beschreven als een vorm van buitenzintuiglijke waarneming (ESP) en wordt soms omschreven als het “zesde zintuig “. Extrasensory Perception (ESP) verwijst naar een vermeend paranormaal vermogen om informatie te ontvangen zonder gebruik te maken van onze fysieke zintuigen. Voorbeelden hiervan zijn naast de telepathie, helderziendheid en precognitie. Precognitie is de term die gebruikt wordt als je iets van tevoren al weet, wat je eigenlijk nog niet kan weten volgens onze huidige opvattingen. Voorheen werd precognitie meestal geassocieerd met bijgeloof, spiritisme of magie, maar recente studies van het HeartMath Institute tonen aan dat met name ons hart, via fysiologische veranderingen, kan reageren op gebeurtenissen die nog niet hebben plaats gevonden. In ons hart bevindt zich een cluster van zo’n 40.000 neuronen, vergelijkbaar met die in onze hersenen en wordt het hartbrein genoemd. Er bestaat een duidelijke communicatie tussen ons hersenenbrein en ons hartbrein. Maar het bijzondere is dat uit onderzoek blijkt dat ons hartbrein sneller op toekomstige gebeurtenissen reageert dan ons hersenbrein. Of dit nu wel of niet een bewijs voor precognitie is blijft discutabel, maar bijzonder blijft het in ieder geval. Telepathie omvat de rechtstreekse overdracht van gedachten of gevoelens van de ene persoon naar de andere zonder gebruik te maken van taal of andere communicatiemiddelen. Het wordt ook beschouwd als een intuïtieve gave die sommige mensen meer ontwikkeld hebben dan anderen. Het komt vaak voor bij mensen die een sterke emotionele band hebben, zoals bij tweelingen. Telepathie wordt vaak geassocieerd met het paranormale en wordt onderzocht door de parapsychologie. Hoewel er veel anekdotisch bewijs is, ontbreekt het aan zuiver wetenschappelijk bewijs dat telepathie onomstotelijk aantoont.

In de spirituele filosofie wordt telepathie vaak gezien als een natuurlijk vermogen of als zesde zintuig dat ons in staat stelt om op een dieper niveau te communiceren. Telepathie wordt dan beschouwd als een vorm van communicatie die plaatsvindt via intuïtie en bewustzijn, zonder gebruik te maken van fysieke middelen. Veel spirituele tradities zien telepathie als een paranormale gave die kan worden ontwikkeld door middel van meditatie, spirituele oefeningen en het versterken van de verbinding met het hogere zelf. Telepathie benadrukt de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens. Het idee is dat we allemaal deel uitmaken van een groter bewustzijnsveld, waardoor telepathische communicatie mogelijk wordt. Het ontwikkelen van telepathische vermogens wordt vaak gezien als een manier om het bewustzijn te verruimen en een dieper begrip te krijgen omtrent de universele energieën en krachten die ons omringen. Als praktische toepassing in de spirituele filosofie wordt telepathie soms gebruikt voor heling, het versterken van relaties en het verkrijgen van inzichten die verder gaan dan de fysieke realiteit. Het ontwikkelen van telepathische vermogens vereist oefening door het versterken van je intuïtieve vermogens. Regelmatige meditatie helpt je om je geest te kalmeren en je bewustzijn te vergroten. Dit kan je helpen om beter af te stemmen op subtiele energieën en gedachten van anderen. Een andere mogelijkheid om je telepathische vermogens te versterken zijn visualisatie oefeningen. Stel je voor dat je gedachten of gevoelens naar iemand anders stuurt. Visualiseer een helder beeld van de persoon en stel je voor dat je een boodschap naar hem overbrengt. Dit kan helpen bij het ontwikkelen van die telepathische kwaliteiten. Ook het werken aan het versterken van je empathische vermogens door je in te leven in anderen en hun gevoelens te begrijpen. Dit kan je helpen om beter af te stemmen op hun gedachten en emoties. Door te oefenen met een partner die ook is geïnteresseerde in telepathie, kunnen verrassende resultaten worden behaald. Begin met eenvoudige oefeningen, zoals het raden van een getal of kleur die de ander in gedachten heeft. Ook het bijhouden van een dagboek omtrent jouw telepathische ervaringen en intuïtieve inzichten, zijn waardevol. Dit kan je helpen om patronen te herkennen en je vaardigheden verder te ontwikkelen. Wees je bewust van de energieën om je heen en stel je open voor de verbinding met anderen. Dit kan je helpen om telepathische signalen beter op te kunnen vangen. Telepathie ontwikkelen kost tijd en geduld, maar blijf oefenen en vergeet niet dat het belangrijk is om vooral geduldig met jezelf te zijn, terwijl je deze vaardigheden ontwikkelt.

Sommige mensen kunnen telepathisch communiceren met dieren, ook wel dierencommunicatie genoemd. Dit is het vermogen om via gedachten, beelden en gevoelens informatie uit te wisselen tussen mens en dier. Dit wordt vaak gezien als een intuïtieve of energetische vorm van communicatie. Mensen die telepathisch communiceren met dieren ontvangen vaak beelden of gedachten die het dier probeert over te brengen. Dit kan helpen om beter te begrijpen wat het dier voelt of nodig heeft. Naast gedachten en beelden kunnen ook emoties en fysieke sensaties worden overgedragen. Dit kan helpen bij het identificeren van pijn en ongemak bij het dier. Telepathische communicatie met dieren wordt ook gezien als een intuïtieve verbinding, welke kan worden gezien als een natuurlijke gave, die een ieder kan ontwikkelen door het versterken van de intuïtieve vermogens. Het vereist geduldige oefening en een open houding. Door sommige mensen wordt zelfs het telepathisch contact met bomen beschreven. Bomen kunnen ook worden gezien als wezens met hun eigen energie en bewustzijn. Door je af te stemmen op deze energie kun je een gevoel van verbinding en communicatie ervaren. Veel mensen die telepathisch contact met bomen proberen te maken, gebruiken meditatie en visualisatie. Ze stellen zich voor dat ze hun energie verbinden met die van de boom en proberen dan om gedachten, gevoelens of beelden te ontvangen. Het gaat daarbij vaak om het openen van je hart en geest voor de subtiele signalen van de natuur. Dit kan betekenen dat je je intuïtie versterkt en leert luisteren naar de stem van de wind, naar de boodschappen die bomen en planten kunnen overbrengen. Een eenvoudige oefening die een vriendin van mij regelmatig doet en waar ik in het begin nogal lacherig over deed, is om bij een boom te gaan zitten of staan en je te concentreren op je ademhaling en je voor te stellen dat je energie uitwisselt met de boom. Stel vragen aan de boom en wees open voor de antwoorden die je intuïtief ontvangt. Weten dat bomen onder de grond in een netwerk met andere bomen zijn verbonden en weten dat eens de restanten van jouw fysieke lichaam in zo'n netwerk worden geïntegreerd.

Veel mensen geloven dat telepathie een vorm is van intuïtieve communicatie, een natuurlijk vermogen dat iedereen in meer of mindere mate bezit. Sommige theorieën suggereren dat telepathie een primitieve vorm van communicatie is die onze voorouders gebruikten voordat taal zich ontwikkelde. Dit zou betekenen dat telepathie een fundamenteel onderdeel is van de humane evolutie. In veel spirituele tradities wordt telepathie gezien als een manier om de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens te ervaren. Het wordt beschouwd als middel om een dieper contact te maken met anderen en het universum.

Hoewel zuiver wetenschappelijk gezien er nog steeds geen harde bewijzen bestaan voor het bestaan van telepathie en in een incidenteel geval de bewijsvoering beperkt is, blijft het een fascinerend onderwerp dat veel mensen aanspreekt vanwege de mogelijkheid om de grenzen van menselijke communicatie en verbondenheid te verkennen. Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre

Synchroniciteit

 

Synchroniciteit is een concept dat werd geïntroduceerd door de Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung. Het verwijst naar de betekenisvolle coïncidentie van twee of meer gebeurtenissen die op zichzelf niet causaal zijn verbonden, maar toch een verband lijken te hebben dat voor de betrokkene zinvol is. Mijn grootmoeder vertelde altijd het verhaal dat zich afspeelde in 1938 en zij met haar gezin zondags thuis in Hilversum aan het praten was over vroeger, toen ze nog in Amsterdam woonde en het gesprek ging over hun vroegere buurman, Jan van Zanten, die zij na hun verhuizing van ruim drie jaar geleden, nooit meer hadden gezien. Na ongeveer een kwartier ging de voordeur bel en wie stond er op de stoep en was helemaal uit Amsterdam komen fietsen? Ja hun vroegere buur Jan !! Jung zag synchroniciteit als een manier om bepaalde psychologische fenomenen te verklaren die niet door traditionele causaliteit konden worden verklaard. Hij geloofde dat deze gebeurtenissen een diepere betekenis hadden en verwees naar een onderliggende orde in het universum. Jung kwam tot het begrip synchroniciteit na bestudering van de psychologie van onbewuste processen en constateerde daarbij dat het beginsel van een oorzaak-gevolgrelatie tussen variabelen ontoereikend was om bepaalde merkwaardige verschijnselen in de onbewuste psychologie te verklaren. Hij constateerde vaak merkwaardige parallellen in dromen, ziektebeelden en ervaringen bij zijn patiënten. Deze samenhang leek hem niet louter toevallig, maar wezenlijk. Vandaar de naam synchroniciteit. Jung zegt zelf over synchroniciteit:

“Synchroniciteit is niet raadselachtiger of geheimzinniger dan de discontinuïteiten in de fysica. Het is slechts de vastgeroeste overtuiging van de almacht van de causaliteit die het verstand moeilijkheden bereidt en die het ondenkbaar doet schijnen dat er oorzaakloze gebeurtenissen zouden kunnen voorkomen of bestaan. Zinvolle coïncidenten zijn denkbaar als zuivere toevalligheden. Maar naarmate hun aantal toeneemt en de overeenkomst groter en nauwkeuriger is, wordt het steeds minder waarschijnlijk en meer ondenkbaar dat hier sprake is van toeval. Dat wil zeggen: ze kunnen niet meer voor zuiver toeval doorgaan, maar moeten bij gebrek aan causale verklaringen als ordeningen volgens een bepaald plan opgevat worden. Hun “gebrek aan verklaarbaarheid” bestaat niet alleen uit het feit dat de oorzaak onbekend is, maar ook uit het feit dat zo’n oorzaak met onze verstandelijke capaciteiten niet denkbaar is”.**

In de tijd dat Jung zijn begrip synchroniciteit beschreef bestond er veel weerstand bij zijn collega’s die vonden dat causaliteit alleen aanvaardbaar was in een wetenschappelijk opgevatte psychologie. Heden ten dage wordt de mens niet meer alleen gezien als een ding, maar als een zichzelf verklarend wezen. Deze betekenisvolle gelijktijdigheid vond Jung ook in de I Ching, ook bekend als het boek der veranderingen. Jung zag de I Ching als een middel om inzicht te krijgen in de onderliggende patronen van het universum door middel van betekenisvolle toevalligheden, oftewel synchroniciteit. De I Ching werkt door middel van orakels die antwoorden geven op vragen door middel van symbolische hexagrammen. Deze hexagrammen zijn symbolische figuren die bestaan uit zes horizontale lijnen. Deze lijnen kunnen ononderbroken(yang) of onderbroken(yin) zijn. Elk hexagram is een combinatie van twee trigrammen(groepen van drie lijnen) en heeft een unieke betekenis die een specifieke situatie, energie of levensfase symboliseert. De 64 hexagrammen van de I Ching worden gebruikt om inzicht te krijgen in verschillende levenssituaties. Wanneer je de I Ching raadpleegt, krijg je een hexagram dat je helpt om je huidige situatie te begrijpen en mogelijke toekomstige ontwikkelingen te overwegen. Jung geloofde dat de antwoorden die de I Ching biedt, niet zomaar toevallig zijn, maar dat ze een diepere betekenis hebben die verband houdt met de vraagsteller zijn innerlijke toestand en de bredere context van hun leven. Spiritueel gezien is de vraag ook altijd belangrijker dan het antwoord, omdat de vraag nog vol zit met mogelijkheden en het antwoord in feite een beperking is. Dit sluit aan bij zijn idee van synchroniciteit, waarbij gebeurtenissen die op het eerste gezicht niet causaal verbonden zijn, toch een betekenisvolle samenhang vertonen. Ook had Jung een diepe interesse in de astrologie en zag het als een waardevol hulpmiddel om inzicht te krijgen in de menselijke psyche. Hij beschouwde astrologische horoscopen als symbolische weergaven van universele principes of archetypen, die hij zag als psychische krachten die het menselijk gedrag beïnvloeden. Jung geloofde dat astrologie, net als synchroniciteit, een manier bood om de onderliggende patronen en verbindingen in het leven te begrijpen. Hij zag astrologie als een intuïtieve methode die kon helpen bij het onthullen van de onbewuste processen die ons leven sturen. Niet de planeten veroorzaken de gebeurtenissen, maar tussen de gebeurtenissen en de planeten is er sprake van gelijktijdigheid.

De stand van de hemellichamen op een gegeven ogenblik in de tijd reflecteert de kwaliteiten van dat bepaald moment en daarmee ook de kwaliteiten van alles wat op datzelfde ogenblik geboren wordt. Het ene veroorzaakt niet het andere, ze zijn synchroon en spiegelen elkaar.*

In de astronomie heeft de term synchroniciteit niet dezelfde betekenis als in de psychologie of spiritualiteit. In plaats daarvan verwijst het vaak naar de gelijktijdigheid van gebeurtenissen of fenomenen die op een betekenisvolle manier met elkaar verbonden lijken te zijn, zonder een direct oorzakelijk verband. Dit kan bijvoorbeeld betrekking hebben op de gelijktijdige uitbarsting van sterren of andere kosmische gebeurtenissen die op een of andere manier met elkaar in verband lijken te staan. Hoewel astronomen meestal werken met oorzakelijke verbanden en op wetenschappelijk onderzoek gestoelde verklaringen, kan het concept van synchroniciteit soms worden gebruikt om de verbazingwekkende en vaak mysterieuze aard van het universum te beschrijven. Het benadrukt hoe bepaalde gebeurtenissen op een betekenisvolle manier kunnen samenvallen, wat weer kan helpen om nieuwe inzichten te krijgen in de werking van het universum. Zo kan het verfrissend zijn om de theorie van de Big Bang, te evalueren en te onderzoeken of er geen andere mogelijkheden zijn voor het ontstaan van het universum dan vanuit een hypothetische singulariteit (een punt met een oneindig grote dichtheid en temperatuur).

Ook in de Bijbel komen verhalen voor die met synchroniciteit te maken hebben, hoewel het woord zelf natuurlijk nog niet bestond. Het verhaal van Jozef: Jozef wordt door zijn broers verkocht en komt uiteindelijk in Egypte terecht. Door een reeks gebeurtenissen waaronder het interpreteren van dromen, stijgt hij op tot een hoge positie in het Egyptische rijk. Later redt hij zijn familie van de hongersnood. De samenloop van deze gebeurtenissen kan worden gezien als voorbeeld van synchroniciteit, waarbij alles op een betekenisvolle manier samenkomt(Genesis 37-50).

Ook in de filosofie van Plato treffen we filosofische ideeën aan, die elementen bevatten welke met synchroniciteit overeenkomen. Een van de belangrijkste concepten van Plato is de wereld van de ideeën of vormen, waarin hij stelt dat er een hogere, onzichtbare werkelijkheid bestaat die de fysieke wereld beïnvloedt. In zijn beroemde Allegorie van de Grot beschrijft Plato hoe mensen schaduwen op de muur van een grot zien en denken dat dit de enige werkelijkheid is. Wanneer iemand de grot verlaat en het licht van de zon waarneemt, ontdekt hij de ware aard van de dingen. Dit kan worden gezien als een vorm van synchroniciteit, waarbij de zichtbare en onzichtbare werelden op een betekenisvolle manier met elkaar zijn verbonden. Plato’s ideeën over de onderlinge verbondenheid van alle dingen en de invloed van een hogere werkelijkheid op de fysieke wereld resoneren met het concept van synchroniciteit, waar gebeurtenissen op een betekenisvolle manier samenkomen zonder een direct oorzakelijk verband.

In de techniek verwijst synchroniciteit vaak naar de gelijktijdige werking of coördinatie van verschillende systemen of processen om een gemeenschappelijk doel te bereiken. Het draait daarbij om het nauwkeurig afstemmen van verschillende componenten om een efficiënte en betrouwbare werking te garanderen.

In de spirituele filosofie verwijst synchroniciteit naar betekenisvolle toevalligheden die conventionele causale verklaringen tarten en vaak worden gezien als tekens of aanwijzingen van het universum. Deze gebeurtenissen lijken op een diepere manier met elkaar verbonden te zijn, ondanks dat er geen direct oorzakelijk verband is. De volgende kernpunten over synchroniciteit in de context van de spirituele filosofie zijn:

- Betekenisvolle toevalligheden: Gebeurtenissen welke op het eerste gezicht toevallig lijken, maar die een diepere betekenis hebben voor de persoon die ze ervaart. Bijvoorbeeld, het herhaaldelijk zien van bepaalde getallen of symbolen op belangrijke momenten in je leven.

- Tekenen van het universum: Veel spirituele stromingen zien synchroniciteit als boodschappen of aanwijzingen van het universum. Deze tekens kunnen je helpen om je pad te vinden, te volgen, beslissingen te nemen of je bewustzijn te verruimen.

- Persoonlijke groei: Het herkennen en interpreteren van synchroniciteit kan leiden tot diepgaande inzichten en persoonlijke groei. Het kan je helpen om oude patronen los te laten en je open te stellen voor nieuwe mogelijkheden en ervaringen. 

- Verbondenheid: Synchroniciteit benadrukt de onderlinge verbondenheid van alle dingen. Het suggereert dat er een onderlinge orde of patroon is in het universum dat zich manifesteert door deze betekenisvolle toevalligheden. Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre

Literatuur:

- Synchroniciteit, Wikipedia **

- Synchroniciteit, C.G.Jung, Uitgeverij Lemniscaat, 1989, ISBN 9060694767.

- Uitspraak van Liz Greene: The positions of the heavens at a particular moment in time... *

- Synchroniciteit, de boodschap en mogelijkheden van toeval, Deepak Chopra, EAN 9789021548470.

- Synchronisch leven, Deepak Chopra, EAN 9789021539898.

Het collectieve onbewuste.

                     -Het collectieve onbewuste,  made by AI.
 

Het collectieve onbewuste is een concept uit de analytische psychologie van Carl Gustav Jung. Het verwijst naar een gedeelde, universele laag van het onbewuste die alle mensen gemeen hebben. Hierbij zijn de volgende punten van belang:

- Universele beelden en symbolen: Het collectieve onbewuste bevat archetypen, dat zijn oeroude, universele symbolen en beelden die in verschillende culturen en tijdperken voorkomen. Het woord “archetype” komt uit het Oudgrieks. Het woord “arche” betekent oud of origineel en “type” kan worden vertaald als model, patroon of type. De gecombineerde betekenis is dan “origineel patroon”. Jung definieerde twaalf primaire archetypen, elk met hun eigen waarden, betekenissen en persoonlijkheidskenmerken. De volgende typen kunnen worden onderscheiden.

De 4 ego-persoonlijkheidstypen:

1. De onschuldige, die streeft naar geluk en heeft een optimistische kijk op het leven.

2. De gewone man, die erbij wil horen en verbinding met anderen wil maken.

3. De held, die wordt gedreven door moed en de wil om te overwinnen.

4. De verzorger, die zorgt voor anderen en streeft naar bescherming en veiligheid.

De 4 ziel-persoonlijkheidstypen:

5. De ontdekkingsreiziger, die zoekt avontuur en nieuwe ervaringen.

6. De rebel, die daagt de status quo uit en zoekt naar verandering.

7. De geliefde/de minnaar, die streeft naar intimiteit en liefde.

8. De schepper, die heeft een diep verlangen om iets nieuws te creëren.

De 4 zelf persoonlijkheidstypen:

9. De nar, die plezier wil maken en anderen wil vermaken.

10. De wijze, die zoekt naar kennis en begrip.

11. De magiër, die streeft naar transformatie en verandering.

12. De heerser, die controle en orde wil handhaven.

Elk archetype heeft zijn eigen set van waarden, betekenissen en persoonlijkheidskenmerken.

Het archetype van de schaduw in de psychologie van Jung, vertegenwoordigt de “donkere” kant van onze persoonlijkheid. Dit omvat aspecten van onszelf die we liever verbergen of ontkennen, zoals verdrongen zwakheden, tekortkomingen en instincten. De schaduw is niet per se slecht, het bevat ook creatieve en spontane elementen die we vaak onderdrukken. Jung geloofde dat het erkennen en integreren van de Schaduw essentieel is voor persoonlijke groei en zelfbewustzijn. Het analyseren van je eigen schaduw kan een diepgaand en waardevol proces zijn. Je kunt door middel van zelfreflectie nadenken over je eigen gedrag, gedachten en emoties. Vraag jezelf af welke eigenschappen of gedragingen je in anderen veroordeelt. Vaak projecteren we onze eigen Schaduw op anderen. Dromen kunnen ook een venster zijn naar het onbewuste. Schrijf de droominhoud op en let op terugkerende thema’s of symbolen die negatieve emoties oproepen. Er zijn ook specifieke oefeningen die je kunt doen om je eigen schaduw te verkennen. Dit kan variëren van schrijven over je diepste angsten en verlangens tot meditatie en visualisatie. Ook kan een therapeut of coach die bekend is met Jungiaanse psychologie je begeleiden bij het verkennen van je Schaduw. Ze kunnen je helpen om patronen te herkennen en te begrijpen hoe deze je leven beïnvloeden. Kunst, schrijven, muziek en andere vormen van creatieve expressie kunnen helpen om onderdrukte emoties en gedachten naar de oppervlak te brengen. Ook mindfulness en meditatie kunnen je helpen om meer bewust te worden van je gedachten en gevoelens zonder oordeel, wat essentieel is voor het herkennen van je Schaduw. Het proces van schaduwwerk kan uitdagend zijn, maar het kan ook leiden tot een dieper begrip van jezelf en een grotere emotionele vrijheid.

Jung introduceerde de concepten anima en animus als archetypen die de innerlijke vrouwelijke en mannelijke kanten van de psyche vertegenwoordigen. Anima is de vrouwelijke zijde van de mannelijke psyche. Jung geloofde dat elke man een innerlijk vrouwelijk beeld heeft, dat gevormd wordt door ervaringen met vrouwen, vooral de moeder. Deze anima kan zich manifesteren in dromen, fantasieën en projecties op vrouwen in het echte leven. De animus is de mannelijke zijde van de vrouwelijke psyche. Net als bij de anima, wordt de animus gevormd door ervaringen met mannen, vooral de vader. Ook de animus kan zich uiten in dromen, fantasieën en projecties op mannen. Jung benadrukte dat het belangrijk is om zowel de anima als de animus te integreren om een evenwichtige persoonlijkheid te ontwikkelen. Dit proces helpt individuen om een dieper begrip van zichzelf en hun relaties met anderen te krijgen.

- Erfelijke inhoud: In tegenstelling tot het persoonlijke onbewuste, dat bestaat uit individuele ervaringen en herinneringen, bevat het collectieve onbewuste inhoud die nooit bewust is ervaren, maar die door de mensheid als geheel is geërfd. 

- Invloed op gedrag en cultuur: Deze archetypen en symbolen beïnvloeden ons gedrag, onze dromen en onze culturele uitingen, zoals mythen, kunst en religie.

Jung geloofde dat het collectieve onbewuste een belangrijke rol speelt in het begrijpen van de menselijke psyche en dat ons helpt om diepere inzichten te krijgen in onszelf en onze plaats in de wereld.

Mythen spelen een cruciale rol in het collectieve onbewuste omdat ze fungeren als projecties van universele archetypen en symbolen die diep in de menselijke psyche geworteld zijn. De volgende inzichten spelen hierbij een belangrijke rol:

- Projectie van archetypen: Mythen bevatten archetypen, zoals de held, de wijze oude man en de schaduw, die universele patronen van menselijk gedrag en ervaring vertegenwoordigen.

- Culturele verbinding: Mythen verbinden ons met gedeelde culturele en historische ervaringen, waardoor we een gevoel van gemeenschappelijkheid en verbondenheid met anderen ervaren.

- Inzicht in de menselijke natuur: Door mythen te bestuderen, kunnen we diepere inzichten krijgen in de menselijke natuur en de fundamentele vragen omtrent het bestaan, zoals leven, dood en de zoektocht naar betekenis.

- Psychologische groei: Mythen kunnen dienen als gidsen voor persoonlijke en spirituele groei, door ons te helpen onze innerlijke conflicten en uitdagingen te begrijpen en te overwinnen. God speelt ook een belangrijke rol binnen de mythen en het collectieve onbewuste. Jung introduceerde het concept van het “god-archetype” als een van de fundamentele archetypen in het collectieve onbewuste. Dit archetype vertegenwoordigt de diepste en meest fundamentele beelden van het goddelijke in de menselijke psyche. Het manifesteert zich in religieuze beelden, mythen en persoonlijke religieuze ervaringen. Jung beschouwde het goddelijke ook als een intrapsychisch fenomeen, wat betekent dat het binnenin ons bestaat als een integraal onderdeel van onze psyche. Uit studies is gebleken dat er daadwerkelijk een “God spot” in onze hersenen is gelokaliseerd, die wordt geactiveerd bij diep emotionele, religieuze meditatie. Religieuze ervaringen en visioenen zijn manifestaties van dit god-archetype. Mensen projecteren hun innerlijke beelden en gevoelens van het goddelijke naar buiten, wat leidt tot de creatie van religieuze symbolen en rituelen. Deze projecties zijn noodzakelijk voor het individu om betekenis en zingeving te vinden. Mythen en religieuze verhalen helpen ons om deze archetypen te begrijpen en te integreren in ons leven, waardoor we een dieper inzicht krijgen in onszelf en onze plaats in de wereld. Het God-archetype helpt niet alleen individuen betekenis en zingeving te vinden in hun leven, maar kan ook dienen als bron van troost en inspiratie.

Het collectieve onbewuste kan niet praten, kent geen taal, maar kan zich uitdrukken in symbolen, beelden en archetypen. Het kan zich manifesteren in dromen waarin we zien dat veel symbolen en thema’s uit die dromen uit het collectieve onbewuste voortkomen. Deze symbolen zijn vaak universeel herkenbaar, zoals het archetype van de held. In tegenstelling tot Freud maakt Jung een duidelijk onderscheid tussen het persoonlijk onbewuste en het collectief onbewuste. Het persoonlijk onbewuste van Freud bestaat uit een wezenlijke inhoud van verdrongen herinneringen en ervaringen. Volgens de hypothese van Jung is het collectieve onbewuste een soort opslagplaats van latente beelden die de mens als soort heeft geërfd uit zijn verleden. Dat verleden omvat zowel dierlijke als menselijke voorouders. Zo zou angst voor duisternis of voor slangen te verklaren zijn, niet uit persoonlijke ervaringen, maar doordat onze voorouders generaties lang deze angsten hebben gekend. Jung schreef dat de hele mythologie een soort projectie is van het collectieve onbewuste. De inhoud van het collectieve onbewuste van Jung is echter nooit in het persoonlijk bewustzijn aanwezig geweest en is dus nooit individueel ervaren. Dat dit mogelijk is schrijft Jung toe aan evolutionaire overerving. De menselijke geest is door middel van de hersenen in die opvatting net als het lichaam gepredisponeerd door evolutie. Volgens deze hypothese zouden herinneringen aan een vorig leven, een herinnering uit het collectieve bewustzijn kunnen zijn. Gelijkaardige droomsymboliek in verschillende culturen, waarvan ook sporen terug te vinden zijn in de kunst of in de alchemie, duiden volgens Jung ook op die gemeenschappelijke, onbewuste inhouden. Volgens Jung zien we in het collectief onbewuste de “oerervaring “ van de mens en dus delen alle mensen, in meer of mindere mate, onbewust dezelfde “oerervaring “.**

De oerervaring in de context van de spirituele filosofie verwijst naar een diepgaande, vaak transcendente ervaring die een gevoel van verbondenheid met het universum of hogere werkelijkheid oproept. Deze ervaring wordt vaak beschreven als een moment van verlichting, eenheid of intense bewustwording van het bestaan. Deze ervaringen zijn vaak moeilijk in woorden te vatten, omdat ze de grenzen van het gewone bewustzijn en taal overstijgen. Ze kunnen echter een diepgaande impact hebben op iemands leven en wereldbeeld. De relatie tussen het collectieve onbewuste en de spirituele filosofie is diepgaand en complex. Jung’s concept van het collectieve onbewuste speelt een cruciale rol in het begrijpen van spirituele ervaringen en filosofieën. Deze relatie benadrukt hoe diepgewortelde psychologische structuren en spirituele ervaringen met elkaar verweven zijn. Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Literatuur:

- Archetypen van Jung, Vincent,29 maart 2018, unip.nl

- Collectief onbewuste, nl.m.wikipedia.org.**

Levenskracht.

 

                                   -De levenskracht in de natuur.

Levenskracht, ook wel bekend als vitale energie, is de innerlijke kracht die ons in staat stelt om te leven, te groeien en te gedijen. Het is de energie die ons lichaam en geest aandrijft en ons helpt om uitdagingen te overwinnen en ons aan te passen aan veranderingen. In verschillende culturen en tradities wordt deze energie anders genoemd, zoals prana uit het Sanskriet in de yogatraditie, chi in de Chinese geneeskunde en ki in de Japanse cultuur. Levenskracht kan worden gezien als de energie die ons fysieke, mentale en spirituele welzijn beïnvloedt. Het is nauw verbonden met onze ademhaling, voeding, beweging en mentale toestand. Wanneer onze levenskracht in balans is, voelen we ons energiek, gezond, niet vermoeid en emotioneel stabiel. Wanneer onze levenskracht uit balans is, onze levensenergie is geblokkeerd, voelen we ons eenzaam, leeg, vermoeid, somber en zelfs depressief. Deze levensenergie kan op verschillende manieren worden ondermijnd, vaak door factoren die zowel fysiek als mentaal welzijn beïnvloeden. Zoals de volgende oorzaken:

- Stress en angst: Chronische stress en angst kunnen een hoge tol eisen op je energie en vitaliteit. Ze kunnen leiden tot uitputting en een gevoel van overweldiging.

- Slechte  voeding: Een dieet dat arm is aan voedingsstoffen kan je lichaam de essentiële vitamines en mineralen onthouden die het nodig heeft om optimaal te functioneren. Ook een “gezonde” darmflora kan een belangrijke bijdrage leveren voor een gezonde levensenergie.

- Gebrek aan beweging: Regelmatige lichaamsbeweging is cruciaal voor het in standhouden van een goede gezondheid en energie. Een zittende levensstijl kan leiden tot vermoeidheid en een afnemende levenskracht.

- Slaapgebrek: Onvoldoende slaap kan je lichaam en geest niet de kans geven om te herstellen en te regenereren, wat leidt tot verminderde energie en vitaliteit. Een goede nachtrust is cruciaal voor je geestelijk welzijn. Het verbetert je stemming, vermindert stress en helpt bij het beheersen van angst en depressie. Voldoende slaap verbetert ook de cognitieve functies, zoals het verbeteren van je geheugen, je concentratie en je probleemoplossend vermogen. Voldoende slaap zorgt ervoor dat je je energiek en fris voelt, wat je motivatie en productiviteit gedurende de dag verhoogt.

- Negatieve gedachten en emoties: Pessimisme, depressie en andere negatieve mentale toestanden kunnen je levenskracht aanzienlijk ondermijnen.

- Omgevingsfactoren: Blootstelling aan vervuiling, gifstoffen en andere schadelijke omgevingsfactoren kunnen je gezondheid en levenskracht aanzienlijk verminderen.

- Ziekte en gezondheidsproblemen: Chronische aandoeningen en andere gezondheidsproblemen kunnen je lichaam verzwakken en je levenskracht navenant verminderen.

Het is dus belangrijk om een evenwichtige levensstijl te behouden, met aandacht voor zowel fysieke als mentale gezondheid, om je levenskracht te ondersteunen en te versterken.

Het versterken van je levenskracht door spiritualiteit kan op verschillende manieren worden bereikt. Hier volgen enkele methodes die kunnen worden toegepast om die levensenergie te versterken:

- Meditatie: Dagelijkse meditatie helpt je om innerlijke rust te vinden en je geest te kalmeren. Dit kan je levenskracht versterken door je meer in balans en verbonden te voelen met jezelf.

- Dankbaarheid: Het uiten van dankbaarheid voor de dingen die je hebt, kan je helpen om positiever en energieker te zijn. Dit kan heel simpel gebeuren door dagelijks enkele minuten stil te blijven staan en de dingen te benoemen waarvoor je dankbaar bent.

- Ademhalingsoefeningen: Diepe ademhalingsoefeningen kunnen helpen om je energie te verhogen en je geest te verfrissen. Door de diepe ademhaling verhoog je het zuurstofgehalte, waardoor je cellen meer energie kunnen produceren. Bij deze cellulaire ademhaling wordt glucose omgezet in energie(ATP), koolstofdioxide en water. Diepe ademhaling zorg ook door beweging van het middenrif dat je buikorganen worden gemasseerd, wat weer een betere functie bewerkstelligt. Ook wordt door een diepe ademhaling het parasympathische zenuwstelsel geactiveerd, wat weer helpt om je lichaam te ontspannen en stress te verminderen. Een paar minuten per dag bewust op de ademhaling concentreren heeft al een heilzaam effect.

- Natuur: Tijd doorbrengen in de natuur kan je helpen om je levenskracht te vernieuwen. Wandelen, in de tuin werken, bewust de natuur aanschouwen kunnen je helpen om je meer verbonden te voelen met de wereld om je heen.

- Spirituele lectuur: Lees boeken of artikelen, luister naar potcasts die je kunnen inspireren en je spirituele groei bevorderen. Dit kan je helpen om nieuwe inzichten te verwerven en je levenskracht te versterken.

- Rituelen en vieringen: Het vieren van belangrijke momenten en het uitvoeren van rituelen kunnen je helpen om je meer verbonden te voelen met je spirituele pad. Dit kan zo eenvoudig zijn als het markeren van de seizoenswisselingen of het vieren van persoonlijke mijlpalen.

- Intenties stellen: Intentie is het vertrekpunt van ieder spiritueel pad. Het omvat wil en doel, ambitie en een bewuste, gerichte gedachte of gevoel dat je gedragingen en beslissingen stuurt. Stel duidelijke intenties voor je spirituele groei en werk eraan om deze te realiseren. Dit kan je helpen om gefocust en gemotiveerd te blijven. Spiritueel gezien gaat het om een innerlijke drijfveer en een gericht bewustzijn dat je motiveert om je beste zelf te zijn en in lijn te leven met je eigen waarden en verlangens.

Door deze verschillende praktijken in je dagelijks leven op te nemen, kun je je levenskracht versterken en een dieper gevoel van welzijn en verbondenheid ervaren. We zijn allen een stukje van een gelokaliseerde werkelijkheid en danken ons bestaan door te zijn verbonden met het veld van levensenergie. Ik ben jij, jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.

J.J.v.Verre.

Vergankelijkheid.

 

                      -Vergankelijkheid, made by AI.

Vergankelijkheid, of de vergankelijkheid van het leven, heeft een diepe spirituele betekenis in veel culturen en religies. Het herinnert ons eraan dat alles in het leven tijdelijk is en voortdurend verandert. Dit besef kan ons helpen om meer in het moment te leven en de waarde van het huidige moment meer te waarderen. In het christendom bijvoorbeeld, wordt vergankelijkheid vaak besproken in de context van de sterfelijkheid van de mens en de eeuwigheid van de ziel. Het idee is dat het aardse leven tijdelijk is, maar dat er een eeuwig leven is na de fysieke dood. Dit kan mensen aanmoedigen om hun leven op een betekenisvolle manier te leven en zich voor te bereiden op het hiernamaals. In andere spirituele tradities, zoals het boeddhisme, wordt vergankelijkheid gezien als een fundamenteel aspect van het bestaan. Alles is onderhevig aan verandering en het accepteren van deze vergankelijkheid kan leiden tot innerlijke vrede en verlichting. Ook in het hindoeïsme verwijst “vergankelijkheid” naar het concept dat alles in de wereld tijdelijk en veranderlijk is. Dit idee is nauw verbonden met de cyclische natuur van het leven, inclusief geboorte, dood en wedergeboorte (reïncarnatie). Het benadrukt dat materiële zaken en fysieke lichamen niet eeuwig zijn en uiteindelijk zullen vergaan. Het besef van vergankelijkheid moedigt aanhangers aan om zich te richten op spirituele groei en het bereiken van moksha, de bevrijding van de cyclus van wedergeboorte. Dit kan worden bereikt door het volgen van dharma (juist handelen) en het opbouwen van positief karma. Ook in het soefisme verwijst de “vergankelijkheid” naar de tijdelijke aard van het materiële leven en de fysieke wereld. Soefi’s benadrukken dat alles wat bestaat, inclusief het eigen ego en wereldse bezittingen, uiteindelijk zal vergaan. Dit besef helpt hen om zich te richten op spirituele groei en de eenheid met God. Vergankelijkheid wordt gezien als een middel om dichter bij God te komen door het loslaten van aardse verlangens en het zuiveren van de ziel. Het doel is om te leven in voortdurende bewustwording van de aanwezigheid van God en om spirituele armoede te bereiken, wat betekent dat men niets voor zichzelf wenst, zelfs niet het paradijs. In het taoïsme verwijst “vergankelijkheid” naar de natuurlijke en voortdurende verandering van alles in het universum. Dit concept is nauw verbonden met de Tao, de weg of het pad dat alles doordringt en in balans houdt. Volgens het taoïsme is de werkelijkheid niet statisch, maar voortdurend in beweging. Deze voortdurende veranderingen en de vergankelijkheid van dingen worden gezien als een natuurlijk onderdeel van het leven. Het accepteren van deze vergankelijkheid helpt mensen om in harmonie te leven met de Tao en de natuurlijke stroom van het leven. Ook voor een agnost, iemand die gelooft dat de waarheid omtrent het bestaan van God of van het bovennatuurlijke onbekend of onkenbaar is, kan “vergankelijkheid” een belangrijke rol spelen in hun wereldbeeld. Vergankelijkheid benadrukt de tijdelijke en veranderlijke aard van het leven en het universum. Agnosten erkennen vaak dat alles in de fysieke wereld, inclusief menselijke kennis en overtuigingen, onderhevig is aan verandering en onzekerheid. Dit besef kan hen aanmoedigen om open te staan voor nieuwe ideeën en om niet vast te houden aan absolute waarheden.

Voor atheïsten, die niet geloven in een god of een hiernamaals, heeft vergankelijkheid vaak een specifieke betekenis. Het idee van vergankelijkheid benadrukt voor hen de tijdelijke en eindige aard van het leven en het universum. Atheïsten kunnen de vergankelijkheid verschillend benaderen:

1^e Als waarde van het heden: Omdat er geen geloof is in het leven na de dood, kan vergankelijkheid atheïsten aanmoedigen om het huidige leven ten volle te waarderen en te benutten. Elke ervaring en elk moment wordt als kostbaar gezien, omdat het uniek en tijdelijk is.

2^e Als natuurlijke cyclus: Vergankelijkheid kan worden gezien als een natuurlijk onderdeel van het leven en het universum. Alles heeft een begin en een einde en dit wordt geaccepteerd als een fundamenteel aspect van de natuur.

3^e Als motivatie voor betekenis: De wetenschap dat het leven eindig is, kan een sterke motivatie zijn om betekenis en doel te vinden in het leven. Dit kan door persoonlijke relaties, creativiteit, werk en bijdragen aan de samenleving.

4^e Als acceptatie van de dood: Zonder geloof in een hiernamaals, kan vergankelijkheid atheïsten helpen om de dood te accepteren als een natuurlijk einde van het leven. Dit kan weer leiden tot een focus op het nalaten van een positieve impact tijdens het leven. Deze vier benaderingen kunnen natuurlijk variëren afhankelijk van de persoonlijke overtuigingen en filosofieën van de individuele atheïsten.

Plato’s filosofie richt zich sterk op de ideeënleer, waarin hij onderscheid maakt tussen de veranderlijke, vergankelijke wereld van zintuiglijke ervaringen en de onveranderlijke, eeuwige wereld van ideeën of vormen. Volgens Plato zijn de dingen die we in de fysieke wereld waarnemen slechts tijdelijke manifestaties van deze eeuwige vormen. In zijn beroemde allegorie van de grot beschrijft Plato hoe mensen in een grot leven en alleen schaduwen van objecten zien, terwijl de echte objecten buiten de grot bestaan. Deze schaduwen vertegenwoordigen de vergankelijke wereld, terwijl de objecten buiten de grot de eeuwige vormen vertegenwoordigen. Plato geloofde dat ware kennis en begrip alleen kunnen worden bereikt door de wereld van de vormen te begrijpen, die niet onderhevig is aan vergankelijkheid zoals de fysieke wereld.

Aristoteles had een unieke kijk op vergankelijkheid, die hij benaderde vanuit zijn bredere filosofische systeem. Hier volgen enkele kernpunten:

- Act en potentie: Aristoteles introduceerde het concept van act (actualiteit) en potentie (mogelijkheid). Hij zag vergankelijkheid als het proces waarbij iets wat in potentie bestaat, daadwerkelijk wordt gerealiseerd. Dit betekent dat verandering en vergankelijkheid inherent zijn aan de natuur, omdat alles voortdurend in beweging is van potentie naar act.

- De vier oorzaken: In zijn filosofie beschrijft Aristoteles vier oorzaken (materiële, formele, efficiënte en finale oorzaak) die verklaren waarom dingen veranderen en vergaan. De vergankelijkheid van objecten kan worden begrepen door te kijken naar deze oorzaken en hoe ze bijdragen aan de verandering van een object.

- Natuurlijke beweging: Aristoteles geloofde dat alles in de natuur een doel (telos) heeft. Vergankelijkheid is een natuurlijk onderdeel van het bereiken van dit doel. Bijvoorbeeld, een zaadje verandert en vergaat om een boom te worden, wat het uiteindelijke doel van het zaadje is.

- De ziel en het lichaam: In zijn werk “De Anima” bespreekt Aristoteles de relatie tussen de ziel en het lichaam. Hij zag de ziel als de vorm van het lichaam en hoewel het lichaam vergankelijk is, is de ziel dat niet in dezelfde mate. De ziel geeft vorm en doel aan het lichaam, maar het lichaam zelf is onderhevig aan vergankelijkheid. Aristoteles’ opvattingen over vergankelijkheid zijn diep verweven met zijn bredere filosofische ideeën over verandering, doelgerichtheid en de natuur van de werkelijkheid.

Arthur Schopenhauer had veel te zeggen over vergankelijkheid, gezien zijn pessimistische kijk op het leven. Hij zag vergankelijkheid als een fundamenteel aspect van de menselijke ervaring en de wereld om ons heen. Hij geloofde dat alles in de wereld onderhevig is aan verandering en verval. Dit geldt voor zowel materiële objecten als voor het menselijk leven zelf. Niets blijft eeuwig bestaan en dit besef kan leiden tot een gevoel van melancholie en zinloosheid. Omdat alles vergankelijk is, is het streven naar blijvend geluk volgens hem gedoemd te mislukken. De wil, die ons drijft om te verlangen en te streven, leidt onvermijdelijk tot teleurstelling en lijden omdat niets blijvend is. Schopenhauer stelde dat het erkennen en accepteren van de vergankelijkheid van het leven een manier kan zijn om innerlijke rust te vinden. Door te begrijpen dat alles tijdelijk is, kunnen we ons losmaken van onze verlangens en verwachtingen, wat weer kan leiden tot een vorm van verlichting. Schopenhauer was sterk beïnvloed door boeddhistische ideeën, die ook de vergankelijkheid van het leven benadrukken. Hij zag in het boeddhisme een bevestiging van zijn eigen filosofische inzichten over de aard van het bestaan en het lijden.

Friedrich Nietzsche heeft verschillende ideeën over vergankelijkheid die verweven zijn met zijn bredere filosofische thema’s zoals nihilisme, de eeuwige wederkeer en de waarde van het leven.

- Nihilisme: Nietzsche zag vergankelijkheid als onderdeel van het nihilisme, de overtuiging dat het leven geen inherente betekenis of waarde heeft. Hij geloofde dat de erkenning van de vergankelijkheid van alle dingen kan leiden tot een gevoel van leegte en zinloosheid, maar ook tot een bevrijding van traditionele waarden en overtuigingen.

- Eeuwige wederkeer: Een van Nietzsche’s centrale concepten is de “eeuwige wederkeer”, het idee dat alle gebeurtenissen in het universum zich oneindig zullen herhalen. Dit concept benadrukt de vergankelijkheid van individuele gebeurtenissen, maar ook hun eeuwige herhaling, wat een paradoxale kijk op tijd en bestaan biedt.

- Amor Fati: Nietzsche moedigde aan om de vergankelijkheid van het leven te omarmen door liefde voor het lot, “ amor fati “. Dit betekent dat men het leven in al zijn aspecten, inclusief zijn vergankelijkheid en lijden, moet accepteren en liefhebben. Dit kan leiden tot een meer authentieke en bevrijde manier van leven.

- Kritiek op christelijke moraal: Nietzsche bekritiseerde de christelijke moraal omdat deze volgens hem de vergankelijkheid van het leven ontkent door te focussen op een eeuwig hiernamaals. Hij pleitte voor een moraal die de vergankelijkheid van het leven erkent en waardeert.

Heraclitus, een pre socratische filosoof uit Efeze, beroemd om zijn uitspraak “Panta Rhei” (alles stroomt), wat de constante verandering en vergankelijkheid van alles in het universum benadrukt. Hij geloofde dat alles voortdurend in beweging is en dat niets ooit hetzelfde blijft. Dit idee wordt vaak geïllustreerd zijn metafoor van de rivier: “Je kunt niet twee keer in dezelfde rivier stappen “, omdat het water altijd stroomt en verandert. Heraclitus zag vuur als de oer substantie waaruit alles voortkomt en waarin alles weer terugkeert. Dit symboliseert de voortdurende transformatie en vergankelijkheid van de natuur. Zijn filosofie benadrukt dat strijd en tegenstellingen ( zoals leven en dood, dag en nacht) essentieel zijn voor de dynamische eenheid van het universum.

In de medische diagnostiek verwijst “vergankelijkheid” naar de tijdelijke en veranderlijke aard van de symptomen, ziekten en zelfs diagnostische methoden. Dit betekent dat wat vandaag als een symptoom of ziekte wordt herkent, in de toekomst kan veranderen door nieuwe medische ontdekkingen en technologieën. Het besef van vergankelijkheid in diagnostiek benadrukt het belang van voortdurende evaluatie en aanpassing van diagnostische criteria en methoden. Het herinnert medische professionals eraan dat diagnoses niet statisch zijn en dat voortdurende bijscholing en onderzoek essentieel zijn om de meest accurate en up-to-date zorg te kunnen bieden.

Vergankelijkheid verwijst naar het idee dat alles in de wereld tijdelijk en veranderlijk is. Het benadrukt dat niets blijvend is en dat alles uiteindelijk zal vergaan. Dit idee kan worden toegepast op verschillende aspecten van het leven, zoals materiële zaken, fysieke lichamen, emoties en zelfs kennis.

de vergankelijkheid van woorden

geschreven op het natte strand

liefdes fantasieën in mijn dromen

bij het ontwaken wreed verbrand

magische gedachten onbeschreven

plots uit mijn hoofd verdreven

ik verwacht ook de glorieuze dag

dat mijn weten ontwaken mag

in de liefdevolle lichtheid van het heelal

slechts een trilling in de ruimte bovenal

J.J.v.Verre.

Wat is een aura nu eigenlijk?

 

                                         Liefdesmuziek op het strand

Een aura is een energieveld dat elk levend wezen omringt. Dit zou zichtbaar kunnen zijn bij mensen, dieren en planten. Dit energieveld wordt vaak omschreven als elektromagnetisch, doch volgens fysici kan een elektromagnetisch veld zichtbaar worden gemaakt met detectie technieken, maar bij deze aura energie is dit niet het geval. We moeten dus concluderen dat deze vorm van energie nog niet bekend is. Dit energieveld kan informatie bevatten over iemands emoties, stemming en algemene lichaamsenergie. Sommige mensen geloven dat je aura’s kunt zien door middel van meditatie of speciale technieken. Ik las laatst, dat je het zelf aura zien kunt oefenen met het volgende hulpmiddel: Een witte muur waar je naar kijkt en plaats je hand met gestrekte vingers een armlengte voor je ogen en staar nu naar je hand en tussen de vingers door. Nu zal zich rond de contouren van die vingers een witte uitstraling zichtbaar worden, het etherische lichaam genoemd. De non-believers van deze verklaring zeggen dat de witte uitstraling komt doordat het oog een nabeeld creëert. Een contrastzoom wordt dit genoemd, een ent optisch verschijnsel. Misschien is dit wel zo, maar laten we toch luisteren naar wat “auralezers” te zeggen hebben.

Een aura is een kwaliteit of gevoel dat een persoon of plaats lijkt te omringen of daaruit voortkomt. Zoals je kunt zeggen: Hij heeft een aura van autoriteit. Geoefende auralezers onderscheiden zeven verschillende niveaus in een aura. Het worden auralagen of auralichamen genoemd. Deze lagen corresponderen met de zeven chakra’s en kunnen als volgt worden beschreven:

-Lager etherisch lichaam. Deze laag zit het dichtste bij het fysieke lichaam en is verbonden met het wortelchakra. De kleur op dit niveau is meestal de eerste die je ziet als je iemand aura leest. Als de kleur troebel is, zegt dat iets over je verminderde algemene gezondheid, te veel spanningen en te weinig ontspanning.

-Emotioneel lichaam. Deze laag is verbonden met het sacrale chakra en wordt direct beïnvloed door je staat van emoties. Hoe feller de kleuren in deze laag, hoe gezonder en emotioneel in balans de persoon is. Als de kleur troebel en donker is, heeft de persoon zelfacceptatie en zelfliefde nodig.

-Mentale lichaam. Deze laag is verbonden met het zonnevlechtchakra. Dit auralichaam zou de bron zijn van je gedachten en ideeën. Als de kleur wazig is, heeft de persoon misschien moeite met helder, rationeel denken.

-Astrale lichaam. Deze laag is verbonden met het hartchakra, waar je liefde voor jezelf en anderen vasthoudt. Bij het ouder worden kan deze laag troebeler of geslotener worden. Als de kleur troebel is, zoekt de persoon een liefdevolle verbinding met vrienden en familie.

-Hoger etherisch lichaam. Dit niveau is verbonden met je keelchakra, waar je spraakvermogen vandaan komt. Als de kleur troebel is, heb je misschien moeite met spreken of het volgen van de waarheid.

-Hemels lichaam. Dit niveau is verbonden met het derde oogchakra, waar je intuïtie en paranormale vermogens vandaan komen. Als de kleur onduidelijk is, verlang je naar goddelijke liefde en spirituele begeleiding.

-Causaal of ketherisch lichaam. Dit niveau is verbonden met je kruinchakra, dat je verbinding met het universum om je heen vertegenwoordigt. Als de kleur troebel is, heb je een diepere verbinding met de goddelijke geest en een groter begrip van de patronen van het universum nodig.

Om aura’s te zien, moet je vaak je blik verzachten en vertrouwen op je perifere zicht. Om visuele aura’s duidelijker te zien, probeer je je blik te verzachten, bijna alsof je loenst, terwijl je je 30 tot 60 seconden op één plek concentreert.**

Sommige mensen kunnen aura’s zien als kleuren rond een persoon, wat vaak in verband wordt gebracht met een paranormale begaafdheid. Aura’s kunnen ook worden waargenomen door intuïtie of gevoeld worden als een bepaalde sfeer of energie die iemand met zich meebrengt. Ook het idee dat een aura kan veranderen afhankelijk van gemoedstoestand en gezondheid, wordt vaak genoemd. In het aura energieveld worden vaak kleuren in combinatie waargenomen. Soms worden deze kleuren in verband gebracht met de Chakra kleuren. De kleuren van aura’s worden vaak geassocieerd met verschillende emoties, persoonlijkheidskenmerken en energieën. De onderstaande kleuren welke veel voorkomen met hun betekenissen zijn:

-Rood: Staat voor energie, passie, kracht. Deze mensen zijn vaak avontuurlijk met een sterk karakter, een harde werker en vol levenslust. Rode chakra’s zijn verbonden met het wortelchakra.

-Oranje: Als kleur gerelateerd aan het tweede of sacrale chakra, dat is gekoppeld aan creativiteit en seksuele energie. Deze kleur symboliseert creativiteit, enthousiasme en sociaal gevoel. Deze mensen zijn vaak extravert, moedig en gevoelig. Een oranje aura ka ook een teken van stress zijn.

-Geel: Geel is de kleur van het zonnevlechtchakra, dat het zelfvertrouwen, eigenwaarde en innerlijke kracht herbergt. Staat voor een positieve instelling, een zonnig karakter, vrolijkheid, intellect, optimisme en vreugde. Mensen met een geel aura zijn vaak analytisch en hebben een goed gevoel voor humor, zijn vrolijk en optimistisch. Deze kleur aura kan ook zelfvertrouwen uitstralen.

-Groen: Groene aura’s zijn verbonden met het hartchakra, dat van invloed is op hoe je liefde geeft en ontvangt. In verband gebracht met liefde, genezing en balans. Mensen met een groen aura zijn vaak vriendelijk en zorgzaam, zelfverzekerd en houden van de natuur. Een troebele donkergroene aura kan een teken zijn dat je uit balans bent of je je jaloers of onzeker voelt.

-Blauw: Blauw is de kleur van de keelchakra, dat het vermogen om te communiceren en te luisteren regelt. Het is de diepste, de koudste en puurste kleur. Het wordt vaak beschouwd als de kleur van de spirituele wereld, van pure, blijvende liefde en onvoorwaardelijke genegenheid. Symboliseert rust, kalmte, sereniteit en zelfreflectie. Deze mensen zijn vaak wijs en behulpzaam, meelevend, intuïtief en communicatief sterk. Een troebele blauwe aura kan betekenen dat iemand moeite heeft om zichzelf uit te drukken.

-Indigo: Het indigo aura is verbonden met het derde oogchakra, dat aangeeft dat iemand zeer gevoelig, empathisch en intuïtief is.

-Paars: Paarse aura’s zijn verbonden met het derde oogchakra, dat weer verbonden is met wijsheid, eenheid en zelfkennis. Mensen met een violette aura kleur hebben vaak een aangeboren talent tot healing en hebben een sterke verbinding met de spirituele en goddelijke wereld. Soms wordt deze mooie donkere kleur als paarse aura kleur vermeld en staat dan voor verbeeldingskracht. Mensen met een paarse aura hebben vaak een sterke intuïtie en zijn idealistisch, empathisch, spiritueel verlicht en diep verbonden met anderen en het universum.

-Wit: De kleur wit is gekoppeld aan het kruin-chakra, dat ons verbindt met universele energie en eenheid. Als dit zichtbaar is kan het betekenen dat er sprake is van een verbinding met iets groters of hogers. Wit staat ook voor helderheid, zuiverheid, sneeuw, kou, vrede, elegantie, zwakheid, verlichting, geloof, glorie en redding. Soms kan wit worden geassocieerd met goedheid, onschuld en maagdelijkheid. Wit kan ook duiden op een nieuwe ziel of een zeer oude ziel die spiritueel gezuiverd is, het staat dan voor puurheid en spirituele verlichting. Een persoon met een troebele witte aura kan zich verward of richtingloos voelen.

-Zwart: Een zwarte aura kan betekenen dat je negatieve emoties ervaart, zoals depressie of verdriet, die je moeilijk los kunt laten. Ook kan het een teken zijn dat men lijdt aan een ziekte of verwonding die verband houdt met het lichaamsdeel dat met de aura correspondeert.

Het reinigen van je aura wordt aangegeven door middel van een op een chakra gebaseerde visualisatiemeditatie. Als voorbeeld kan men zich concentreren op het wortelchakra aan de basis van je ruggengraat. Stel je een rood licht voor dat je aan de aarde verankert. Bij het diep inademen visualiseer je dat een regen van goudkleurig licht van de zon, je lichaam overspoelt. Voel het warme gouden licht door je aura bewegen. Stel je een violet licht voor dat zich uitstrekt van je tenen tot aan je kruin, als een warme, beschermende deken. Dit violette licht heeft het vermogen om gaten in je aura te helen en je te beschermen tegen negatieve energie. Voel hoe deze gaten zich sluiten terwijl het licht je geest, lichaam en ziel heelt. Op dit punt is het reinigings- en genezingsproces gaande. Bij de meditatie worden snoeren doorgesneden, worden onzichtbare energie koorden geïdentificeerd, die aan andere mensen, plaatsen, objecten of situaties vastzitten en die uw energieveld kunnen vertroebelen. Op deze manier kan met behulp van visualisatiemeditatie deze belemmerende koorden worden doorgesneden en het aura worden gereinigd.**

Wetenschappelijk onderzoek naar het kunnen zien van aura’s wijst ook in de richting van synesthesie van de zintuigen. Synesthesie is een fascinerend neurologisch fenomeen waarbij de stimulatie van één zintuig automatisch een reactie in een ander zintuig oproept. Dit betekent bijvoorbeeld dat iemand kleuren kan horen, smaken kan zien of vormen kan proeven. Voor elk soort van zintuiglijke waarneming heeft ons brein een eigen gebied, waartussen verbindingen bestaan. Mogelijk dat synesthesie ontstaat doordat die hersenverbindingen op een andere manier worden gebruikt. Ook bestaat er de mogelijkheid dat iemand met synesthesie meer hersenverbindingen heeft dan iemand met een standaard brein. Synesthesie is te trainen en geeft een overlapping van zintuigen. Sommige mensen zien gevoelens in kleuren. Sommige componisten zien de muziek ook in kleur. Een componist die een nieuw muziekstuk van een collega componist beluisterde zei: Ik zou iets meer blauw in de vioolpartij doen en de componist van het stuk wist meteen wat hij bedoelde.

Bij het schrijven van deze beschouwing ben ik helaas niet verder gekomen in de geheimen van het aura lezen. Net zoals musici klanken in kleur kunnen waarnemen, kunnen aura lezers een disbalans in lichaam en geest waarnemen, welke zijn gekoppeld aan verschillende kleurschakeringen. Het blijft een boeiend item wat vooralsnog niet wetenschappelijk valt te verklaren. Onze huidige wetenschap heeft helaas nog niet de mogelijkheden om aura’s, bewustzijn, intuïtie en NDE’s energetisch goed te verklaren. Maar wat zou het dan kunnen betekenen als de wetenschap wel al deze verschillende energievelden kan detecteren? Blijft de spirituele filosofie dan steken in de wiskunde en zijn al die emotionele gebeurtenissen dan in een wiskundige formule te verpakken? Ik verwacht dat dit niet zo snel zal gebeuren, maar de ontwikkelingen van AI en de komst van kwantumcomputers bieden veelbelovende mogelijkheden voor het begrijpen van complexe systemen. Wat betreft bewustzijn en aura's, deze concepten zijn nog steeds grotendeels mysterieus en worden meer geassocieerd met filosofische en spirituele discussies. Hoewel AI en kwantumcomputers kunnen helpen bij het modelleren van hersenactiviteit en het begrijpen van bepaalde aspecten van het menselijk brein zullen zij nog geen antwoord kunnen geven op de vragen die met bovengenoemde energieën te maken hebben. We zullen moeten blijven denken in mogelijkheden, maar ook in vrijwel onmogelijkheden om het mysterie van het aura te begrijpen.

J.J.v.Verre.

Literatuur:

-Een Aura, Wikipedia.

-Aura betekenis, femkedegrijs.com.

-Hoe je de aura van iemand anders en je eigen aura kunt zien en interpreteren, Jennifer McVey en Cheyenne Main, www.wikihow.com, vertaling in Nederlands.**

-Aura beïnvloeden en gebruiken. Edwin Selij, 15 nov. 2012,hypnoseinstituutnederland.nl/aura-beinvloeden-en-gebruiken/.